Uitnodiging:
Oproep woensdag stapdag 27 juli 2011.
Moeten elk eens zijn goesting geven, nu de beurt aan onze William die graag eens de meest zuiderse regio van België wil bewandelen, namelijk, de Gaumestreek tussen Virton en Torgny.
Zeker de moeite waart maar een hele onderneming en zorgvuldige planning.. laat ons daar nou juist goed in zijn. Meteen bijzeggen, ’s avonds een uur later thuis, daar beginnen we mee maar in volle zomertijd mag dit geen beletsel wezen.
Heb al een paar staptochten in gedachte maar beslissen doen we woensdagmorgen op de E.C. VAUBAN –trein richting Luxemburg (hopelijk is nu ook weer alles normaal) Voor alle zekerheid, stafkaarten : 71 / 1.2 en 68 / 7.8 en 68 / 5.6 en 68 / 1.2.
Treinuren meegeven: met den dubbeldekker naar Brussel Nd (vertrek St - Niklaas om 06.29u)
Mag je later dan negen uur ’s avonds naar huis komen? Maak dat je er dan bij bent, uitrusten doen we op onze luxe- treinen, Hilaire
(Hieronder nog wat gegevens over hetgeen we verleden week bewonderd hebben.)
Nachtvlinder Grote beer: vliegt in juli en augustus (leeft van kruidachtige planten) Ruig klokje (klokjesbloemachtigen)
Relaas der feiten:
27 juli 2011
Wij zijn naar het zuiden des land gespoord, onderweg een mistig en miezerig weertje maar eens Libramont voorbij brak de lucht open en zagen we het opklaren. We wisten dat de Gaume een gunstig klimaat heeft maar dit hadden we niet durven dromen. Het was wel woensdag en dan is het altijd goed, eens op stap was ‘t bijwijlen zonnig en in de voormiddag vooral zwoel warm. De fotoreportage van Dany en William zijn daar getuige van, in ons hemdje en dan nog transpireren, ’t moet gezegd, wel goed om onze spieren soepel te maken. Ondanks de verre treinreis en de gedachte dat het ’s avonds minstens één uur later thuiskomen was, toch met zijn elven.. in ons luxe- rijtuigen gaat de tijd snel, er wordt veel gebabbeld, gesnurkt of geslapen als de muizen in ’t meel, drie uur lang een gezellig onderonsje…moet je thuis eens proberen doen zonder berisping van moeder de vrouw.. “zou je niet beter dit of dat doen, toettietoetta”.
Virton – Gaumestreek – Virton.
Relaas van de tocht:
Dieseltje stopt om 10.30u stipt op uur in het stationnetje van Virton, en welle op pad – hadden afgesproken om richting Torgny te stappen, uitkijken tot het verste punt, om daarna tijdig terug in Virton te eindigen en de trein te nemen van 16.27u naar Libramont. Bijna zes uur staptijd dan kun je ieders goesting laten beleven. Vanuit de vallei van de “Ton” en de “Vire” geregeld klimmend naar de grote boskam vóór ons. Het eerste uur langs rijp graanveld en diep groene weiden met veel mooie runderen ras “Limousin”. Dan op avontuur, paadjes dichtgegroeid en tamelijk steil omhoog in het “bois de Guéville” tot we op de “officiële wandelweg” kwamen. Een zeer gevarieerd en dicht bos, zonder structuur en met veel wildspoor, aangenaam om te vertoeven bij deze zwoele warmte. Na de noen en de smaak van de boterhammen de “Rau de Radru” volgend om nog even uit het bos te komen piepen met een vergezicht richting Lamorteau en Harnoncourt. Vervolgens weer het “bois de la Côte” binnen, fel oplopend langs een holle naar het andere open veld met zicht op de vijfhonderd meter verder gelegen Franse grens. Torgny niet kunnen bezoeken maar parallel mee met de Franse grens en terug het woud in. Ons nog maar eens laten afzakken naar “Rau de Radru” welke het bos in tweeën snijdt. Nog een paar keer de verharde weg verlaten om de wildgroeiwegeltjes door te kruipen. Een laatste maal van op de kam genoten van het panorama met Virton als decor ver achter ons. Voor sommigen van ons was de kous nu afgezakt, een ganse dag die warme lucht en moeilijkheidsgraad 7 op schaal 10. Gans de dag uitkijken naar de vele mooie veldbloemen.
Goed getimed om het dieseltje terug naar Libramont te nemen zoals afgesproken. Het was met veel dorst aftellen naar onze eerste Orval rechtover het station van Libramont om daar een dik uur te genieten van hetgeen we niet meer kunnen missen.. onze trappisten.. men spreekt hier over een verslaving (afkikken is voor ons te laat)
Tot volgende oproep, Hilaire
Nabeschouwing I:
Hoi wandelaars.
De weergoden waren ons andermaal gunstig gezind, geen spatje regen af en toe een streepje zon, om met de woorden van de Grote Goeroe te zeggen “dit moet je verdienen elke week opnieuw”. Het was een mooie wandeling waar we ons doel net niet hebben bereikt, met veel zweet en gelach onderweg.
De rode draad tijdens de wandeling was het (door mij) gevonden stuk roest ijzer. Wat is het? De door allen goedgekeurde oplossing was het restant van een strijdbijl van de Merovingers!!! Maar nu komt het, ik heb het gevonden, gedumpt in de rugzak van Patrick, na de wandeling komt het uit bij Herman en onze Grote Goeroe gaat er mee naar huis. Daar gaat hij de strijdbijl spreekwoordelijk begraven in zijn tuin met of zonder de goedkeuring van zijn onmiddellijke sjef.
Ik denk dat dit verhaal nog een vervolg zal krijgen?
Geniet van de foto's en tot volgende week.
William
Nabeschouwing II:
Een schone stapdag, niet te warm niet te koud, een beetje zwoel maar dat is dan weer goed om te kunnen zweten en zo komt het vuil uit onze poriën mee. Als je bedenkt dat deze behandeling gratis is! Maar best dat de meeste mensen dit niet weten anders zou het snel gedaan zijn met de rust op onze wandelingen.
- Onze grote spoortrekker, een gekende wratstapper doet of hij de pijn niet voelt, echt Belseels bloed (bier), stroomt door zijn aderen!
- Eric bezig gezien deze week, nog maar net op pensioen en er zijn al kosten aan, hij liep bijna gans de dag met een antenne vanuit zijn rugzak tot boven zijn hoofd, volgens zijn eigen woorden om de ontvangst voor zijn gsm te verbeteren. Rare kerel!
- Er moet mij nog iets van het hart, onze bionische man Karel (Charle pour les dames) is een geval apart. Vorige week op sterven na dood, deze week stappen om ons dood te doen! Zijn uitleg: bakske bijgeregeld! Hallo, zijn bakske! Een urinetest zal verplicht worden in het vervolg.
- Dan hebben nog ons Patje, hij mag zijn heengaan nog snel regelen, zijn tijd is gekomen. De voorhistorische bijl, zal zijn eerste slachtoffer maken zoals voorspeld door William. Niemand zal nog over hem spreken, maar zijn echtgenote zal onze persoonlijke aandacht en steun krijgen!
Adios amigo’s en tot volgende week, laat de zon maar te voorschijn komen.
Herman
zondag 31 juli 2011
zondag 24 juli 2011
Marchin – Vallei van de “Hoyoux” – Modave.
