Jalhay – Sawe – La Hoegne – Sart-Lez-Spa.

Uitnodiging:

Dacht je dat ik jullie vergeten was, niets daarvan maar gisteren druk druk druk.
Enfin, hier zijn we dan met de uitnodiging, laat je niet afschrikken door een beetje kans op wat regendruppels, haal wel jullie warmere outfit uit de kast, 't zal nodig zijn bij deze forse temperatuursdaling (herfstweer).
Gaan het wat de treinen betreft niet te moeilijk maken. met den dubbeldekker (vertrek St niklaas om 06.29u) naar Brussel Noord en daar wachten naar den I.C.richting Eupen.
Op de trein zien we wel waar de trip ons naartoe leidt, heb aldaar nog een paar (deels nieuwe) tochten uitgestippeld, afwachten wat mijn twee adjuncten ervan vinden, kunnen bijwijlen moeilijk doen.
Doen genoeg stafkaarten mee : 42 / 7.8 -- 43 / 5.6 -- 49 / 3.4 -- 50 / 1.2 + wandelkaart Hoge Venen.
Tot morgenvroeg, Hilaire


Relaas der feiten:
19 oktober 2011

Een goed gedacht van William om wekelijks zijn korte commentaar te geven op de stapdag, veel dingen die ik bijgevolg niet meer moet “aanhalen”. Een mens wil eens paadjes gaan opzoeken die hij nog niet onder de voeten gelopen heeft (er zijn er niet veel meer) en dan kom je soms voor verrassingen.
Jalhay – Sawe – La Hoegne – Sart/Lez/Spa.

Sfeerbeelden van de prachtige natuurlijke omgeving in de streek van de “Sawe” en “la Hoegne”, dit bij zonnig herfstweer… genieten
Relaas van de tocht: Van de tec-bus gestapt om 10.10u, gauw onze Karel zijn portefeuille van de busvloer meegenomen (Anita mens, het is altijd iets met hem). Wij richting zuiden naar “Ancien Moulin de Dison”. Genoodzaakt om in een grote cirkel via “bois Mousse-en-Fagne” en buitenom een “Chasse Privè” blijvend, zo door het verrassend mooi natuurlijk “bois la Bourgeoise”, tot tegen “fme. Grosfils”. Goed uitkijken om onze oriëntatie niet te verliezen daar we meerdere malen moesten uitwijken (kaartlezers -kennis vereist). Aan de aanpalende weilanden van de boerderij “Grosfils” onze schoofzak geledigd om daarna het rotsbeekje “rau Sawe” op te zoeken welke we normaal stroomafwaarts zouden volgen tot deze, samen met “rau la Statte”, in de grotere waterloop “La Hoegne” uitmondt. Deze prachtige diep uitgesneden “Sawe”, meandert aan de rand van het grote woud “Forêt Domaniale de Gospinal”. Deze niet volledig kunnen afgaan door de versperring van de jagers (doen deze schilderachtige Sawe - bedding later nog wel eens). Noodgedwongen moeten uitwijken langs Solwaster om daar een “groot ommetje” te maken. Nu zuidelijk door het dorpje en verder langs de “Calvarieberg” (met grot) en “bois Brulè” af te zakken naar “la Hoegne” aan “passerelle de Belle – Hé”. Daar halve draai rechts, noordwaarts en stroomafwaarts in de rivierbedding met smalle glibberige wegeltjes, deze blijven volgen tot “Croupets du Moulin”. Hier “La Hoegne” verlaten om links weer zuidelijk te draaien, over de autostrade naar het dorpje Sart. Een weinig later, wij mee met de tec-bus komende van Spa naar Verviers. (’t zit allemaal in dien dikke kop van mij)
Slechte tijden voor Orval- drinkers, zeker als je met zulk een grote bende ergens binnen stapt om “na te genieten”. Te Verviers een andere kroeg gezocht maar zonder succes, hadden zelfs geen enkele “trappist” in huis..hoe laag kan je vallen? Moeten we nu Verviers schrappen als “dorstlesser”? Nostalgie : waar is de tijd, een tafel vol Orvalglazen met daartussen vele fonkelende theelichtjes.
Volgende week iets speciaals: Verjaardag en Jubileum van onze William (vijfendertig jaar Ardennenstapper) Dit moet gevierd.. allen op post, zal er iets goed uitzoeken, een uurtje later vertrekken en ’s avonds de keuze om uit een bordje te eten, Hilaire


Nabeschouwing I:
Hoi mannekens.

