Barvaux – Heyd – Wèris (Pierre Haina) – Barvaux.

Oproep:

Vroege oproep om jullie te kunnen voorbereiden en in te schrijven. Gaan aanstaande woensdag nog eens stappen richting Durbuy met achteraf een bezoek aan Brasserie/Restaurant "Le Karawa" te Barvaux s/Ourthe.(ons allen geprezen)

Waar we juist gaan starten zien we wel op de treinreis naar ginderachter, keuze genoeg.

Vertrekken woensdagmorgen één uur later t.t.z. met den I.C. van St niklaas (vertrek 07.30u) naar Brussel Noord via Lokeren en Dendermonde en nemen te Bru Nd de I.C.trein van 08.42u naar Marloie en vervolgens naar onze startplaats.

Graag een teken van deelname vóór dinsdagmiddag,(kwestie van reservatie) tot ziens, Hilaire


Relaas der feiten:
25 juli 2012

Paartjes op stap, koppels dus en elk span met op papier M/V. (H)Echtparen zoals ingeschreven in het huwelijksregister, ja ook wij komen uit voor onze geaardheid. Iedereen uitgeslapen, een uur later op stap dan gewoonlijk met de gedachte dat het met dit terrasjesweer later kon worden… en zo geschiedde. Mooi zonnig en warm weer maar niet drukkend, vooraf de plaatsen uitgekozen waar veel bos was, een hele verademing.

Barvaux – Heyd – Wèris (Pierre Haina) – Barvaux.

Relaas van de tocht: Afgestapt van de L-trein (Marloie – Liège) te Barvaux om 10.48u. Niet naar het toeristisch centrum en de Ourthe (veel te druk) maar aan de rand van “domaine de Hottemme” steeds hogerop naar “fond de Grandhon” om zo richting zuid en onder de grote steengroeve “Carr. de Prèalle” het mooie dorp Heyd te bereiken. Onder de kerktoren altijd lommerrijk om onze boterham op te eten. Terug op krachten wij weg, steeds in stijgende lijn en nog altijd zuidelijk om aan de rand van “bois de Wèris” een prachtig uitzicht te hebben. DAARVOOR DOEN WE HET !! In dit gemengd bos lange tijd verfrissing gezocht onder de kanjers van bomen en de tweemeters hoge varens. (zie de mooie prentjes van onze Karel) Ons hoofddoel bereikt, de wit gekalkte Menhir (Pierre Haina) welke hoog boven de vallei uitsteekt. Zagen goed de “Ferme de Hottemme” staan ons volgend doelwit. Maar wel een klein uurtje onder de blote hemel tussen de gerijpte graanvelden klaar om te dorsen en de hooilanden, ruiken en zien dit graag.. van boerenafkomst weet je wel. De laatste kilometers weer onder het hoge loof van “Domaine de Hottemme” maar nu langs een ander wegeltje ons laten afzakken naar het centrum van Barvaux aan de Ourthe.
Goede timing, om 4u met ons achten aan een gereserveerde tafel in Brasserie/Restaurant “Le Karawa”. Alles naar wens, goeie frisse plaats, alle dranken met de meeste zorg en goed gekoeld op tafel en na vijven als onze grote dorst was gelest zoals afgesproken onze schotel opgediend gekregen Man..man..man..lekkerrrr!!. Na twee uur goed uitgerust en alle gaatjes gevuld wij huiswaarts maar niet gehaast, te Marloie en Dendermonde nog een terrasje gedaan, ’t was donker als we thuis waren, niemand van ons buren heeft gezien dat we gedronken hadden. Hilaire

Bericht van Herman:

Aan al onze trouwe kijkers, dit was een wandeling onder een zomerse zon. Met als logisch gevolg veel dorst, sommigen moesten grote pinten drinken (0,5) liter, volgens mij ben je dan op het slechte pad. Op de terugweg zijn er dan ook bij het overstappen bottines blijven staan, de eigenaar vond ze toch niet gepast bij haar stap tenue. De drager daarentegen was vervuld van schuldgevoel en wroeging. Beloofde de drank af te zweren. Waarschijnlijk een loze belofte.
Geniet van de zon, het zal deugd doen!

Herman

Esneux – Ourthe – Poulseur.

Uitnodiging:

Goede vooruitzichten voor onze uitstap, zeker wat het weer betreft. Laat de horeca aan de kust maar klagen, als wij ginderachter op een terrasje langs een mooi waterloopje (in dit geval de "Ourthe") maar genoeg Orval in voorraad hebben.

Altijd succes als we de vallei van "L'Ourthe" langs sporen, opteer om nu eens af te stappen in Esneux en zo naar de vijvers van "Parc du Mary" om richting ZW te stappen. Kunnen in een grote bocht de dorpjes Limont, Tavier en Hody aandoen - terug naar het Oosten en eindigen in Poulseur aan de Ourthe en uitdorsten op een terras vóór het station.

