Uitnodiging:
Joepie..het blijft maar aangenaam zomerweer, voor een lange periode niet meer naar de Lesse, reden : gedaan met de kayak-trein voorbij Dinant en na het binnendringen op privé-terrein, woensdag jl, zijn we beter om een tijdje niet meer in die omgeving te stappen (ben getipt, zonder grote leider één op hol geslagen bende).
Volgende woensdag naar ons aller Ourthe met start te Poulseur om te eindigen in Esneux of terug naar Poulseur. Met de weersvoorspellingen voor woensdag, nog 20° en zonnig, zal het aangenaam vertoeven zijn, over en hoog boven de ourthe richting Chaply, Flagothier tot Haie des Pauvres, zo in een grote bocht naar Esneux of terugstappen naar het terras van "Le Poul's Café" aan het station.
Kaart 49 / 1.2
N.b. Hebben jullie op RTBF ook het grootse spektakel en inhuldiging van het nieuwe station Liége GM (GARE A VOUS) gezien? toegeven, die Walen kennen er wat van. (heb je mij dan ook zien staan, als afgevaardigde van ons Ardennenclub, tussen de V.I.P.'s - heb een paar flessen Champagne weggemoffeld voor de grote inhuldiging van "De lange Wapper" of zoiets te Antwerpen in het jaar 2050 of zoiets als de studieprojekten afbetaald zijn. Eventjes meelachen!!
Treinuren : den dubbeldekker vanuit St.Niklaas vertrek om 06.30u naar Brussel noord. Indien mogelijk direkt aansluiting naar Liége GM of anders wachten naar de Fam. Thys die op de I.C. trein Oostende - Eupen zitten. ( Zien elkander te Brussel of Luik) Aansluiting te Liége GM om 09.16u naar Poulseur met aankomst om 09.30u. vroeg begonnen...enz..enz.
tot woensdag, Hilaire (hem zelf)
Relaas der feiten:
23 september 2009
Niet zo warm meer, bijgevolg gekozen voor open veld onder de voeten, af en toe langs een woonkern en boven op een kam fraaie vergezichten. Tussen de weilanden waar verleden week honderden boze boeren duizenden hectoliters verse koeienmelk lieten vloeien over Gods akkers. (oriëntatiepunt: U.Z. Sart–Tilman op achtergrond) Waren een klein uurtje op voorhand al in het pas ingehuldigde hoofdstation van LUIK (Liége GM). Hebben op ons gemak rondgeneusd en onze William rustig laten prentjes schieten nu zonder de bulldozers en kranen op de werf. In de kraaknette inkomhal en onderdoorgang, bevloerd met marmertegels uit de streek, in één van de gezellige koffiebars gewacht op Francine en Herman. Zij kunnen moeilijk in, dus ook moeilijk uit hun bed, en daarom later op het “appel”. Wie tijd over heeft moet maar eens een half dagje uittrekken voor een bezoek aan deze “spoorwegkathedraal”. Met negenen met de E.C.trein naar ons startpunt om te beginnen om 09.35u.
Relaas van de trip : Nog maar eens in ons hemdje vertrokken, wisten dat we de eerste uren nogal wat klimwerk voor de voeten kregen. Langs de “Donjon de la Renastienne” omhoog om na 2km. zuidwaarts terug af te dalen, door een ruwe “slink”, om de Ourthe over te steken in het dorpje Chanxhe. Velen van ons vinden het leuk om een rustige en goeduitziende woonkern te verkennen. Terug de bossen in, langs een beekje en een “ancien carriére”, voortdurend stijgend naar het dorpje Lincé. Via het kasteel oostwaarts door de weiden, om vóór Ogné terug noordwaarts te stappen naar het hoogste punt van de dag, aan de watertoren. (ter inlichting : al acht kilometer ver, 300m geklommen en 100m gedaald. Nogmaals het bos in om na 2 1/2u en 10 km stappen een stilteplekje te vinden en te “pic-nicken”. Vriend Frans wilde zich ook hier bij ons “koppeltje” voegen maar tevergeefs, ze blijven zich afzonderen, dat zie je genoeg aan de foto’s, lopen precies “undercover” mee. Wij weer weg, nu westwaarts naar het gehucht Bet’gné langs een traag vliedend beekje waar we de mooie frisse zwammen zagen en flitsten.(met dank aan William) Almaar lichtjes op en af naar “Moulin à Vent”, (is er niet meer) en in plaats de zoveelste watertoren op onze weg. Nog maar eens een woonkern door, Flagothier. Verder naar Chaply en onze laatste klim van de dag. Ik verheugde en stimuleerde onze groep met te melden dat daar een zeer mooie “point de vue” te bewonderen was, hoog boven een steile wand in een grote Ourthe bocht met zicht op ons eindpunt Poulseur. Brute pech, deze steile beboste strook is een natuurreservaat geworden, goed afgespannen en ook voorzien van borden “Opgepast Adders” (Vipères). Ons aan de regels gehouden, enkel ons Francine wou de sprong wagen. Dan maar langs buiten en rond dit prachtgebied gestapt, tussen de afsluiting toch nog een kijk opgevangen op de grootste van de drie onderwater gelopen ”oude groeven”. Het gehucht Montfort door om mee met de spoorweg, over de Ourthebrug, naar het terras van “le Poul’s café” aan het station te eindigen.
