Angleur - La meuse – Sart-Tilman – Ourthe – Tilff

Uitnodiging:

Woensdag weer beter weer, den besten dag van de week, zegt dat "den Booser" het gezegd heeft.. onze Frans zal zijn schaapjes nu wel op het droge kunnen houden en liefst binnen de omheining als hij ze genoeg te eten geeft.

Op aanvraag van onze Herman, die zou graag nog eens eindigen in het meer mondaine Tilff..past beter bij zijn stand.

Kaart 42 / 5.6 . Gaan nog eens iets anders uitzoeken, hebben reeds met succes gestapt van Flèmalle-Haute aan de Maas naar Esneux en Tilff aan de Ourthe. Daartussen genoeg bospaadjes en bezienswaardigheden o.a. arboretum en natuurreservaten.
Nemen te Liège Gm. de tec-bus ligne 27 (3 per uur) om ons ergens te laten afzetten buiten Seraing, dicht bij de mooie natuur.

Treinuren : met den dubbeldekker (vertrek St Niklaas 06.29u) naar Brussel Nd en vervolgens aldaar om 08.06u naar Luik.

Tot woensdagmorgen, Hilaire



Relaas der feiten:
15 juni 2011

Woensdag geleden, een zwoele zomerdag en welle weg. Ge moet het gezien hebben, vijf kilometers buiten de agglomeratie van de grote stad Luik bevindt men zich langs de Maas en de Ourthe in één grote groene long. In de verte nog af en toe een “terril” als getuige van verleden koolmijnen.
Wat een leider lijden kan, dagen op voorhand zoekt ge iets nieuw uit, vernemen we in het prachtige station van de “Vurige Stede” dat de tec-bussen “en grève” zijn. Spijtig voor het gedane werk, steken dit in een mapje voor later. Ik mijn nog goed intact brein laten werken, vlug terug onder de hoge gestroomlijnde overkoepeling van Guillemins om een treintje te nemen naar het nabijgelegen Angleur, even buiten Liège. (ongeveer drie jaar geleden in gelijkaardige omstandigheden daar ook eens gestart – goed dat we het konden stellen met dezelfde stafkaart) Hoe ze het gaan doen als ze binnen de “kortste tijd” mij aan de kant (lees: bij het groot vuil) gaan zetten en een “wandel- Gps” het werk laten doen. Zeker weten, ik ga me dikwijls een bult lachen, ze zullen moeten stappen waar hij “zegt” en niet de mooie paadjes en slinken die wij nu met veel “feeling” uitzoeken. Er zijn zo van die mensen die deze moderne middelen toejuichen, kijkt rondom jou wat ze er van gemaakt hebben.

Angleur - La meuse – Sart-Tilman – Ourthe – Tilff.

Relaas van de tocht:
Start om 09.25u, leuk zo vroeg bij goed weer, vlug de drukke straten van Angleur uit, tegen de steile kam aankijkend zigzaggend naar omhoog in het “bois de Jacques”. Immer zuidwaarts van het ene natuurreservaat naar het andere, prachtige dreven en wegeltjes door oeroude bossen in het Universiteitsdomein van Luik. Vele instituten van deze Universiteit zijn daar neergezet, noemen er een paar, “Inst. de Physique Nucléaire”, “inst. de Psychologie”, “inst. Botanique” en in het bijzonder het bekende en enorme C.D.U. Sart-Tilman, de Universiteitskliniek die vele kilometers ver nooit uit het zicht verdwijnt. Na het boterhammen eten, nog steeds zuids, via “bois de Sclessin” en door een golfterrein met 18 hole’s, daarna de N663 over richting “Fme de Famelette”. Daar onze zuidelijke koers verlaten om door het “bois de Famelette” te trekken. Een meevallend ommetje moeten maken (een wegeltje in onbruik en overwoekerd – laat daar het nieuw spul zijn werk maar doen – zet je maar en eet iets intussen). Wij door een sterk dalende slink om aan de Ourthe uit te komen tussen Tilff en Mery in het gehucht Avister. Een kleine kilometer langs de rivier richting Mery, hoog boven ons de “Abbaye N.D.de Brialmont”. Over de kleine brug, nog even een pauze en alle moed gebundeld om dit 100m hoogteverschil aan te vallen. Zonder tegenzin, prachtige natuur, een donkere diep uitgesneden beekbedding, soms klauterend langs omgevallen bomen om terug in het warme zonlicht de Abdij te zien aan de andere kant. Even een goede dag gaan zeggen bij de lieve Zusters om als het laatst langs uitgestrekte rijpende graanvelden af te zakken naar het levendige dorp Tilff aan de Maas, einde van de geslaagde tocht.
Op een “chique” terras met ons negenen aan één tafel en genoeg tijd over (’t was weer feest) om alle vermoeidheid door te spoelen met lekkere Orval. Over Orval gesproken, niemand die opgemerkt had dat onze William er niet bij was, Hij was een paar dagen naar Echternach om tijdens de vermaarde stoet aldaar zijn nieuwe stappenteller te gaan testen.
Nog eens geluk met de aansluitingen en daarom een uur vroeger thuis, of mocht ik dat niet schrijven. Volgende week geen “oproep stapdag”, gaan met vijf koppels naar het “Le Crupet” van onze Karel en Anita, tot later Hilaire



Nabeschouwing:

Naar het schijnt zouden leiders het eerst vergaan aan hun poten. Daarom heeft de onze nieuwe bottines van het beste merk, en in het geniep ze extra laten versterken, als optie.
Maar toch, toch zijn er stilaan tekenen van aftakeling waar te nemen. Een echte kruistocht tegen al wat nieuw en modern is, maar manneke toch. Zet uwen elektriek af en vraag aan Annie of liever “doe het zelf” om de was te doen met een wasbord aan de rand van de beek. En leef van de jacht en de visvangst. Maar weet dat Orval niet met de hand gemaakt word! En je word maar aan de kant geschoven als je weg wil!
De wandeling was top, even buiten Luik en reeds pal in een prachtige natuur! Ik hoop dat onze Waalse broeders dit bewaren, kunnen wij mee profiteren! Treinen deden wat ze moesten doen, bussen even op rust. Een noodplan uit zijn brein en wij weg. Geen gepruttel, geen gezaag, we worden ouder pappa, geef het maar toe.
De afdronk was af en niet te duur en met voor mij en Danny (snoepers eerste klas) nog een ijsje om de brand te blussen. Het leven kan schoon zijn voor een wandelaar die het wil geweten hebben. De terugtocht verliep zoals een droom, even snel zijn te Luik ,maar zo zijn we wel als het echt moet. Probeer dan liever niet in onze weg te lopen.
Nog één keer slapen en we trekken er op uit, een “en let op” nieuw woord voor den dikke Van Daele midweekstappersorgie. Velen voelen zich geroepen weinigen uitverkoren.
Het ga jullie goed en tot weerziens, als de zon maar schijnt.