Veel nieuwe paden, een paar onbekende dorpjes, veel bos en op 't hoogste punt door graanvelden met mooie vergezichten (ieder zijn meug).

Stafkaart 49/ 1.2 - met den dubbeldekker naar Brussel Nd en verder naar Liège Gm.

Tot woensdagmorgen, Hilaire


Relaas der feiten:
18 juli 2012

Wat een geluk met het weer, we hadden “chance”, niet te warm en boven op de kam en uit het bos een deugddoend briesje. Het parcours met veel nieuwe wegen niet “te” moeilijk, kunnen dit geen grootse tocht noemen maar hebben toch meer dan zes uur genoten van een uitstap met veel afwisseling. Onze Etienne als enige fotograaf genoeg tijd gegeven om schone prentjes te maken.
Esneux – Ourthe – Poulseur.

Relaas van de tocht: 09.40u. vrij vroege start in het toeristisch Ourthe- stadje Esneux waar ze de terrassen aan ’t uitzetten waren voor de dagjestoeristen. Even oog voor de fel gewassen rivier, wij over de “pont Neuray” even omkijken met een prachtig zicht op de veel hoger gelegen “Chateau Le Fy” op “La Roche Trouèe”. Naar de drie vijvertjes van “Parc du Mary” en verder naar “Rond Bati” om steeds lichtjes hogerop door het “bois de la Chapelle” te trekken. Van hoog naar laag, over de N638 en langs de beek “rau de Bolinfosse” om het open veld te bereiken in de gehuchtjes Petit Berleur en Grand Berleur. Nieuwe paadjes zoeken, een beetje gesukkel maar toch gevonden, wij naar de beekbedding “rau de Tavier” om achter het domein van “Chateau et Ferme de la Chapelle” terug op de N638 uit te komen. Wilden door het dorpje Limont stappen, een dorpswegeltje niet meer in gebruik, dan maar aan de rand van “bois de la Chapelle” en langs het kleine beekje “Ri de Nondonfa” en het gelijknamige kapelletje naar een ander vervallen kapel “Chap. Simon”. Vervolgens tussen de kleine woongebieden Targnon en Fecher naar het “grand bois d’Anthisnes” om daar in ’t woud nog een ommetje om bestwil te maken wegens “tijd genoeg” om daarna gans boven de in gebruik zijnde steengroeve af te zakken naar Poulseur in de vallei van de Ourthe wat een mooi panoramisch zicht gaf ongeveer 200m lagergelegen.
Goede “timing”, om 16.00u plaats genomen op een zonnig terras aan het stationsplein van Poulseur (niemand voor tijd naar huis). Alles aanwezig om onze grote dorst te lessen, alhoewel, het laatste rondje moesten we de “bierkaart” raadplegen daar de dikbuikige flessen opgeserveerd waren…het gaat van kwaad naar erger met den Orval, gelukkig hebben we veel smaak. Na 80 minuten onderuit gezeten in de terraszetels wij huiswaarts met volle goesting. Tot volgende woensdag richting Barvaux met na ‘t stappen een schoteltje leegmaken, Hilaire.


Nabeschouwing I:

Deze criticaster was er niet bij lag te dromen in de armen van zijn Godie over het verre Noorwegen


Nabeschouwing II:

Fijne treinreis met goed gezelschap, de zon kwam kijken of aan alle vaste stapregels was voldaan. We konden gerust zijn alles was in orde. Nu nog het stapwerk verrichten en dan kon de hoofdschotel komen: Het genieten van pijnlijke spieren en gewrichten.
Nieuwe paden stappen lekker, maar sommige paden zijn in de loop der jaren vergeten geraakt, maar blijven wel op de stafkaarten staan. Maar daar hebben wij het volgende op gevonden: Een eigenwijze clevere leider welke aan de stand van de zon en de vierde boom in een rij van drie, waarvan één vijfde mag afgezaagd zijn nog zijn weg vind. Gps in levende lijve, loopt op vloeibaar voedsel, moet wel af en toe al eens binnen voor een revisie.
Aan alles komt een eind ook aan de regen, dus pas op voor de zon want ons velletje is het niet gewoon.
De groeten

Herman

Hoge Venen (Mont Rigi) – Rau du Trô Maret – fme Libert – Malmedy.

Uitnodiging:

Daar ben ik weer, 't is rapper woensdag dan je denkt maar mij hoor je niet klagen. Zoals afgesproken met onze groep trekken we richting Malmedy om in die mooie regio een dagtrip te doen. Moeten altijd met de tec-bus vanuit het station Verviers Central naar onze startplaats in de "Hoge Venen" of kunnen ook een zeer prachtige trip maken van Malmedy richting Bellevaux en Beaumont (over de Amblève) en via Logbiermé en Wanne naar het station van Trois-Ponts.

