La Roche (Brabant) – Ruines Abdij Villers-la-Ville – La Roche (Brabant)t)

Uitnodiging:


Man..man..man.. wat vliegt de tijd, 't is al bijna terug woensdag en William en Godi hun zes weken verlof zijn ook bijna opgebruikt.

Nu overmorgen eens niet zo ver, wil zeggen, 's morgens een uur langer slapen en 'savonds een uur vroeger thuis.

De weergeleerden voorspellen zachte temperatuur met gesloten hemel en kans op af en toe lichte neerslag...ocharme, wie blijft daarvoor thuis...de slappelingen.

Heb mij gefocust op de streek om en rond het bosrijke gebied van de "Abdijruïnes van Villers-La-Ville".

Op de omnibus-lijn 140 van Ottignies naar Charleroi liggen de stationnetjes Faux - La Roche (Brabant) - Villers (La Ville) en Tilly, (vier stopplaatsen amper 10 treinminuten uit elkander).

Stafkaarten 39 / 7.8 -- 40 / 5.6 + boekje Gr126 + een paar Adept wandelingen, alles in mijn bezit.

Treinuren : Vanuit St niklaas vertrek om 07.30u naar Brussel.
: Aansluiting met de I.C. om 08.42u naar Ottignies en vervolgens op de L-lijn 140 van Ottignies richting Charleroi.

Tot woensdagmorgen, Hilaire



Relaas der feiten:
29 december 2009


Het blijft ons voor de wind gaan, woensdag bij het stappen weer geen neerslag van betekenis, ’s morgens een beetje miezerig maar daarna droog met aangename temperatuur en “binnen” vóór het weer begon te druppelen. Besluit : op tijd eens in een kapelletje een kaarsje aan en een cent in de offerblok steken. Weer op pad met negenen, ook hier blijft het ons goed gaan. Er zal altijd wel iemand afwezig zijn, de laatste woensdag dat William ontbreekt, is intussen samen z’n Godi terug in Flanders Fields, Welkom Thuis!!. Jacky wegens gezondheidsredenen en Frans heeft wake aan het kraambed van zijn ooien, beterschap en veel lammetjes gewenst. Over Willy-tje ontbreekt elk nieuws, de wandeling van woensdag was speciaal voor hem uitgestippeld, zonder gevolg, spijtig voor zijn Christianne, kan nooit meer eens een dagje alleen uit. ‘t Was nu eens wat dichterbij, tot in Waals-Brabant, op de L-lijn van Ottignies naar Charleroi. Mij twee nieuwe stafkaarten aangeschaft en proberen een trip uit te stippelen.

Relaas van de tocht: Ons laten afzetten om 09.40u in de onbewaakte stopplaats en kleine woonkern La Roche. Oostwaarts naar “bois de L’Heuchère” tot aan “fme le Sartage”. Aangezien er veel “Privaatdomein” is opgehangen niet gemakkelijk om de vooropgestelde route te blijven volgen. Een paar zondeke’s gedaan, ’t is ons vergeven, door het “bois Le Sartage” om daar, denken we, de Waalse “bospoeper” te zien “wegracen” om ons te ontwijken. In meneer z’n bos opvallend veel fazanten en zijn wildmenu van Kerst en Nieuwjaar zien lopen. Intussen was het middag, plaatsten ons netjes bijeen op gevelde bomen om onze rugzak minder zwaar te maken. Aan de mooie foto’s van Etienne zie je duidelijk dat het ons smaakt. Terug op pad door het “bois Ste-Catherine”, doorsteken naar het “bois de L’ Ermitage St Jean Baptiste”. Vanaf nu zeer heuvelachtig met veel holle wegen, kort op en af, volgens mijn medestappers de moeite om te doen. Via “Chap. N.D. des Affligés” (O.L.V. van de lijdenden) naar het geklasseerde en tot museum hervormde “Ruines de L’Abbaye Villers-la-Ville” (In 1146 duidde Bernardus van Clairvaux de vestigingsplaats aan, goed uitgekozen met twee bronnen, bossen en een steengroeve. De Cistercienzermonniken bleven er tot de Franse revolutionaire periode (1796) Men plunderde het complex en liet het vervallen. In 1892 kocht de Belg. Staat het gebied aan en in 1855 trok men de huidige spoorlijn door het domein.) Omhoog uit de vallei van “ri la Thyle” door het groot “bois d’Hè”, zeer gevarieerd om daarna terug af te zakken naar de andere beekvallei “ri d’Hè”. Drie kilometer lang dit water stroomafwaarts gevolgd tot in het gehucht Tangissart, de N275 oversteken en langs een stationswegel naar het perronnetje van La Roche (Brabant). Tegen dat onze zware modderbottines proper waren was het tijd om op het warme omnibusje te klauteren.

We waren er vroeger al eens geweest, in de ruime en mooi ingerichte kroeg rechtover het station van Ottignies. Met negenen aan één grote tafel met negen Orval’s in negen originele glazen met veel goesting uitgeschonken door de goedlachse waardin. Even het volle bolle glas geheven tot boven ons hoofd op de gezondheid van vriend Karel en gezongen van “Lang zal hij leven…” op zijn verjaardag HIEP…HIEP…HIEP…HOERA.!! Aangezien we maar een halfuur sporen van Brussel verwijderd waren, onze tijd genomen om met gezellig babbelen onze dag af te sluiten..tien op tien voor alles en alleman!!
Voilà, ik ben mijn ei weer eens kwijt, moest het “Epistel” te lang zijn, vergeef het me. Volgende week woensdag zoals afgesproken zitten we op de herschikte spoorlijn van Marloie naar Luik (lijn 43), Hilaire



Nabeschouwing:


Je moet eens goed de uitnodiging lezen, 's morgens een uur langer slapen en 's avonds een uur vroeger thuis, zou hij toch oud aan het worden zijn?
Dan gaat hij zich nog een beetje "focussen" zal wel nodig zijn zeker.
Maar voor de goede lezer en nog betere verstaander: hij heeft "Godi gemist" en dat in zijn eerste zin!
William vent ik zou het spel in de gaten houden!
Voila beste stappers het zaad is gezaaid en kan kiemen. Het zijn spannende tijden voor een zijlijn reporter.
Hou jullie warm en als de grote stapgod het wil schoppen we woensdag in de sneeuw!
De groeten want er moet hier nog iets gedronken worden.