Na deze dikke twintiger tijd genoeg over om uit te rusten en de verbruikte calorieën weer aan te vullen met drank en spijs. Vastgesteld dat het zonderlinge stel terug was komen aansluiten. De Siciliaanse cafébaas (on)vrijwillig in het zak willen zetten met Vlaamse maffia praktijken (niet gelukt voordeel van de twijfel namen enkel bekend in onze groep).
Aanbevolen berichtje: Op 14 oktober (woensdag) vrijhouden om mee te stappen met zijn allen, als het kan een seintje geven. Tot kijk Hilaire
Nabeschouwing:
Zij die er bij waren zullen het weten, dit was een staptocht de naam waardig, overal over en door, geen steen te dik geen heuvel te hoog en geen dal te diep. Je waande je bij momenten op een andere. Terugkeer op aarde was niet zo moeilijk, het lekkere aardse vocht en het bijhorende gezelschap kun je enkel op deze planeet vinden. De frustraties van onze grote voortrekker er bij nemende, hij zit duidelijk met een gevoel van weemoed te denken aan zijn verfpotten! Hij vergeet echter, goede punten zijn niet te krijgen, je moet ze verdienen, elke dag opnieuw!
Maar de stapper hij stapte voort, en vandaag de zon tegemoet!
Tot genoegen.
zondag 27 september 2009
zondag 20 september 2009
Van Gendron-Celles naar Anseremme
Uitnodiging:
Hallo mannekens
Omdat onze grote Goeroe het nodig vindt zijn SCHOUW te laten kuisen zal ik de nodige stappen zetten om jullie in deze moeilijke tijd te vergezellen op ons wekelijks tochtje in DARDENNEN.Ik had gedacht nog eens naar Houyet te gaan en langs een andere weg richting Gendron of Anseremme te stappen.
Voor de geintereseerden kaarten
53 / 7-8
54 / 5-6
58 / 3-4
59 / 1-2
meebrengen we zien wel op de trein hoe we gaan.
Trein zoals gewoonlijk 6u30 in St-Niklaas en verder weten jullie dat wel allemaal.
Wie durft het aan met mij ,geef een seintje.
grtjs
WILLIAM
Relaas der feiten:
16 september 2009
Iets vooraf:
Jonge goeroe is geen groot schrijver, ik ook niet daarom doe ik het in zijn plaats.
Ontmoetingsplaats Brussel – Noord.
Alle treinen op uur en iedereen paraat, uit bijna alle windrichtingen. Dit wil zeggen ze bleven komen. Uit Zottegem, Sint Niklaas en deelgemeenten, en last but not least Lochristi.
Samen de Vauban op en weg. Onderweg bespreking waar naartoe, en langs waar te stappen, fijne gast die nieuwe leider, inspraak op alle niveaus, met luisterbereidheid. De rit werd opgevrolijkt door Freddy welke op zijn pc een fotoreportage gaf van zijn reis naar en staptocht door Nepal. Aansluiting in Namen gemist met zeggen en schrijven 1 minuut, volgende keer in Namur overstappen dat zal moeten helpen. Geen nood, geen gezaag, geen paniek, gewoon via Dinant op T trein en met een beetje vertraging op pad.
Relaas van de staptocht:
Van Gendron-Celles naar Anseremme.
Met een schuine blik op wat eens een stamkroeg was, waar Michel met gebogen hoofd voorbijliep alsof hij daar nog een ei moet uitbroeden, onder het spoor door over de Lesse en holder de bolder naar beneden om toch maar zo rap mogelijk aan het stappen te zijn.
Om een lang verhaal kort te maken, en om aan alle deugnieten welke liever aan hun schouw laten prutsen dan te stappen, in korte trekken vertellen hoe het ging.