Kiezen doen we zoals altijd op een "Democratische wijze" terwijl we naar ginderachter sporen.

Wandelkaarten: "Hohes Venn" - Malmedy en Trois-Ponts. Stafkaart 49/ 7.8 - 50/ 1.2 - 50/ 5.6 en 56/ 1.2.

Treinuren: met den dubbeldekker naar Brussel Nd en vervolgens om 08.06u naar Verviers C. (I.C. Oostende - Eupen)

Tot woensdagmorgen, in ons zomerhemdje naar ginder, 't zal maar regenen als we met de trein reeds huiswaarts aan 't komen zijn, Hilaire


Relaas der feiten;
04 juli 2012.

Brave mensen kunnen ook geluk hebben, zeker als ze gaan stappen op een woensdag. Ideale temperatuur en een blauwe lucht, gestart op 675m hoogte en het laatste stapuur maar onder de 500m geduikeld met daarbij onder veel de boomkruinen. Ieder van ons tienen kon optimaal genieten van deze “klassieker” welke we bewust niet extra zwaar hadden gemaakt gezien : veel te mooi – tijd genomen om rond te kijken.

Hoge Venen (Mont Rigi) – Rau du Trô Maret – fme Libert – Malmedy.

Relaas van de tocht: 10.15u start aan de rand van “fagne de Polleur”, veel over de “plankjes” door dit prachtig veengebied met een aangelegd “Leerpad”. Niet op de plankjes gebleven maar in het “bois de Béleu”, een beetje hoger met goed zicht op het veen- beekje met zijn specifieke “schuimtaarten” en ook nog opgemerkt, de “veenorchis” en het “veenpluis”. Aan de “pont de Béleu” nog even de beek gevolgd om dan zuidelijk door te steken naar een brandgang, tevens g.r. pad. In dit tweekilometer lang moerassig wegeltje nogal wat moeten “pollentrappen” om niet met natte voeten te geraken, het brakwater spatte tot aan ons kruis maar zijn er met veel jeugdig opportunisme doorgeraakt. Een paar honderd meter vóór “les Six Hêtres” haaks links naar de “fagne Fraineu et Louvaiseu” om even halt te houden aan “Cabane de Negus” (ruïne oud kluizenaarsverblijf) om zo door te steken naar de mooiste van alle veen- beken “rau du Trô Maret” om daar aan het bruggetje te p.n’ken -smakelijk!! Vanaf hier definitief het veengebied verlaten om een kleine vierkilometer lang deze alsmaar dieper uitgekloven beekbedding te volgen. Op de beelden van Etienne en William ziet men dit avontuurlijk paadje en de steile rand goed weergegeven. Aan de “Pouhon des Cuves” de “Rau du Trô maret” verlaten om terug hoogte te nemen naar “fme Libert” gelegen boven Bevercé. Vanaf hier een paar keren een prachtig dieptezicht naar het 200m lager gelegen stadje Malmedy. Vooreerst nog een klimmetje naar de Ermitage en het nog hoger gelegen gekapt sparrenbos met mooie vergezichten. DAARVOOR DOEN WE HET !!. Tenslotte met veel plezier zigzaggend tweehonderd meters naar beneden om aan de oude brug de “Warche” over te steken en zo het toeristische stadje Malmedy binnen, ons einddoel.

Na de inspanning de ontspanning, ik als goede leider een gezellig en lommerrijk terrasje uitgezocht om met ons tienen te genieten. Daarvoor, maar juist op tijd, had William een sms-je gekregen van ons aller Godi met de blijde mare dat ze trakteerde ter gelegenheid van haar verjaardag…Lang mag ze leven…in de Gloria.. hiep hiep hiep Hoera!!. Kwalitatief en kwantitatief (lees : met genoeg Orval’s) ons vochtverlies terug bijgetankt, wij met nog een mooie en gezellige tec- busreis naar Verviers C. en verder huiswaarts..God zegene de woensdagen. Geniet van ’t lezen en prentjes kijken.