Oproep:
Zeer vroege oproep voor woensdag stapdag 20 juli 2011. Stappen in de omgeving van Modave met de stafkaarten 48 / 3.4 en 48 / 7.8
Met goedkeuring van mijn twee Adjuncten, na onze tocht woensdag nog eens een bezoekje brengen aan onze vaste “stek” te Hoei, met name in Taverne “Le Bolus” bij Jean-Claude en Rita in het hartje van deze Maasstad wetende dat we aldaar steeds goed bediend worden en de gezelligheid er troef is. Remember ons laatste bezoek en de traktatie van twee jarigen.
Omdat ik graag zou weten wie er meereist doe ik deze oproep vrij vroeg zodat ik kan afspreken met hoeveel personen we daar zullen binnenvallen met grote dorst en honger. Graag een mailtje of tf-je tegen maandagavond, dank U
Wat de treinuren betreft: Sorry voor sommigen maar het kan niet anders, met den dubbeldekker (vertrek St Niklaas om 06.29u) naar Brussel Nd met aansluiting om 07.42u van Brussel Nd naar Namen en vervolgens naar Huy waar we een tec-bus nemen richting Modave. Zijn bijgevolg tijdig aan ’t stappen, moeten bijtijds binnen zijn om na te genieten. Hilaire
Aan de geinteresseerden en in het bijzonder aan mijn supergemotiveerde en supergetalenteerde meedekaartlezers.
Heb onze woensdagtocht al uitgestippeld: leg de kaart open en volg maar. Met de tec-bus lijn 126a van Hoei zuidwaarts langs de rivier "le Hoyoux", de N641 verlaten aan Regissa om af te buigen richting Marchin (afstappen aan Residence des Senones)
Start van de tocht : het beekje "le Lileau" over totaan de rivier "le Hoyoux", daar "bois de Sèchamp" in naar het gehucht Ereffe, langs de anc.carr. zakken naar het andere beekje "Rau des Goegnes", deze over, nog steeds zuiders door open veld naar de andere stafkaart. Langs het "bois de Fontenelle" naar het dorp Vyle-et-Tharoul. (dit eerste gedeelte reeds gedaan bij vertrek te Huy naar Marchin)
Vervolg, door dit mooi dorpje naar de "Rau de Vyle" om deze te volgen in het "bois de Vyle" en "bois de Tharoul" tot aan het gehucht Tharoul. (verste punt van de dag). Nu richting Modave via "Chap.N.D. du Maquis", tussen de golvende akkers, niet het dorpje Pailhe binnen maar tussen akker en bos en parallel met de beek "Rau de Pailhe" terug het bos in om onder "Chateau de Modave" aan ons riviertje uit te komen. ( zijn daar weer op gekend terrein) "le Hoyoux" over om langs de muren van het prachtig kasteel de ingang te bereiken. Vanaf hier is het nog twee boogscheuten en drie steenworpen verwijderd van onze bushalte. Moeten noordwaarts het water volgen naar de N641 om onder de "Rocher du Vieux-Chateau", aan de "Pont de Bonne" of "Pont de Vyle" op te stappen. (meerdere keuze's van haltes)
Voorwaar ik zeg U, "een zeer afwisselend en mooie trip met vele bezienswaardigheden"
Laat jullie niet afschrikken door het weer, woensdag geen neerslag van betekenis en een goede staptemperatuur, Hilaire
Wie zich nog niet heeft ingeschreven, nu doen.
Relaas der feiten:
Als je op woensdag geen regen op je kop wilt moet je met ons meestappen, dit was nu evenzo, geen druppel regen terwijl in ’t Waasland er ferme buien uitvielen. Iedereen en alles stipt op uur, alle treinen en twee tec-bussen reden volgens het boekje. Een jaar geleden dat we nog eens het prachtig gerenoveerd kasteel van Modave hadden aangedaan en dan ook van de gelegenheid gebruik makend om onze kroeguitbaters hartje Hoei een bezoekje te brengen…zijn geïnteresseerd, lezen ons “blog” en we zijn er altijd goed ontvangen.
Marchin – Vallei van de “Hoyoux” – Modave.
Relaas van de tocht:
Een busrit in de Hoyoux – vallei tot aan het gehucht Vieux-barse. 10uur, wij met negenen op stap, aanstonds klimmen in het “bois de Séchamp” om hoog boven de vallei in het gehucht Ereffe uit te komen. Een gokje gedaan, wisten nog van verleden jaar dat er langs de steengroeve een grondverschuiving had plaatsgehad, konden toen met veel klauterwerk dit “euvel” omzeilen maar nu was het nog meer zoeken en elkander steunen om terug op het normale pad te geraken.. iedereen mijdt dit, bijgevolg is het paadje dicht gegroeid en overwoekerd. Verder dalend naar de “Rau de Goegnes” om deze beek over te steken en voor de tweede maal bergop naar het “Bois de Fontenelle” en de rijpende graanvelden daar rondom. Na klimmen komt er altijd dalen, eerst door het dorpje Vyle-et-Tharoul tot het beekje “rau de Vyle”. Beekje over naar “bois de Vyle” en “grand bois de Tharoul”, nogmaals op een hoge kam vol graangewassen richting het dorpje Pailhe. Vóór de woonkern links af en richting Noord- Oost terug naar de vallei van de Hoyoux. Dit drinkbaar waterwinningsgebied tussen de witte kalkrotsen verlaten naar het prachtige kasteel van Modave. De laatste drie kilometer door een mooi natuurgebied en langs het zuivere drinkwater van de rivier naar het gehucht Pont de Bonne waar we onze tec-bus lijn 126a naar Huy moesten nemen.
In taverne “Le Bolus” bij Rita en Jean-Claude gaan plaatsnemen aan de gereserveerde tafel om daar bijna twee uur van de Orvals met alles er op en eraan te genieten. Met een vol buikje en in draf naar het station.. dreigend zware onweersbuien boven de “Citadel”. Zaten juist op de trein huiswaarts toen het pijpenstelen regende.
Weet je nog : La Grenouille Rousse: van onze Eric een print met kleurenfoto’s en uitleg gekregen over deze puit, weten nog niet welke de Nederlandse naam is.
Geniet nog na van de foto’s genomen door onze William en kijk naar het fotoalbum en het blog “Spoortrippers” van onze Herman. Tot volgende oproep voor woensdag, dan is het weer droog diep in de Ardennen, Hilaire
Nabeschouwing I:
Hoi wandelaars.
Toch een dompertje op het wandelfestijn, 2 lichtgewonden onder ons de Karel met zijn blauwe duim en de grote goeroe met zijn hiel die maar niet mee wilde. Toch verder alles prima verlopen, met een afsluiter die er mocht zijn met een natje en een droogje.
Maar....het slechtste nieuws is toch wel dat de ORVAL voor dit jaar ver op is van een ramp gesproken, dat is er een die kan tellen, voor ons groepje.
Laat ons hopen dat er nog genoeg voorraad is om het jaar door te brengen.
William
Nabeschouwing II:
Eerst het verhaal van onze puit afwerken, “zoekt en je zal vinden”, of “klop en er wordt opengedaan”
Zoek: Grenouille rousse vindt latijn Rana temporaria in onze moedertaal dan een “Bruine kikker”
http://nl.wikipedia.org/wiki/Bruine_kikker
Waar vinden we het beestje?
http://observations.be/soort/view/440?from=2010-06-26&to=2011-06-26
Zo, die puit hij zwom verder.
Het was leuk weerzien met Karel de klopgeest. Als je klinkers te leggen hebt, contacteer hem, hij doet dat graag. Niks leuker dan op je eigen vingers kloppen. Pas op, het mag gerust iets harder zijn. Met een beetje geluk heeft onze bionische man nu op een andere vinger geklopt er waren er uiteindelijk nog negen vrij intact, uit te kiezen dus, of zouden we hem een voorstel doen?