Man man man het voorstel van de GG om vanuit Jalhay te vertrekken begon al onmiddellijk met misere.Tot 3 maal toe voor een gesloten hekken staan uiteindelijk toch nog de weg gevonden om de Sawe te volgen en dan.....was er zowaar de jacht en de jagers die roet in het wildstoofpotje gooiden. Onze GG heeft in al zijn kundigheid alles uit zijn mouw moeten schudden om op het rechte pad te blijven,alhoewel en dat moet ook gezegd worden hij dikwijls van gedacht veranderd.
We hebben de wandeling moeten beperken tot Sart inplaats van Spa door al die perikelen maar iedereen was toch nog tevreden over de trip.
De apres wandeling was niet bijzonder alhoewel veel goedgemaakt is door Erik die gedoopt werd door de cafebazin die een biertje smoste op zijn ..... je weet wel hé.
Ik en onze bionische man zijn vroeger afgestapt in Leuven om 15 min. vroeger thuis te kunnen zijn, maar onze naar huis trein had 30min. vertraging waardoor hij evengoed zijnen bus kwijt was de sukkelaar.

Geniet nog van de foto's en tot volgende week
hopelijk met prima weer.

William


Nabeschouwing II

Het zijn toeren, gaan stappen. Iedereen wil zijn bos afsluiten ; geen pottenkijkers toegelaten op een hectaren groot domein! Errond dan maar, of zoals ze dat noemen van de nood een deugd maken. Een ronk hier, een vloek daar, een leider die ontstemt geraakt omdat zijn voorziene plannetje in gevaar komt. Maar al stappende en met de zon mee genieten van een mooie natuur kom alles weer goed. Eindelijk de Sawe, de natte droom van onze grote voortrekker. Dit moest en zou hij ons laten zien. Het was echter zonder de waard (zijnde de jagers) gerekend. Bij de eerste oversteek: grote krachtige wagens, grote dikke buiken en blozende kaken en niet tevreden jachtopzieners, welke ons duidelijk maakten dat dit hun gebied was en wij niet welkom.
Weer startte het geronk. De heilige Drievuldigheid moest het ontgelden en snode plannen (niet voor publicatie vatbaar) kwamen boven in onze fantasie. Alleen een onderdrukte genoegdoening, dat het wild in hun bos hoogstwaarschijnlijk “reeds den bos in was” of “het hazenpad gekozen had”. Waarom vraagt de aandachtige lezer zich af?
Stel je voor dat er zeggen en schrijven 12 (twaalf), Nederlandstalige, nietsontziende, hard pratende (wegens ouderdomsdoofheid) en lachende stapgeesten door uw bos komen gedonderd, je zou voor minder vluchten.
De plannen boven, topberaad! Wij gaan ons hier niet laten kennen! Onze politiekers kunnen hier nog iets van leren! Verder met goede moed, net geen staplied aangeheven, over nieuwe en oude paden tot we kwamen waar we moesten zijn: Sart. Onderstel wassen om proper overal binnen te mogen. Je weet nooit waar je terecht komt!
Verviers hier zijn we dan, de stappers uit de Vlaanderen. Haal de drank boven, de dorstige beren zijn hier. Gesloten, niet open, te vuil voor onze propere bottines, en ten laatste zelfs geen trappist. Ook deze tegenvaller kon er nog net bij. Ik stel voor om Verviers gewoon van de kaart te vegen, boem, weg, foetsie, riebedebie.
Nog een prettig en zonnig weekend. Geniet ervan want het zal niet blijven duren.
P.S. De aandachtige lezer heeft zeker reeds de wenkbrauwen gefronst! Wat zou er schelen? Geen enkele opmerking, geen steken onder water, zou hij een beetje soft worden? Maar, gedenk o stapper dat er volgende week een feestwandeling is en dat de prijzen aan de meet worden gegeven.

Herman