Hilaire


Nabeschouwing I:

Hoi vrienden spoortrippers.
Weeral een Godgezegende dag, eentje om te bewaren in het geheugen van de spoortripper. Prachtig wandelweer niet te zwoel en een lommerrijk parcours door het grote dierenbos zie maar de foto van het dode zwijntje. Iedereen was zo overdonderd door het mooie traject dat er sommigen hun niet konden houden bij Ferme Libert om op de schommel te gaan zitten om hun kinderlijk enthousiasme te uiten zie maar bijgaande foto. Nadien hebben we nog een stevige kuitenbijter voorgeschoteld gekregen waarbij je dat enthousiasme zo zag verdwijnen als sneeuw voor de zon. Onderweg nog een berichtje gekregen van Gody dat ik er lap op mocht geven bij de aprés omwille van haar verjaardag, onze GG sprong zowaar een gat in de lucht zodanig zelfs dat ik hem met beide voeten op de grond heb moeten drukken om hem onder controle te houden. Enfin dat het gesmaakt heeft dat hoeft niet gezegd te worden dat begrijp je zo wel met al die uitgedroogde lijven snakkend naar dat uitgelezen vocht. Het was best aangenaam te vertoeven daar in Malmedy op het terras waar alles aan schappelijke prijs was te verkrijgen tot groot jolijt van de bende. Geniet van de bijgaande prentjes en tot volgende keer

IKKE William en de jarige Gody


Nabeschouwing II:

Dan toch maar ter plekke blijven, blog bijwerken is goed om gefocust te blijven. Commentaar geven, achtergrond bekijken en deugnieten schoffelen van op afstand. Iemand moet het doen!
De treinen reden zoals het hoort een ietsje in vertraging dan moeten we niet te lang wachten in tussenstations. De bus was ter plekke, klaar om ons naar de start te voeren. Onze leider goed gezind, zijn adjunkt iets minder, maar dat zit in zijn bloed.
De wandeling was eentje om duimen en vingers af te likken. Een parcours over berg en dal, door Venen en hei. Velen werden er stil van, je zou voor minder. Voor elk wat wils, altijd maar zakken zoals onze Willy zou zeggen. Op tijd en stond binnen zodat we in peis en vree een bijkomende opdracht naar behoren konden uitvoeren (klinken op de verjaardag van William zijn gade). Niet gemakkelijk, maar niets is ons te zwaar of te veel als we onze medemens maar kunnen helpen.
Tussen haakjes als er lezers of lezeressen zijn welke ons de opdracht en de centen geven om op hun of iemand anders zijn gezondheid te klinken in volle vijandelijk gebied, wij gaan geen uitdaging uit de weg! Elke andere door de GG goedgekeurde rede, voor ons geen probleem. Laat maar komen wij zullen ze vieren.
Het bloed kruipt waar het niet gaan kan, bootjes varen op het water! Ik weet een fijn terras dichtbij waar het goed toeven is! Ik moet nog altijd aan een of andere autochtoon vragen waarom ze de beker niet gewonnen hebben en waarom dat zijn dame er toch nog zo patent uitziet ondanks alles. Je zal er van horen. De nacht is nog jong en behoort aan mij!!!

De groeten en Doeiii

Herman

Midweek "le Crupet" 11 t.e.m. 14 juni

Uitnodiging:
11 t.e.m. 14 juni

Voor degenen die het nog niet wisten, jullie kunnen de pot op voor woensdag. Vertrekken met vijf "echte" koppels naar "ons" buitenverblijf "le Crupet" in Hastiére- sur- Meuse, je weet wel daar waar alles aanwezig is om er een gezellig mid-week van te maken. Iedereen heeft de kans gehad om aan te sluiten, spijt is het laatst.
Alles staat klaar om morgen te starten.. de bakken "oude" Orval, de kleine vaatjes rode en witte wijn en de verschillende aperitieven..ook onze "Chef-kok" is daar en zal zijn beste vuurtje aansteken om de goedgevulde potjes te bereiden..man..man..man.wat zal dat lekkerrrr zijn.

Ho ja, 't zou het nog vergeten, gaan er één halve en twee volle dagen wandelen, de tochtjes zijn (min of meer) reeds uitgestippeld zodat ons meisjes er ook van kunnen genieten.

Tot de volgende oproep, Hilaire


Relaas der feiten:
11 t.e.m. 14 juni

Ieder tijdig en met goede voornemens op de afspraak om er met z’n tienen in te vliegen. Het derde jaar oprij, ieder kent het programma, ieder koppel weet welke “mondvoorraad” ze moeten meebrengen en elkeen doet in ’t verblijf de huishoudelijke taakjes waar zij of hij goed in zijn zodat de tijd optimaal kan benut worden om met volle overgave te genieten..duidt hier op
1) flink meestappen
2) goed onze dorst lessen en
3) lekkere zelfbereide maaltijden nuttigen.
Men moet super in vorm zijn om deze vier dagen door te brengen hetgeen bij ons tienen gelukkig het geval was..allemaal zonder problemen mee gestapt, ieder zijn uitgeschonken glaasjes geledigd en elkeen met veel smaak zijn koude en warme borden genuttigd…man, man, man, lekker !!.