En dan nog het verhaal van onze leider die plots begon te strompelen en te mompelen. Wat is het? Gaat het niet? Vroegen wij bezorgd, maar van binnen genietend! Een goede gezonde portie zottigheid van zijn juist die dag aanwezige Annie, werd zijn deel! Medelijden van medestappers? Vergeet het!
Een greep uit onze vocale hulp: Doet het zéér? Doet het wreed zéér? Kunnen wij helpen met uw voet af te zetten? Eric wil altijd zijn koordje geven. Messen vallen uit bijna alle zakken. Wees gerust, als je met ons op pad bent is je blinde darm in “no time” vergeten. Je voelt je ook veel sneller beter met zoveel morele steun.
Swat, de pootzieke verzorgd en “nie neuten” of ge moogt niet meer mee. Nog snel (dan is de pijn ook sneller voorbij) enige km stappen want de beloning was groot. Er was een afspraak in ons clubhuis, niks kan ons dan nog stoppen. Laat ons eerlijk zijn, wij komen er graag en wij zouden er wel willen blijven! Maar het leven van een stapper is hard, hij moeten steeds verder!
Onze leider is misschien wel een lijder geworden, en heeft zich in de armen van Annie gestort in de hoop daar troost en voldoening te vinden. Een goede raad van deze schrijver laat op uw goede voet ook een wrat zetten dan loopt ge gelijk en zal de pijn ook beter verdeeld zijn!
De groeten en tot volgende week dan maar!
Herman
Zeer vroege oproep voor woensdag stapdag 20 juli 2011. Stappen in de omgeving van Modave met de stafkaarten 48 / 3.4 en 48 / 7.8
Met goedkeuring van mijn twee Adjuncten, na onze tocht woensdag nog eens een bezoekje brengen aan onze vaste “stek” te Hoei, met name in Taverne “Le Bolus” bij Jean-Claude en Rita in het hartje van deze Maasstad wetende dat we aldaar steeds goed bediend worden en de gezelligheid er troef is. Remember ons laatste bezoek en de traktatie van twee jarigen.
Omdat ik graag zou weten wie er meereist doe ik deze oproep vrij vroeg zodat ik kan afspreken met hoeveel personen we daar zullen binnenvallen met grote dorst en honger. Graag een mailtje of tf-je tegen maandagavond, dank U
Wat de treinuren betreft: Sorry voor sommigen maar het kan niet anders, met den dubbeldekker (vertrek St Niklaas om 06.29u) naar Brussel Nd met aansluiting om 07.42u van Brussel Nd naar Namen en vervolgens naar Huy waar we een tec-bus nemen richting Modave. Zijn bijgevolg tijdig aan ’t stappen, moeten bijtijds binnen zijn om na te genieten. Hilaire
Aan de geinteresseerden en in het bijzonder aan mijn supergemotiveerde en supergetalenteerde meedekaartlezers.
Heb onze woensdagtocht al uitgestippeld: leg de kaart open en volg maar. Met de tec-bus lijn 126a van Hoei zuidwaarts langs de rivier "le Hoyoux", de N641 verlaten aan Regissa om af te buigen richting Marchin (afstappen aan Residence des Senones)
Start van de tocht : het beekje "le Lileau" over totaan de rivier "le Hoyoux", daar "bois de Sèchamp" in naar het gehucht Ereffe, langs de anc.carr. zakken naar het andere beekje "Rau des Goegnes", deze over, nog steeds zuiders door open veld naar de andere stafkaart. Langs het "bois de Fontenelle" naar het dorp Vyle-et-Tharoul. (dit eerste gedeelte reeds gedaan bij vertrek te Huy naar Marchin)
Vervolg, door dit mooi dorpje naar de "Rau de Vyle" om deze te volgen in het "bois de Vyle" en "bois de Tharoul" tot aan het gehucht Tharoul. (verste punt van de dag). Nu richting Modave via "Chap.N.D. du Maquis", tussen de golvende akkers, niet het dorpje Pailhe binnen maar tussen akker en bos en parallel met de beek "Rau de Pailhe" terug het bos in om onder "Chateau de Modave" aan ons riviertje uit te komen. ( zijn daar weer op gekend terrein) "le Hoyoux" over om langs de muren van het prachtig kasteel de ingang te bereiken. Vanaf hier is het nog twee boogscheuten en drie steenworpen verwijderd van onze bushalte. Moeten noordwaarts het water volgen naar de N641 om onder de "Rocher du Vieux-Chateau", aan de "Pont de Bonne" of "Pont de Vyle" op te stappen. (meerdere keuze's van haltes)
Voorwaar ik zeg U, "een zeer afwisselend en mooie trip met vele bezienswaardigheden"
Laat jullie niet afschrikken door het weer, woensdag geen neerslag van betekenis en een goede staptemperatuur, Hilaire
Wie zich nog niet heeft ingeschreven, nu doen.
Relaas der feiten:
Als je op woensdag geen regen op je kop wilt moet je met ons meestappen, dit was nu evenzo, geen druppel regen terwijl in ’t Waasland er ferme buien uitvielen. Iedereen en alles stipt op uur, alle treinen en twee tec-bussen reden volgens het boekje. Een jaar geleden dat we nog eens het prachtig gerenoveerd kasteel van Modave hadden aangedaan en dan ook van de gelegenheid gebruik makend om onze kroeguitbaters hartje Hoei een bezoekje te brengen…zijn geïnteresseerd, lezen ons “blog” en we zijn er altijd goed ontvangen.
Marchin – Vallei van de “Hoyoux” – Modave.
Relaas van de tocht:
Een busrit in de Hoyoux – vallei tot aan het gehucht Vieux-barse. 10uur, wij met negenen op stap, aanstonds klimmen in het “bois de Séchamp” om hoog boven de vallei in het gehucht Ereffe uit te komen. Een gokje gedaan, wisten nog van verleden jaar dat er langs de steengroeve een grondverschuiving had plaatsgehad, konden toen met veel klauterwerk dit “euvel” omzeilen maar nu was het nog meer zoeken en elkander steunen om terug op het normale pad te geraken.. iedereen mijdt dit, bijgevolg is het paadje dicht gegroeid en overwoekerd. Verder dalend naar de “Rau de Goegnes” om deze beek over te steken en voor de tweede maal bergop naar het “Bois de Fontenelle” en de rijpende graanvelden daar rondom. Na klimmen komt er altijd dalen, eerst door het dorpje Vyle-et-Tharoul tot het beekje “rau de Vyle”. Beekje over naar “bois de Vyle” en “grand bois de Tharoul”, nogmaals op een hoge kam vol graangewassen richting het dorpje Pailhe. Vóór de woonkern links af en richting Noord- Oost terug naar de vallei van de Hoyoux. Dit drinkbaar waterwinningsgebied tussen de witte kalkrotsen verlaten naar het prachtige kasteel van Modave. De laatste drie kilometer door een mooi natuurgebied en langs het zuivere drinkwater van de rivier naar het gehucht Pont de Bonne waar we onze tec-bus lijn 126a naar Huy moesten nemen.
In taverne “Le Bolus” bij Rita en Jean-Claude gaan plaatsnemen aan de gereserveerde tafel om daar bijna twee uur van de Orvals met alles er op en eraan te genieten. Met een vol buikje en in draf naar het station.. dreigend zware onweersbuien boven de “Citadel”. Zaten juist op de trein huiswaarts toen het pijpenstelen regende.