Waar we konden kiezen tussen plat en gemakkelijk, namen we moeilijk en omhoog, waarna we moesten dalen (das de wet der natuur) Er waren er bij die op een derde been moesten rekenen om veilig op moeder aarde te blijven. (zie foto’s) Tussendoor even halt houden om boterhammetjes te verorberen. Weer op pad want de benen waren goed, de sfeer opperbest en ons knap koppel nam de leiding!
Verbod hier verbod daar, voeten aan vegen, geen hindernis te groot of te hoog, vooruit is de weg. Maar uiteindelijk moeten we een kasteel veroveren of het hoofd buigen en terug naar af. Nog even niet geplooid en volgende pad enz. maar het domein was te groot en wij te klein.
Niet getreurd asfalt stapt snel en goed en de uiteindelijke beloning nadert dan ook snel.
Op ons vast terras was er drank en worst en nootjes, en niemand heeft ook maar een ogenblik aan zijn schouw gedacht.
Nabeschouwing:
Het zal je maar overkomen, een schouw boven een jarenlange vriendschap?
Niet getreurd op pad met andere en … .
Het was duidelijk te zien aan de enthousiaste deelnemers, ze waren met veel en uit alle richtingen, iedereen wil wel eens met een jonge gast op ongekende paden stappen. Ik ga er niet veel woorden aan vuil maken maar het was goed.
Hij was zo lief meneer, hij heeft zelfs zijn laatste Orval vrijwillig met mij gedeeld, dat zijn daden waar men op beoordeeld word en waar mijn hart van smelt en mijn pen zijn scherpte van verliest! Een goede luisteraar heeft maar een half woord nodig.
Voila, voor deze week zit het er op, en volgende week zullen we wel zien.
De groeten
Hallo mannekens
Omdat onze grote Goeroe het nodig vindt zijn SCHOUW te laten kuisen zal ik de nodige stappen zetten om jullie in deze moeilijke tijd te vergezellen op ons wekelijks tochtje in DARDENNEN.Ik had gedacht nog eens naar Houyet te gaan en langs een andere weg richting Gendron of Anseremme te stappen.
Voor de geintereseerden kaarten
53 / 7-8
54 / 5-6
58 / 3-4
59 / 1-2
meebrengen we zien wel op de trein hoe we gaan.
Trein zoals gewoonlijk 6u30 in St-Niklaas en verder weten jullie dat wel allemaal.
Wie durft het aan met mij ,geef een seintje.
grtjs
WILLIAM
Relaas der feiten:
16 september 2009
Iets vooraf:
Jonge goeroe is geen groot schrijver, ik ook niet daarom doe ik het in zijn plaats.
Ontmoetingsplaats Brussel – Noord.
Alle treinen op uur en iedereen paraat, uit bijna alle windrichtingen. Dit wil zeggen ze bleven komen. Uit Zottegem, Sint Niklaas en deelgemeenten, en last but not least Lochristi.
Samen de Vauban op en weg. Onderweg bespreking waar naartoe, en langs waar te stappen, fijne gast die nieuwe leider, inspraak op alle niveaus, met luisterbereidheid. De rit werd opgevrolijkt door Freddy welke op zijn pc een fotoreportage gaf van zijn reis naar en staptocht door Nepal. Aansluiting in Namen gemist met zeggen en schrijven 1 minuut, volgende keer in Namur overstappen dat zal moeten helpen. Geen nood, geen gezaag, geen paniek, gewoon via Dinant op T trein en met een beetje vertraging op pad.
Relaas van de staptocht:
Van Gendron-Celles naar Anseremme.
Met een schuine blik op wat eens een stamkroeg was, waar Michel met gebogen hoofd voorbijliep alsof hij daar nog een ei moet uitbroeden, onder het spoor door over de Lesse en holder de bolder naar beneden om toch maar zo rap mogelijk aan het stappen te zijn.
Om een lang verhaal kort te maken, en om aan alle deugnieten welke liever aan hun schouw laten prutsen dan te stappen, in korte trekken vertellen hoe het ging.
Waar we konden kiezen tussen plat en gemakkelijk, namen we moeilijk en omhoog, waarna we moesten dalen (das de wet der natuur) Er waren er bij die op een derde been moesten rekenen om veilig op moeder aarde te blijven. (zie foto’s) Tussendoor even halt houden om boterhammetjes te verorberen. Weer op pad want de benen waren goed, de sfeer opperbest en ons knap koppel nam de leiding!