Dag 1 – maandag 11 juni

– Iets na elven, gans de “crew” present, na het uitladen en ’t installeren ter plaatse onze schoofzak naar binnen gespeeld om daarna te gaan stappen. Beschrijving van de tocht : Vanaf ons verblijf “Le Crupet” naar het hoogste punt van Inzèmonts (honderd zeventig meters boven de maasvallei), door frisgroene rijpende graanvelden naar het “bois Royal de Lens” om in dit groot bos een bocht te nemen om terug te keren (12 km – vier uur onderweg). Wat jullie niet zien op de foto’s, het vrolijke geluid van de flessen die ontkurkt werden om aan onze eerste “apres” te beginnen. Hebben het ons de eerste avond gemakkelijk gemaakt, enkel de spaghetti moest gekookt worden..de lekkere sausen hadden ons Annie en Rita thuis bereidt.
________________________________________

Dag 2 – dinsdag 12 juni

– Afspraken steeds goed nageleefd, ieder om 08.30u aan ’t ontbijt om tegen 09.30u in twee auto’s te stappen om een kwartuur later de wagens te parkeren aan het kerkje van Soulme. Beschrijving van de tocht : Start Soulme kerk om 10.00u, afdalen naar het gehucht La Champelle om daar ons favoriete rivier “L’Hermeton” te volgen. Deze bedding meanderend gevolgd tot de betonnen brug over dit water. Uit de put gekropen door het “bois Rochettes” om zo het rustige dorpje Gochenèe door te wandelen. Op de kam gebleven, van ’t ene mooi gerestaureerde dorp naar het andere, nu Vodelèe. Vervolgens terug naar beneden, afdalend door het “bois de bonne Fontaine” om nogmaals de grote beek “L’Hermeton” op te zoeken. Tijd genomen om “Fauna en Flora” te bewonderen en te fotograferen alvorens een laatste klimmetje te doen naar ons eindpunt Soulme. (17 km. – vijf uur onderweg) Terug tegen vieren om de verloren calorieën aan te vullen, met veel honger genoten van de hoofdschotel door Karel bereidt en het dessert van Anita, avond geëindigd in “Karaoke- stijl”.
________________________________________
Dag 3 – woensdag 13 juni

– Niemand die zich overslaapt, elk doet wat om het ontbijt smaakvol te maken. Wegens de regenmorgen wat later vertrokken, ons boterhammendoos vol “spek met eieren” door onzen Tony gebakken, en welle weg. Beschrijving van de tocht : start om 11.00u na een miezerige ochtend, door het gehucht Inzémonts, langs de “Bomma- wegel” beneden naar de brug over “La Meuse” en achter de oude Abdij van Hastière begonnen aan fikse maar gelukkig niet al te steile klim. Honderd zeventig meter hoger en drie kilometer ver aangekomen in ’t niet fraaie dorp Blaimont, wel een prachtig panorama over de Maasvallei. Ons nu veel sneller laten afzakken door een mooie maar glibberige “slink” naar de Maas te Waulsort. Even een rustpauze ingelast om vervolgens over de loopbrug en de sluis de woonkern van Waulsort te bereiken. Via de oude spoorwegbedding (nu wandelpad) en onder de uitgehouwen rotswanden door naar Hastière. Met veel overgave het laatste steile klimpaadje te overwinnen naar ons verblijf. (16 km – vijf uur onderweg) Ten huize “Le Crupet” er een weer eens een “drink en eetfestijn” van gemaakt. Ge moet het gezien hebben, de vijf vrouwtjes vlijtig in de weer om er een kleurrijke versierde dis van te maken. Na dit Bourgondisch tafelen afscheidt genomen van Rita en Tony welke ’s anderendaags thuis familiale verplichtingen hadden. Met op de achtergrond aangepaste muziek en tweemaal vier kaarters onze laatste avond vol gemaakt.
________________________________________
Dag 4 – donderdag 14 juni

– Opgestaan bij stralend zomerweer, ontbeten tot alles op was, na den opkuis ons bagage ingeladen. Rond tien uur dertig met veel dank afscheid genomen van Anita en Karel welke rechtstreeks naar huis reden. Wij met ons zessen naar de meren van de “L’eau d’Heure” (Cerfontaine- Walcourt) waar aan de rand van ’t grootste meer van ’t land nog eens ons benen los wandelden. Na de noen wij ook huiswaarts, het was genoeg geweest..dat het genoeg geweest was!! Nu afkicken.
Geniet van de vele mooie prenten, Hilaire




Nabeschouwing I:
Holla mannekens en meisjes.