Weet je nog : La Grenouille Rousse: van onze Eric een print met kleurenfoto’s en uitleg gekregen over deze puit, weten nog niet welke de Nederlandse naam is.
Geniet nog na van de foto’s genomen door onze William en kijk naar het fotoalbum en het blog “Spoortrippers” van onze Herman. Tot volgende oproep voor woensdag, dan is het weer droog diep in de Ardennen, Hilaire
Nabeschouwing I:
Hoi wandelaars.
Toch een dompertje op het wandelfestijn, 2 lichtgewonden onder ons de Karel met zijn blauwe duim en de grote goeroe met zijn hiel die maar niet mee wilde. Toch verder alles prima verlopen, met een afsluiter die er mocht zijn met een natje en een droogje.
Maar....het slechtste nieuws is toch wel dat de ORVAL voor dit jaar ver op is van een ramp gesproken, dat is er een die kan tellen, voor ons groepje.
Laat ons hopen dat er nog genoeg voorraad is om het jaar door te brengen.
William
Nabeschouwing II:
Eerst het verhaal van onze puit afwerken, “zoekt en je zal vinden”, of “klop en er wordt opengedaan”
Zoek: Grenouille rousse vindt latijn Rana temporaria in onze moedertaal dan een “Bruine kikker”
http://nl.wikipedia.org/wiki/Bruine_kikker
Waar vinden we het beestje?
http://observations.be/soort/view/440?from=2010-06-26&to=2011-06-26
Zo, die puit hij zwom verder.
Het was leuk weerzien met Karel de klopgeest. Als je klinkers te leggen hebt, contacteer hem, hij doet dat graag. Niks leuker dan op je eigen vingers kloppen. Pas op, het mag gerust iets harder zijn. Met een beetje geluk heeft onze bionische man nu op een andere vinger geklopt er waren er uiteindelijk nog negen vrij intact, uit te kiezen dus, of zouden we hem een voorstel doen?
En dan nog het verhaal van onze leider die plots begon te strompelen en te mompelen. Wat is het? Gaat het niet? Vroegen wij bezorgd, maar van binnen genietend! Een goede gezonde portie zottigheid van zijn juist die dag aanwezige Annie, werd zijn deel! Medelijden van medestappers? Vergeet het!
Een greep uit onze vocale hulp: Doet het zéér? Doet het wreed zéér? Kunnen wij helpen met uw voet af te zetten? Eric wil altijd zijn koordje geven. Messen vallen uit bijna alle zakken. Wees gerust, als je met ons op pad bent is je blinde darm in “no time” vergeten. Je voelt je ook veel sneller beter met zoveel morele steun.
Swat, de pootzieke verzorgd en “nie neuten” of ge moogt niet meer mee. Nog snel (dan is de pijn ook sneller voorbij) enige km stappen want de beloning was groot. Er was een afspraak in ons clubhuis, niks kan ons dan nog stoppen. Laat ons eerlijk zijn, wij komen er graag en wij zouden er wel willen blijven! Maar het leven van een stapper is hard, hij moeten steeds verder!
Onze leider is misschien wel een lijder geworden, en heeft zich in de armen van Annie gestort in de hoop daar troost en voldoening te vinden. Een goede raad van deze schrijver laat op uw goede voet ook een wrat zetten dan loopt ge gelijk en zal de pijn ook beter verdeeld zijn!
De groeten en tot volgende week dan maar!
Herman
zondag 17 juli 2011
Wellin - Wellin
Uitnodiging:
Aangezien ik en ons Annie morgen een dagje gaan fietsen, bijgevolg morgenavond laat thuis, geef ik nu al de oproep door voor woensdag 13 juli.
Naar Wellin met de tec-bus (ligne 29) vanuit Jemelle om daar een mooie trip te stappen. kaart 59 / 5.6 en 59 / 7.8.
Treinuren : met den dubbeldekker (vertrek St Niklaas om 06.29u) naar Brussel Nd en vervolgens met den E.C.Vauban (vertrek Brussel Nd om 07.42u) naar Jemelle.
Gaan een beetje plannen: woensdag 20 juli (daags vóór de Nat.Feestdag). Op aanvraag van onzen Herman eens naar Modave en eindigen in Hoei. Rita en Jean-Claude van "Le Bolus" te Huy zijn reeds ingelicht (lezen en genieten wekelijks ons "blog") en gaan ons met open armen ontvangen + den Orval zal aangevuld zijn.
Daarna zal het tijd worden om Maredsous nog eens te bezoeken (reden : juli en augustus meer keuze met bus vanuit Namen)
Ik doe dit voor jullie met volle goesting, als ik er maar bij mag zijn, Hilaire
Relaas der feiten:
13 juli 2011
Wat het weer betrof was onze woensdag nog zo slecht niet, wel een beetje lichte regen maar zonder nat worden, wel ons regenjasje aan maar het droop er nooit af. Wij met tienen..dat moet je verdienen, rekening houdend dat er een drietal onwettig afwezigen waren.
Een ganse dag in één groot woud, van het ene jachtterrein in het andere, af en toe een ree zien wegspurten en een paar jonge speelse vosjes die gauw naar hun hol renden. Veel modderpoelen van evers maar geen gezien. De temperatuur kon niet beter, genoeg om de tamelijk zware tocht uit te doen. Trein op uur, tec-bus op tijd, het kon niet beter..op stap niet ver van Rochefort en dicht bij Han-sur-Lesse.
Relaas van de tocht:
Start om 10u in de dorpskom van Wellin, zuidwaarts richting Daverdisse, licht oplopend van 250m naar 370m om na drie kilometer met open vergezichten onder te duiken in het woud van Wellin. Het eerste gedeelte overwegend dikke hoge naaldbomen die perceel na perceel moeten sneuvelen. Daarna een grote poos tussen naald en loof, op de rand van de diepe afgrond naar “ri de Wèri” en de “Lesse”. We konden hier het groots en weids woud bewonderen (zie ook de foto’s van onze Dany en William..DAARVOOR DOEN WE HET!!) Snel schuivend naar beneden waar de genoemde beek in de Lesse vloeit (van 370m naar 200m) Ons elk een stuk boom uitgezocht om uit te rusten en de innerlijke mens te versterken met ons boterhammen. Nog niet veel water in de Lesse, dan maar terug naar boven, weliswaar met een volle maag en in een loofbos waar vele volgroeide bomen moeten worden neergelegd om geld op te brengen. Door deze uitdunning hebben de houthakkers met hun zware machines vele paden bijgemaakt hetgeen ons op een bepaalde plaats deed “tilt” slaan. De wijzen onder ons de koppen bijeen gestoken om dan toch de goede richting te kiezen (kalm gebleven en niet luisteren naar het “gestook” van de “achterban”). Een kwartuur ter plaatse getrappeld, een poosje verder waren we terug “bij de kaart” en opgeklommen uit de Lesse- vallei van 200m tot 390m. Omdat we niet tot in Daverdisse geraakten dan maar een ommetje gedaan, over de N855, afdalend naar “Ri de Rogifosse” (nu maar 100m lager) om in een mooie “slink” het beekje stroomafwaarts te volgen om hetzelfde hoogteverschil (100m) weg te werken. ’t Was nog niet gedaan, bleven de ruige stukken natuur uitzoeken (daarom ben ik leider), nu naar een “veengebied” met name “Devant la Fagne” waar de eerder genoemde “Ri de Wèri” haar bron heeft. Zonder overdrijven, nog maar eens honderd meter dalen om daarna voor de laatste maal uit dit beekjesdal te klauteren, noordwaarts naar Wellin. Het vet was van de soep, niet langs dezelfde weg terug maar een asfaltweg op om tegen kwart vóór vier op het dorpsplein van Wellin aan te komen.
