Spa - Spa

27 augustus 2008
Terwijl sommigen van onze clubleden naar Brussel zijn getrokken om te profiteren van gratis boterhammen en bier “ in ‘t park”, geschonken door radio 2, zit ik m’n verslag te pennen. Iemand moet het doen, maar altijd dezelfde.
‘s Morgens op de trein beslist om te starten in Spa, onze nostalgische termenplaats van weleer.
Spa – Spa langs de gehuchten Marteau en Canada, de dorpjes Minamplanche en Creppe.
Relaas v.d. tocht : Via villa Royale (museum) naar de promenade de la Grande Duchesse om even halt te houden aan het pavillon van Victor Bernard, auteur van het gedicht “Le livre de la Nature”, door ons Francine voorgedragen in het nederlands, met applaus. Afgezakt naar het gehucht Marteau, spwg onder en Wayaibeek en baan over, om het “bois de Rohaimont” te beklimmen, noordelijk tot bij “Croix Joseph” en vervolgens zuidwaarts naar het monument van de “Onbekende vrijheidstrijder” (Au Maquisard).
Intussen was het hoognoen, tijd om onze schoofzak te openen.
Terug op stap langs de provinciale tuinbouwschool in het gehucht Canada. Ons laten afzakken naar de “Vallèe de Tolifâ” in het oude dorpje Winamplanche. Daar op ontdekking, zeker nu we met z’n drieën kaartlezen kan het niet meer misgaan. Langs een kabbelend beekje welke we meermaals moesten oversteken aan de rand van “bois Lébiole”, genoten van ons experiment en de prachtige slingerende paadjes, om 3 km. verder uit het bos te komen langs een openstaand hek met als opschrift “bois Lébiole, geste de forêt Walonne”. (Wanneer dicht, wanneer open ?) Besloten om door het dorp Creppe te gaan via de ingang van “Manoir Lébiole”. Het hooggelegen dorpje, vol stillevens, door naar het “bois de Mambaye” om ons te laten leiden door de g.r. 5 naar hartje Spa. Eventjes rondgeslenterd, om op tijd de trein te nemen naar Verviers om daar onze dorst te lessen… iedereen drie pogingen nodig om dan gerust huiswaarts te keren.
Nog vermelden dat we in het donkere bos twee lichtflitsers hadden, Etienne en William.
Weer een geslaagde stapdag met als eindresultaat zes tevreden mensen die op geen inspanning min of meer keken, tot ziens, Hilaire