Het is weeral voorbij de midweek bij Karel en Anita en of het goed was toffe wandelingen gedaan Godendrank in overvloed en lekkerrrr eten bereid en voorbereid door Karel het werd door iedereen geprezen.
We kijken al uit naar volgende editie misschien met enkele mondjes meer? Over het weer mogen wij niet klagen enkel de woensdag in de voormiddag wat regen gehad maar voor de rest wolkjes en een streepje zon.

Geniet maar van de prentjes van Ikke en Gody.
NB: Die van karel volgen.

IKKE William en Godelieve

Poulseur – Ourthe – Esneux – Tilff.

Uitnodiging:

Geen regen en temperaturen boven de twintig graden, joepy welle opstap..geen dag te vroeg daar het donderdag vrij zwoel zal zijn en veel kans op onweer.

Het zal woensdag na onze staptocht terrasjesweer zijn daarom dat ik gekozen heb om met de lijn 43 te sporen van Liège gm zo in de vallei van de Ourthe tot onze keuze, hebben daar zeven treinstopplaatsen op twee stafkaarten.. ik som ze even op Tilff, Mery, Hony, Esneux, Poulseur, Rivage en Comblain-la-Tour, uit ondervinding weten we =dat zal genieten zijn=

Stafkaarten : 42 / 5.6 - 49 / 1.2 -en 49 / 5.6 Treinuren : Met den dubbeldekker naar Brussel Nd en vervolgens naar Liège Gm. met den I.C. Oostende / Eupen. Te Liège Gm. aansluiting om naar JULLIE gekozen startplaats te sporen.

Tot woensdag in de vroegte, eindelijk zomerweer, vertrekken doen we in ons hemdje, Hilaire


Relaas der feiten:
27 juni 2012

Ons Rita heeft haar laten vangen, hebben geen druppel neerslag gehad woensdag, gevolg, geloof nooit de weersvoorspellers en daarbij, wat is er mis met een krulletjeskop. Met de twaalfkoppige groep de keuze gemaakt om in het levendige Tilff aan de Ourthe te eindigen. Vier treinstopplaatsen verder afgestapt te Poulseur om daar te starten. Ieder in goede conditie, ’t was nodig gezien de tamelijke moeilijkheidsgraad en de nogal drukkende warmte.

Poulseur – Ourthe – Esneux – Tilff.

Onder “den spinnenboom”, prachtige natuur naar “Hé aux Corbeaux”,
Michel krijgt oriëntatieles van leider,

Relaas van de tocht: Start Poulseur station om 09.37u; ons luchtig in ons hemdje gezet daar de eerste klim zich aanbood naar het gehucht En Sart en de nieuwe wijk van Grand Enclos. Aan de nog in werking zijnde steengroeve bevonden we ons 170m hoger dan de start, nu rechts langs de afsluiting van de carrière om te verdwijnen in het “grand bois d’Anthisnes”. Wij mee met het g.r. pad, een gemengd bos met vele reuzen van bomen, gevolg, vanaf hier niet meer vanonder het bladerdek gekomen wat zeker een verfrissing was bij deze warmte. Van het ene gemeentebos (Anthisnes) naar het andere (Esneux), aan de rand van het gehucht Targnon gebleven om nu het “bois d’Esneux” binnen te stappen. Het beekje “rau de la Pisserotte” over om een klimmetje te doen naar de p.n. plaats van “Rond Bati”. Na twee uur ferme inspanning en 7,5km. verder ons hongerig buikje gevuld met krachtvoer, we zouden het nodig hebben. Goed uitgerust verder naar de “promenade Delsaux” en het jaren geleden aangelegde Arboretum, na één kilometer deze brede verharde weg verlaten om af te zakken naar een zeer natuurlijke rotsheuvel genaamd “Hé des Corbeaux”. Voorzichtigheid geboden bij het afdalen, zeker na de voorbije regenperiode, kwamen uit aan de eerste van drie vijvertjes in het “Parc du Mary” waar nog gigantische oude reuzen van bomen staan. Uiteindelijk toch eens uit het woud bij het binnenvallen van Esneux om via de N638 niet dit Ourthe- dorp in maar naar links om de rivier stroomafwaarts te volgen. Na een poosje langs de baan nu tussen de huisjes door en over de droge beek “rau de Martin” (oppassen voor de waakhonden dicht bij de afsluiting). Nu 1km langs de rand van de snelstromende Ourthe tot de paardenboerderij Rosière. Al onze moed samengeraapt om de laatste maar lastigste kam van de dag aan te vangen, van 90m aan het water tot 240m over een afstand van nog geen kilometer. Wel beloond voor ons zweten bij dit warm weer, nog maar eens genoten van de prachtige panorama’s boven op de “Roches aux Fauçons”. DAARVOOR DOEN WE HET !! diep beneden ons het gehucht Ham volledig ingesloten door de Ourthe. Terug op adem, via de smalle rotswegeltjes naar het “bois de Nomont” en het “bois de Famelette” om zo onder de “fme de Famelette” door af te zakken naar het levendige Tilff aan de Ourthe.
Man..man..man..wat een dorst na deze veeleisende trip, op ons favoriete plekje de stoelen en tafels samen gezet om met veel smaak en overgave ons drie Orvals verder hun gisting te laten uitwerken in ons rond buikje. Waren er na afloop van dit alles en huiswaarts kerend van overtuigd dat we weer een “Hoogdag” hadden gehad. Kijk naar de geslaagde foto’s van onzen Etienne en William en lees maar let niet te nauw op de commentaren, van hen mag je ook niet alles geloven, tot volgende oproep, Hilaire Doeii!.