Beseffend dat we weer een gezonde tocht gedaan hadden, door het vochtige weer veel zuurstof tussen de hoge bomen. Binnen in Taverne/Restaurant centrum Wellin, moe maar tevreden ons aan één dis gezet, deze was in vergelijk met het parcours gelukkig wel plat om de tien Orval- glazen meermaals vol te laten schenken. Bij de eerste “kuip” geklonken op baby Samuel, het pasgeboren kleinkind van onze Michel (tevens Peter – fier dat hij is). Proficiat aan de kersverse mama en papa en de zuigeling.
Volgende woensdag trekken we richting Modave om te eindigen in de Maasstad Hoei. Zou graag weten wie er zinnens is mee te reizen om zo met Jean-Claude en Rita af te kunnen spreken aangaande de reservatieplaatsen en de “dagschotel”. Maak het mij niet te moeilijk aub. Hilaire
NabeschouwingI:
Hoi mannekens en dame.
Weeral hebben genoten van een fijn uitgekiend wandelingetje in de buurt van Wellin. De weersomstandigheden waren vrij gunstig, tamelijk op en af de heuvels, zoals voorspeld door onze grote voortrekker en leider (lijder). Jammer genoeg waren er teveel wegen in het grote dierenbos die niet op de kaart staan en wij dus " met zijn allen " de verkeerde weg genomen. Dank zij mij en onze Grote Goeroe (en in mindere mate de 3de) toch de goede weg gevonden en veilig ter bestemming gekomen. Bij aankomst toch nog voldoende tijd gehad om de dorstigen te laven en te proosten op de kersverse opa in ons gezelschap Michel.
Veel kijkgenot met de prentjes en tot volgende week.
IKKE
William
Nabeschouwing II:
Gegroet stappers van goede wil, een vreugdevolle stapdag achter de rug, het was niet droog maar ook niet te nat, ontsnapt aan de regendag dat moet ge verdienen, elke week opnieuw.
Leve onze grote voortrekker!
Niks geen beetje rancune, niet zoals de “ikke” van hierboven! Ik ga om te stappen en weet dat elk pad zijn begin maar ook zijn einde heeft. En dan de houtvesters met de vinger wijzen omdat zij hier en daar een padje bijleggen zonder “ikke” daarvan in te lichten. Wij zullen de hoofdhoutvester “Danny” vragen om altijd een bericht van BGP (Bijgemaakt pad) naar mijne vriend “ikke” te sturen. Bah!
Weg met “ikke” onderdelven die kerel, Heer Hoofdhoutvester(als het maar goed diep is). Het mag gerust een oude versleten machine zijn, je moet er niks proper aan vuil maken.
Voila, ik voel mij weeral veel beter, opgeruimd staat netjes.
PS: Aan ons aperitiefhapje van vorige week een kleine variatie ingefluisterd door mijn eega. Doe op de honing van de ingesmeerde beschuit een partje groene appel, daar de geitenkaas op en wikkel dit geheel in een dun plakje gerookt spek. En dan de oven in! Man, man, man. Drink daar een glaasje Cava bij. (om de microben te doden)
Tot de volgende
Herman
Aangezien ik en ons Annie morgen een dagje gaan fietsen, bijgevolg morgenavond laat thuis, geef ik nu al de oproep door voor woensdag 13 juli.
Naar Wellin met de tec-bus (ligne 29) vanuit Jemelle om daar een mooie trip te stappen. kaart 59 / 5.6 en 59 / 7.8.
Treinuren : met den dubbeldekker (vertrek St Niklaas om 06.29u) naar Brussel Nd en vervolgens met den E.C.Vauban (vertrek Brussel Nd om 07.42u) naar Jemelle.
Gaan een beetje plannen: woensdag 20 juli (daags vóór de Nat.Feestdag). Op aanvraag van onzen Herman eens naar Modave en eindigen in Hoei. Rita en Jean-Claude van "Le Bolus" te Huy zijn reeds ingelicht (lezen en genieten wekelijks ons "blog") en gaan ons met open armen ontvangen + den Orval zal aangevuld zijn.
Daarna zal het tijd worden om Maredsous nog eens te bezoeken (reden : juli en augustus meer keuze met bus vanuit Namen)
Ik doe dit voor jullie met volle goesting, als ik er maar bij mag zijn, Hilaire
Relaas der feiten:
13 juli 2011
Wat het weer betrof was onze woensdag nog zo slecht niet, wel een beetje lichte regen maar zonder nat worden, wel ons regenjasje aan maar het droop er nooit af. Wij met tienen..dat moet je verdienen, rekening houdend dat er een drietal onwettig afwezigen waren.
Een ganse dag in één groot woud, van het ene jachtterrein in het andere, af en toe een ree zien wegspurten en een paar jonge speelse vosjes die gauw naar hun hol renden. Veel modderpoelen van evers maar geen gezien. De temperatuur kon niet beter, genoeg om de tamelijk zware tocht uit te doen. Trein op uur, tec-bus op tijd, het kon niet beter..op stap niet ver van Rochefort en dicht bij Han-sur-Lesse.
Relaas van de tocht:
Start om 10u in de dorpskom van Wellin, zuidwaarts richting Daverdisse, licht oplopend van 250m naar 370m om na drie kilometer met open vergezichten onder te duiken in het woud van Wellin. Het eerste gedeelte overwegend dikke hoge naaldbomen die perceel na perceel moeten sneuvelen. Daarna een grote poos tussen naald en loof, op de rand van de diepe afgrond naar “ri de Wèri” en de “Lesse”. We konden hier het groots en weids woud bewonderen (zie ook de foto’s van onze Dany en William..DAARVOOR DOEN WE HET!!) Snel schuivend naar beneden waar de genoemde beek in de Lesse vloeit (van 370m naar 200m) Ons elk een stuk boom uitgezocht om uit te rusten en de innerlijke mens te versterken met ons boterhammen. Nog niet veel water in de Lesse, dan maar terug naar boven, weliswaar met een volle maag en in een loofbos waar vele volgroeide bomen moeten worden neergelegd om geld op te brengen. Door deze uitdunning hebben de houthakkers met hun zware machines vele paden bijgemaakt hetgeen ons op een bepaalde plaats deed “tilt” slaan. De wijzen onder ons de koppen bijeen gestoken om dan toch de goede richting te kiezen (kalm gebleven en niet luisteren naar het “gestook” van de “achterban”). Een kwartuur ter plaatse getrappeld, een poosje verder waren we terug “bij de kaart” en opgeklommen uit de Lesse- vallei van 200m tot 390m. Omdat we niet tot in Daverdisse geraakten dan maar een ommetje gedaan, over de N855, afdalend naar “Ri de Rogifosse” (nu maar 100m lager) om in een mooie “slink” het beekje stroomafwaarts te volgen om hetzelfde hoogteverschil (100m) weg te werken. ’t Was nog niet gedaan, bleven de ruige stukken natuur uitzoeken (daarom ben ik leider), nu naar een “veengebied” met name “Devant la Fagne” waar de eerder genoemde “Ri de Wèri” haar bron heeft. Zonder overdrijven, nog maar eens honderd meter dalen om daarna voor de laatste maal uit dit beekjesdal te klauteren, noordwaarts naar Wellin. Het vet was van de soep, niet langs dezelfde weg terug maar een asfaltweg op om tegen kwart vóór vier op het dorpsplein van Wellin aan te komen.
Beseffend dat we weer een gezonde tocht gedaan hadden, door het vochtige weer veel zuurstof tussen de hoge bomen. Binnen in Taverne/Restaurant centrum Wellin, moe maar tevreden ons aan één dis gezet, deze was in vergelijk met het parcours gelukkig wel plat om de tien Orval- glazen meermaals vol te laten schenken. Bij de eerste “kuip” geklonken op baby Samuel, het pasgeboren kleinkind van onze Michel (tevens Peter – fier dat hij is). Proficiat aan de kersverse mama en papa en de zuigeling.
Volgende woensdag trekken we richting Modave om te eindigen in de Maasstad Hoei. Zou graag weten wie er zinnens is mee te reizen om zo met Jean-Claude en Rita af te kunnen spreken aangaande de reservatieplaatsen en de “dagschotel”. Maak het mij niet te moeilijk aub. Hilaire
NabeschouwingI:
Hoi mannekens en dame.
Weeral hebben genoten van een fijn uitgekiend wandelingetje in de buurt van Wellin. De weersomstandigheden waren vrij gunstig, tamelijk op en af de heuvels, zoals voorspeld door onze grote voortrekker en leider (lijder). Jammer genoeg waren er teveel wegen in het grote dierenbos die niet op de kaart staan en wij dus " met zijn allen " de verkeerde weg genomen. Dank zij mij en onze Grote Goeroe (en in mindere mate de 3de) toch de goede weg gevonden en veilig ter bestemming gekomen. Bij aankomst toch nog voldoende tijd gehad om de dorstigen te laven en te proosten op de kersverse opa in ons gezelschap Michel.
Veel kijkgenot met de prentjes en tot volgende week.
IKKE
William
Nabeschouwing II:
Gegroet stappers van goede wil, een vreugdevolle stapdag achter de rug, het was niet droog maar ook niet te nat, ontsnapt aan de regendag dat moet ge verdienen, elke week opnieuw.
Leve onze grote voortrekker!
Niks geen beetje rancune, niet zoals de “ikke” van hierboven! Ik ga om te stappen en weet dat elk pad zijn begin maar ook zijn einde heeft. En dan de houtvesters met de vinger wijzen omdat zij hier en daar een padje bijleggen zonder “ikke” daarvan in te lichten. Wij zullen de hoofdhoutvester “Danny” vragen om altijd een bericht van BGP (Bijgemaakt pad) naar mijne vriend “ikke” te sturen. Bah!
Weg met “ikke” onderdelven die kerel, Heer Hoofdhoutvester(als het maar goed diep is). Het mag gerust een oude versleten machine zijn, je moet er niks proper aan vuil maken.
Voila, ik voel mij weeral veel beter, opgeruimd staat netjes.
PS: Aan ons aperitiefhapje van vorige week een kleine variatie ingefluisterd door mijn eega. Doe op de honing van de ingesmeerde beschuit een partje groene appel, daar de geitenkaas op en wikkel dit geheel in een dun plakje gerookt spek. En dan de oven in! Man, man, man. Drink daar een glaasje Cava bij. (om de microben te doden)
Tot de volgende
Herman
zondag 10 juli 2011
Seraing-Haut – Boncelles – Sart-Tilman – Mery
Uitnodiging:
Laat ons de oproep van 15 juni overdoen welke door staking van de tec-bus te Luik niet is kunnen doorgaan. Ik had van verschillende stappers de suggestie meegekregen om nog eens te eindigen aan het station van Mery om daar te genieten van een smakelijke forel zoals de vorige keer het geval was. (een kink in de kabel, kan via die meneer zijn gsm nog niet in contact komen om af te spreken - ga blijven proberen en jullie dan zo vlug mogelijk op de hoogte stellen - hoe dan ook, ik mail nog een bericht door)
Kaart 42 / 5.6 . Gaan nog eens iets anders uitzoeken, hebben reeds met succes gestapt van Flèmalle-Haute aan de Maas naar Esneux en Tilff aan de Ourthe. Daartussen genoeg bospaadjes en bezienswaardigheden o.a. arboretum en natuurreservaten.
Nemen te Liège gm. de tec-bus ligne 27 (3 per uur) om ons ergens te laten afzetten buiten Seraing, dicht bij de mooie natuur.
Treinuren : met den dubbeldekker (vertrek St Niklaas 06.29u) naar Brussel Nd en vervolgens aldaar om 08.06u naar Luik.
Tot woensdagmorgen, Hilaire (wat een leider lijden kan)
Nu zijn we dinsdag, deze voormiddag dan toch contact gekregen met het Gsm nr. van de Taverne aan het station van Mery en de bevestiging gekregen dat ze ons bezoek gretig aanvaarden (spijtig was het niet de "patron" van de zaak maar de garçon) Ik ben toch vol vertrouwen in de goede afloop, ga deze avond nog eens gsm'men), Hilaire
Relaas der feiten:
06 juli 2011
Ze maken het mij niet gemakkelijk, lees nu weer, mijn 1è Lt. bij het doorgeven van zijn geslaagde foto’s, vol lof aan mijn adres over weeral een schitterende tocht en daarna vuil spuwen naar mijn 2è Lt. Als die nu zondagmiddag na zijn 2 aperitieven zijn met galvocht gevulde pen ter hand neemt..ik zal weer de stukken moeten lijmen. Daar is de grote Goeroe goed in.
Hebben weer grotendeels iets nieuws onder onze stapschoenen gekregen. Met de tec-bus ligne 27 (situèe dans le réseau urbain de Liège) Rijdt langs de Maas en via de groot- Industrie van Seraing, van “La Meuse” weg naar boven om 150m. hoger dan de stroom ons af te zetten aan het eind van nieuwe woonwijken genaamd “Les Biens Communaux”, een halte aan de rand van een groot woud met name “Athenée Royal Air Pur”.
Seraing-Haut – Boncelles – Sart-Tilman – Mery.
Relaas van de tocht:
Om 10u stipt van de stadsbus, mij op het goede spoor laten zetten met de vriendelijke hulp van de nieuw verkozen “Miss Seraing” (zie 1é foto, is voor mij de mooiste). Het donkere “bois de la Vecquée” binnen om langs slingerende paadjes naar de “Rau de Chera” af te dalen (vandaag eens niet beginnen met een klim maar dalen) Langs deze grote beek, ons wel bekend, met veel afwisseling op en af en zuidwaarts tot onder de hoogspanning. Nu van het water weg, lichtjes bergop naar het “Arboretum de la forêt de la Vecquée” (administratief van “Nature & Forêts “ met date de création 1917) Het labyrint van wegeltjes volledig overwoekerd met braam en varen. Hem dan toch gevonden.. de grote Séquoia met zijn zachte buitenschors. Nu tegen de middag aan, aan de overkant een pic-nic plaats niet ver van “Mare – Aux – Joncs” (beschermde vijver van 600 m2 – reden : instandhouding van “La Grenouille Rousse”..heeft niets met een kikker te maken maar zou een (groene) zoetwaterkrab zijn – zoeken het op en geven het door, wie is eerst) Terug rugzak op, ons laten afzakken naar “Rau de la Vecquée” om daar voor het eerst vanonder de hoge bomen uit te komen en zien dat er dreigende regenwolken waren. Langs “trou du Moulin” het beekje verlaten naar het dorp Boncelles. Via gemeentepaden naar de andere kant van de grote woonkern. Hadden het niet moeilijk om ons te oriënteren, daar stond hij vóór ons, de 220m. hoge RTBF toren genaamd “Le Bol d’Air” (aan de voet staan en omhoog kijken – opgepast voor het duizelen) Gauw terug het bos “bois de Sclessin” in om een g.r. pad te nemen aan de rand van het golfterrein en nu richting C.H.U. Sart-Tilman. Daar zou het willen gaan regenen, even de poncho oversteken maar niet echt nodig en na tien minuten was alles weer droog. Nog eens kronkelend zakken naar de “Rau du Fond du Moulin”, door het beekje en een laatste maal hogerop naar “Ferme de Famelette” gelegen tussen “bois de Famelette” en “bois de Nomont”, tot het baantje welke de verbinding maakt met Mery. Herman moest daar pipi doen, verloor ons en de juiste weg uit het oog en verdween richting “Roche des Faucons”, de verkeerde kant dus (met de gsm geen bereik – Guido er dan maar achteraan – we wilden juist “child Focus” inschakelen als ze weer opdoemden) De meesten blij dat de groep weer samen was, William ook blij maar om een andere reden. In versneld tempo en door het “bois de Monceau” ons naar beneden laten zakken om aan de Ourthe in Mery te eindigen.