Nabeschouwing I:
Hoi spoortrippers.

Waar hebben we het weeral verdiend. Met een bende van 12 stappers, een tripje uitgedokterd door de GG himself. Een wandeling met een zware moeilijkheidsgraad. Veel door bos gewandeld af en toe een prachtig panorama en aangename temperatuur maar toch flink gezweet. Iedereen tevreden sommigen bang van eventueel aanbreien tot 27km, maar niks daarvan alles is perfect verlopen. Wel waren velen uitgedroogd bij aankomst te Tilff maar de spoortrippers kennende dat wordt allemaal opgelost bij de aprés. Orval in overvloed met van die goudgele klompjes en andere versnaperingen. Moet gezegd de Jack en den Botter ze muizen er weeral van tussen om met treintje vroeger thuis te geraken, is het om de voetbal te zien of om de schaapjes op het droge te krijgen wie weet. Enfin het heeft gesmaakt, het was lekker, uitmuntend, niet te versmaden, een echte opkikker en de uitdroging verschijnselen waren direct voorbij!!!
Geniet van de foto's en tot volgende trip,

IKKE William DOEI.


Nabeschouwing II:

Voor hen die ons nog niet goed kennen, wij zijn een groep ex collega’s, met zoals overal en altijd de nodige aanwassen. Ze moeten er bij zijn ze horen er al bij zijn, we zouden ze bijna gaan missen.
Wij hebben één leider, zijn gezag is onbespreekbaar, hij die daar aan knabbelt zal zijn tanden verliezen. Dan op de tweede lijn de nodige adjuncten, profiteurs eerste klas die het doen om te profiteren, niets houd hen tegen om in de gratie van de grote leider te komen. Geen valstrik te laag, alleen de kwestie om op te klimmen op de kap van de anderen interesseert hen. Om even duidelijk te zijn: “Ik ben zo niet, zij wel (al de anderen)”.
Maar goed waar het om gaat is de kwestie dat, moest onze maatschappij een afspiegeling zijn van onze structuur en werking. De problemen zouden aan de toog uitgevochten en beslecht worden. Dit wil zeggen: Zij die overeind blijven na het nuttigen van enige drank hebben gelijk, de anderen zijn lozers.
Dit gezegd zijnde nog dit: zij die mij willen schoffelen zullen aan mijn riek eindigen!
Verder tot de orde van de dag, het was een pracht van een stapdag. Voila!
De groeten en weet dat ik er ben voor jullie.

Herman.

Dolhain-Gileppe – “La Vesdre” – Dolhain-Gileppe.

Uitnodiging:

't Zal rap weer woensdag zijn, voor mij niet gelaten daar de goesting om te stappen nog steeds aanwezig is. Wij hopen dat er een paar zijn die na hun ongemakken/ongelukken van de laatste weken/maanden terug zullen aansluiten zodat we eens wat andere praat hebben onderweg.

Heb er iets uitgekozen met veel afwisseling : op tijd een dorpje door, veel golvende weilanden en meermaals in 't bos om een beekje te volgen (voor mij merendeels ook nieuw parcours)

Afstappen en starten doen we in Dolhain-Gileppe (nieuwe treinstopplaats) gaan dan direkt westwaarts naar het dorp Bilstain, vervolgens door een bos naar 't gehucht Neuville, afzakken naar de Vesder, terug een bos in en uit de vallei richting Limbourg, dit stadje niet bezoeken maar in een grote bocht terug de rivier over om dan noordelijk weerom richting Bilstain te gaan om door de weilanden af te zakken naar de onbewaakte treinstopplaats Dolhain-Gileppe.

Genieten zullen we, veel prachtige vergezichten en af en toe hoger/lager : stafkaart 43 / 5.6
Treinuren : met den dubbeldekker naar Brussel nd (als 't kan nemen we daar aanstonds de trein naar Liège Gm om 07.33u - zo niet deze van 08.06u tot Verviers - wil zeggen : een kofietje te Bru nd of Liège gm)

Tot woensdagmorgen, Hilaire


Relaas der feiten:
20 juni 2012

Dolhain-Gileppe – “La Vesdre” – Dolhain-Gileppe.