Gezellig met ons achten in de “Partytent” van Taverne “L’ Esplanade de Mery”, spijtig genoeg zonder “Truites” (misverstand alom – ik enkel in bezit van gsm nrs van vorige uitbaters – message te laat doorgegeven aan de nieuwe baas, gevolg : Ons forellen zwemmen nu nog in de Ourthe wachtend op ons nieuwe reservatie) Van de huidige “Patron” een bierplank met kaas en worst aangeboden gekregen..geen gezeur van ons jongens Man, man, man, Lekkerrrr. Eén minpunt : derde en laatste ronde maar twee Orvals meer in voorraad, geen nood, andere trappist dan maar gekozen..enkel onze Michel eiste een Orval op alhoewel deze niet fris was en hij daar anders met veel gezaag tegen is. Ons heeft de andere frisse trappist wel gesmaakt, zelfs zijn beste vriend vond het ongepast.
Bij het naar huis sporen hebben we de rijorde van de treinen grondig herschikt, eerst en vooral de goederentreinen laten bollen en als er dan nog plaats is een reizigerstrein, enkel ik heb een “motie van wantrouwen” ingediend. Ben vandaag gaan kijken naar de E17 en de Expresweg, gezien dat daar niet veel autobussen tussen kunnen rijden om de reizigers te vervoeren zodat de lijn 59 volledig kan ingenomen worden door goederenverkeer., Hilaire
Nabeschouwing I:
Hoi wandelaars.
Vandaag weeral een tripje om U tegen te zeggen, het weer is meegevallen, veel bos en prima geleid door de GROTE GOEROE. Alleen jammer van de trutten die we moesten missen, we keken er allen naar uit.
Maar bovenop waren er de misstappen van Jack en Russel, wat hen te vergeven is het was reeds zolang geleden dat ze nog eens bijeen waren. Maar bovenop dat alles was onze 3de in bevel met de wandelkaart rond zijn nek, na een sanitaire stop wat op zijn leeftijd wel normaal te noemen is, en in achtervolging van de kopgroep loopt hij toch wel verloren zeker begrijpen wie kan maar hij doet het!!!!! En dat wil zich opwerpen als 1ste adjunct, laat ons niet lachen hé. Een halfuur waren we naar hem op zoek en komt hij eindelijk met hangende pootjes terug bij de groep de sloeber. Eind goed al goed, geniet van de foto's en tot een volgende wandeling.
William
Nabeschouwing II:
Weeral zondag, tijd om na te denken over de voorbije week, vooral de wandeling, even recapituleren. Onder het genot van een slok mondspoelwater, mijn fles lijkt wel leeggelopen, raar!
Het was weer mooi, maar je mag hem niet te veel vleien, het zou naar zijn hoofd stijgen, en zijn bloeddruk is ook niet meer wat het zou moeten zijn. Dus gevaar voor allerlei medische complicaties iets waar “ik” zeker niet verantwoordelijk voor wil zijn.
Treinen liepen zoals ze moeten lopen, enige minuten niet te na gesproken. Maar wat is een minuut in een mensenleven? Busje kwam zo, na enig over en weer geloop, waarom laat de brave ziel zich nog altijd zot maken door enige onverlaten.
Wandeling was af. Enige storingen niet te na gesproken. Ik ga mij niet verlagen door mijn beste vriend in de grond te boren. Daar heeft hij zelf voor gezorgd. Bij een test voor het redden van een verloren gelopen stapper in nood moet hij als eerste adjunct zijn verantwoordelijkheid nemen. Dag Jan! Maar ja hij had geen kaart bij zeker? Even verwijzen naar zijn eigen woorden (zie nabeschouwingI midweek) vervang de 3 door een 2 en het plaatje is compleet.
“Maar niet door toedoen van de 3de in bevel, hij had geen kaarten, het liet hem koud”
Hoe luid de spreuk ook weer? Wie een put graaft voor een ander valt er zelf in! Ha Ha Ha. Of nog beter ”Wie een put graaft voor de derde valt zelf in de diepte”
Ik heb nu een intens binnenpretje. De groeten aan allen van goede wil.
Herman
PS Aperitiefhapje van de week: Men neme een beschuit of twee, smeren met honing, een plakje geitenkaas, twee minuutjes onder de gril 180°. Smakelijk!
Laat ons de oproep van 15 juni overdoen welke door staking van de tec-bus te Luik niet is kunnen doorgaan. Ik had van verschillende stappers de suggestie meegekregen om nog eens te eindigen aan het station van Mery om daar te genieten van een smakelijke forel zoals de vorige keer het geval was. (een kink in de kabel, kan via die meneer zijn gsm nog niet in contact komen om af te spreken - ga blijven proberen en jullie dan zo vlug mogelijk op de hoogte stellen - hoe dan ook, ik mail nog een bericht door)
Kaart 42 / 5.6 . Gaan nog eens iets anders uitzoeken, hebben reeds met succes gestapt van Flèmalle-Haute aan de Maas naar Esneux en Tilff aan de Ourthe. Daartussen genoeg bospaadjes en bezienswaardigheden o.a. arboretum en natuurreservaten.
Nemen te Liège gm. de tec-bus ligne 27 (3 per uur) om ons ergens te laten afzetten buiten Seraing, dicht bij de mooie natuur.
Treinuren : met den dubbeldekker (vertrek St Niklaas 06.29u) naar Brussel Nd en vervolgens aldaar om 08.06u naar Luik.
Tot woensdagmorgen, Hilaire (wat een leider lijden kan)
Nu zijn we dinsdag, deze voormiddag dan toch contact gekregen met het Gsm nr. van de Taverne aan het station van Mery en de bevestiging gekregen dat ze ons bezoek gretig aanvaarden (spijtig was het niet de "patron" van de zaak maar de garçon) Ik ben toch vol vertrouwen in de goede afloop, ga deze avond nog eens gsm'men), Hilaire
Relaas der feiten:
06 juli 2011
Ze maken het mij niet gemakkelijk, lees nu weer, mijn 1è Lt. bij het doorgeven van zijn geslaagde foto’s, vol lof aan mijn adres over weeral een schitterende tocht en daarna vuil spuwen naar mijn 2è Lt. Als die nu zondagmiddag na zijn 2 aperitieven zijn met galvocht gevulde pen ter hand neemt..ik zal weer de stukken moeten lijmen. Daar is de grote Goeroe goed in.
Hebben weer grotendeels iets nieuws onder onze stapschoenen gekregen. Met de tec-bus ligne 27 (situèe dans le réseau urbain de Liège) Rijdt langs de Maas en via de groot- Industrie van Seraing, van “La Meuse” weg naar boven om 150m. hoger dan de stroom ons af te zetten aan het eind van nieuwe woonwijken genaamd “Les Biens Communaux”, een halte aan de rand van een groot woud met name “Athenée Royal Air Pur”.
Seraing-Haut – Boncelles – Sart-Tilman – Mery.
Relaas van de tocht:
Om 10u stipt van de stadsbus, mij op het goede spoor laten zetten met de vriendelijke hulp van de nieuw verkozen “Miss Seraing” (zie 1é foto, is voor mij de mooiste). Het donkere “bois de la Vecquée” binnen om langs slingerende paadjes naar de “Rau de Chera” af te dalen (vandaag eens niet beginnen met een klim maar dalen) Langs deze grote beek, ons wel bekend, met veel afwisseling op en af en zuidwaarts tot onder de hoogspanning. Nu van het water weg, lichtjes bergop naar het “Arboretum de la forêt de la Vecquée” (administratief van “Nature & Forêts “ met date de création 1917) Het labyrint van wegeltjes volledig overwoekerd met braam en varen. Hem dan toch gevonden.. de grote Séquoia met zijn zachte buitenschors. Nu tegen de middag aan, aan de overkant een pic-nic plaats niet ver van “Mare – Aux – Joncs” (beschermde vijver van 600 m2 – reden : instandhouding van “La Grenouille Rousse”..heeft niets met een kikker te maken maar zou een (groene) zoetwaterkrab zijn – zoeken het op en geven het door, wie is eerst) Terug rugzak op, ons laten afzakken naar “Rau de la Vecquée” om daar voor het eerst vanonder de hoge bomen uit te komen en zien dat er dreigende regenwolken waren. Langs “trou du Moulin” het beekje verlaten naar het dorp Boncelles. Via gemeentepaden naar de andere kant van de grote woonkern. Hadden het niet moeilijk om ons te oriënteren, daar stond hij vóór ons, de 220m. hoge RTBF toren genaamd “Le Bol d’Air” (aan de voet staan en omhoog kijken – opgepast voor het duizelen) Gauw terug het bos “bois de Sclessin” in om een g.r. pad te nemen aan de rand van het golfterrein en nu richting C.H.U. Sart-Tilman. Daar zou het willen gaan regenen, even de poncho oversteken maar niet echt nodig en na tien minuten was alles weer droog. Nog eens kronkelend zakken naar de “Rau du Fond du Moulin”, door het beekje en een laatste maal hogerop naar “Ferme de Famelette” gelegen tussen “bois de Famelette” en “bois de Nomont”, tot het baantje welke de verbinding maakt met Mery. Herman moest daar pipi doen, verloor ons en de juiste weg uit het oog en verdween richting “Roche des Faucons”, de verkeerde kant dus (met de gsm geen bereik – Guido er dan maar achteraan – we wilden juist “child Focus” inschakelen als ze weer opdoemden) De meesten blij dat de groep weer samen was, William ook blij maar om een andere reden. In versneld tempo en door het “bois de Monceau” ons naar beneden laten zakken om aan de Ourthe in Mery te eindigen.
Gezellig met ons achten in de “Partytent” van Taverne “L’ Esplanade de Mery”, spijtig genoeg zonder “Truites” (misverstand alom – ik enkel in bezit van gsm nrs van vorige uitbaters – message te laat doorgegeven aan de nieuwe baas, gevolg : Ons forellen zwemmen nu nog in de Ourthe wachtend op ons nieuwe reservatie) Van de huidige “Patron” een bierplank met kaas en worst aangeboden gekregen..geen gezeur van ons jongens Man, man, man, Lekkerrrr. Eén minpunt : derde en laatste ronde maar twee Orvals meer in voorraad, geen nood, andere trappist dan maar gekozen..enkel onze Michel eiste een Orval op alhoewel deze niet fris was en hij daar anders met veel gezaag tegen is. Ons heeft de andere frisse trappist wel gesmaakt, zelfs zijn beste vriend vond het ongepast.
Bij het naar huis sporen hebben we de rijorde van de treinen grondig herschikt, eerst en vooral de goederentreinen laten bollen en als er dan nog plaats is een reizigerstrein, enkel ik heb een “motie van wantrouwen” ingediend. Ben vandaag gaan kijken naar de E17 en de Expresweg, gezien dat daar niet veel autobussen tussen kunnen rijden om de reizigers te vervoeren zodat de lijn 59 volledig kan ingenomen worden door goederenverkeer., Hilaire
Nabeschouwing I:
Hoi wandelaars.
Vandaag weeral een tripje om U tegen te zeggen, het weer is meegevallen, veel bos en prima geleid door de GROTE GOEROE. Alleen jammer van de trutten die we moesten missen, we keken er allen naar uit.
Maar bovenop waren er de misstappen van Jack en Russel, wat hen te vergeven is het was reeds zolang geleden dat ze nog eens bijeen waren. Maar bovenop dat alles was onze 3de in bevel met de wandelkaart rond zijn nek, na een sanitaire stop wat op zijn leeftijd wel normaal te noemen is, en in achtervolging van de kopgroep loopt hij toch wel verloren zeker begrijpen wie kan maar hij doet het!!!!! En dat wil zich opwerpen als 1ste adjunct, laat ons niet lachen hé. Een halfuur waren we naar hem op zoek en komt hij eindelijk met hangende pootjes terug bij de groep de sloeber. Eind goed al goed, geniet van de foto's en tot een volgende wandeling.
William
Nabeschouwing II:
Weeral zondag, tijd om na te denken over de voorbije week, vooral de wandeling, even recapituleren. Onder het genot van een slok mondspoelwater, mijn fles lijkt wel leeggelopen, raar!
Het was weer mooi, maar je mag hem niet te veel vleien, het zou naar zijn hoofd stijgen, en zijn bloeddruk is ook niet meer wat het zou moeten zijn. Dus gevaar voor allerlei medische complicaties iets waar “ik” zeker niet verantwoordelijk voor wil zijn.
Treinen liepen zoals ze moeten lopen, enige minuten niet te na gesproken. Maar wat is een minuut in een mensenleven? Busje kwam zo, na enig over en weer geloop, waarom laat de brave ziel zich nog altijd zot maken door enige onverlaten.
Wandeling was af. Enige storingen niet te na gesproken. Ik ga mij niet verlagen door mijn beste vriend in de grond te boren. Daar heeft hij zelf voor gezorgd. Bij een test voor het redden van een verloren gelopen stapper in nood moet hij als eerste adjunct zijn verantwoordelijkheid nemen. Dag Jan! Maar ja hij had geen kaart bij zeker? Even verwijzen naar zijn eigen woorden (zie nabeschouwingI midweek) vervang de 3 door een 2 en het plaatje is compleet.
“Maar niet door toedoen van de 3de in bevel, hij had geen kaarten, het liet hem koud”
Hoe luid de spreuk ook weer? Wie een put graaft voor een ander valt er zelf in! Ha Ha Ha. Of nog beter ”Wie een put graaft voor de derde valt zelf in de diepte”
Ik heb nu een intens binnenpretje. De groeten aan allen van goede wil.
Herman
PS Aperitiefhapje van de week: Men neme een beschuit of twee, smeren met honing, een plakje geitenkaas, twee minuutjes onder de gril 180°. Smakelijk!
Abonneren op:
Posts (Atom)