Kennen de regio rond het Middeleeuws stadje Limbourg zo goed als onzen broekzak, behalve de westkant vanaf de verlegde en vernieuwde onbewaakte treinstopplaats. Dat we dan eens meer op de stafkaart moeten kijken is evident en aan te raden. Ondanks de moeilijkheidsgraad (3 op schaal 5) een zeer gevarieerd parcours met veel weilanden, fel hellende stroken bos langs kleine waterloopjes en al eens een woonkern door.

Relaas van de tocht: Om 09.45u van het omnibusje gestapt te om terug in Dolhain de stoptrein te nemen naar Pepinster en aldaar onze dorsDolhain-Gileppe, uit de vallei van de “Vesder” naar het dorp Bilstain. Langs de kerk met een oud ommuurd kerkhof zo de weilanden in, ons laten zakken naar het “bois St. Jacques” welke het beekje “rau de Villers” insluit. Wij mee met het slijkparcours om twee kilometer verder uit de beekbedding te klimmen naar het gehucht Neuville. Na stijgen komt dalen, terug naar “La vesdre”, deze overgestoken in de woonkern les Surdents om aldaar onze boterhammendoos leeg te eten. Terug op stap, wederom een wildgroeibos in welke ons naar het hoogste punt van de dag leidde, via “fme des Comagnes” naar “Chap. Ste Anne” te Halloux. Het verhard pad tussen deze boerderij en de kapel 3 X afgestapt.. Waren voorzien om een pad door de weilanden te nemen, teruggekeerd om het te zoeken, gevonden maar uiteindelijk niet genomen (bang van de koebeesten?) Vanhier uit, honderd twintig meter boven de rivier een mooi zicht op het stadje Limbourg welke we nu eens niet bezochten. Voor de laatste maal naar beneden via “fme de sur les Sarts”, mee met de spoorlijn om er 1km. verder onderdoor te stappen en nogmaals over “la vesdre” en de grote baan N61 om nu een laatste maar fel stijgende klim te overmeesteren. Eerst door een prachtig bos en vervolgens een laatste maal langs kleine poortjes het weiland in richting Bilstain, oef, nu vlug naar benedent te lessen bij een goede bediening.

Veel te vroeg binnen, had graag nog een ommetje van 2km. gemaakt in het laatste bosrijk gebied maar niemand die me steunde (heb ons Francine hier erg gemist) Bij zulk mooi stapweer en nu ’t langst licht is wilden ze één à twee uur vroeger thuis zijn..begrijp wie kan!! Ik wist ‘t hé…ik wist het!! Frans en Jacky niet mee naar de kroeg maar muisden er van tussen..tot grote ergernis van hun beste vriend die alleen achterbleef. Hij zat bij het naar huis sporen te treuren in een hoekje..is daar zijn mes kwijt geraakt, zou het verband houden? Ik wil niets suggereren, zullen het nooit weten.

Hij die de greep op de groep aan ’t verliezen is groet jullie, tot volgende oproep, Hilaire. O ja…kijk naar de mooie maar schaarse prentjes van onzen William (geen concurrentie is niet goed). Weten al iets meer over de lange en tijdelijke afwezigen, de “Schotten” herstellen van de vele muggenbeten, onzen Dany loopt nog wat mank, gelukkig sluiten ons Francine en Herman terug aan.


Nabeschouwing:

Hoi vrienden spoortrippers.

Met 10stappers zonder de V3-T2-T4 en anderen maar met de reeds als lang vermiste opgegeven Freddy de man van Zottegem. De GG gaf het reeds aan op de trein vandaag onbekende oorden opzoeken ten Westen van Dolhain. Van het transport geen klachten alles vrij normaal verlopen. Met het weer was het in het begin somber eerst wat regenachtig maar na 1u30 ging het over en bleef het droog voor de rest van de dag. En zoals gezegd nieuw terrein met een toch tamelijke moeilijkheidsgraad. Op en af door bos en weideland. Enkele keren mislopen door toedoen van de GG waarop IKKE alles moest corrigeren (nogal een geluk dat ze mij hebben)!!! Onderweg nog een familielid tegengekomen die begon te balken zodra hij mij zag tot groot jolijt van de medestappers. Na het in afstand beperkte wandeling gespoord naar Pepinster (zonder Jack en den Botter) om onze aprés te nuttigen. De waardin, die reeds was ingelicht van onze komst, had alles voorzien van Godendrank en versnaperingen en het smaakte iedereen dat zag je zo.
Geniet van de foto's en tot volgende week.

IKKE William