Verbod hier verbod daar, voeten aan vegen, geen hindernis te groot of te hoog, vooruit is de weg. Maar uiteindelijk moeten we een kasteel veroveren of het hoofd buigen en terug naar af. Nog even niet geplooid en volgende pad enz. maar het domein was te groot en wij te klein.
Niet getreurd asfalt stapt snel en goed en de uiteindelijke beloning nadert dan ook snel.
Op ons vast terras was er drank en worst en nootjes, en niemand heeft ook maar een ogenblik aan zijn schouw gedacht.
Nabeschouwing:
Het zal je maar overkomen, een schouw boven een jarenlange vriendschap?
Niet getreurd op pad met andere en … .
Het was duidelijk te zien aan de enthousiaste deelnemers, ze waren met veel en uit alle richtingen, iedereen wil wel eens met een jonge gast op ongekende paden stappen. Ik ga er niet veel woorden aan vuil maken maar het was goed.
Hij was zo lief meneer, hij heeft zelfs zijn laatste Orval vrijwillig met mij gedeeld, dat zijn daden waar men op beoordeeld word en waar mijn hart van smelt en mijn pen zijn scherpte van verliest! Een goede luisteraar heeft maar een half woord nodig.
Voila, voor deze week zit het er op, en volgende week zullen we wel zien.
De groeten
zondag 13 september 2009
Houyet sur Lesse (in een grote bocht “heen en weer”).
Uitnodiging:
Dit is zowat de korste oproep. Zijn verleden woensdagavond tot een akkoord gekomen, hadden niet te veel gedronken, om nu woensdag eerstkomend nog eens de "kayaktrein" te nemen richting Lesse om te eindigen in Houyet (bolt nog drie weken). 'K zal trachten nog een paar onbekende paadjes uit te zoeken om niet in herhaling te vallen.
Voor de vergeetachtigen onder ons : den dubbeldekker vanuit st niklaas vertrek om 06.30u naar brussel noord om daar de E.C.Vauban te nemen om 07.42u naar namen en vervolgens directe aansluiting naar dinant, anseremme, gendron-celles of houyet.
Nog niet zingen van "'t is weer voorbij die mooie zomer...", 't zal woensdag nog warm zijn, dus, vroeg starten is de boodschap en doe het voor je gezondheid, lui wordt je vanzelf...daarvoor moet je niet uit je luie zetel komen, zeg dat ik het gezegd heb, tot woensdag, Hilaire
Al gekeken op de nieuwe activiteit in picasa-webalbum van Herman, heeft de schoonste foto, leider met paard, gedeleet, foei.
Recht van antwoord:
Dezen ezel moet goed leren kijken en minder neuten, lezers vreemd aan onze ploeggeest zullen weer geweldpleging voor ogen hebben.
Relaas der feiten:
09/09/09 (ziet er eigenlijk wel proper uit.)
• Zingen van “daar is LENTE, daar is de zon (verdere uitleg volgt). O9.09.09.09.09, dit is geen telefoonnummer maar het ogenblik dat we in het jaar 09 maand 09 dag 09 uur 09 minuut 09 met onze goed gekoelde honderdton-dieseltje het station van Dinant binnen spoorden. Een ingeving van mij, wat ben ik toch bij de zaak, om er een foto van te maken, eerst met tegenzin, daarna met veel plezier genomen door Dany en William. Met ditzelfde “kayak-treintje” naar het eindstation Houyet sur Lesse. Via het spoorweghart Brussel en twee aansluitingen, weer eens stipt op tijd om 09.30u, aangekomen. Wie zijn die kritiekasters die altijd maar vitten over zoveel vertraging?
Houyet sur Lesse (in een grote bocht “heen en weer”).
Relaas van de trip : Vinden in deze omgeving nog moeilijk een paadje welke we nog niet onder de voeten gelopen hebben. In de nog frisse morgen, (je weet wel… vroeg begonnen is…) aanstonds omhoog naar het hoogste punt van “bois du Tchérau” om nadien af te dalen (hadden niets anders verwacht) naar de grote meander van de Lesse langs “le gros Tienne”, zo naar “chap. N.D. du Maquis”. Nu zuidwaarts naar het gehucht Hérock en eventjes langs de baan naar “Pont d’Havenne”. Niet over de mooie rivier maar door het struikgewas een klein weggetje opgezocht om, mee met het nu zeer kalme water, naar de oude spoorwegbedding Houyet – Jemelle te slalommen. (de oude lijn 166 is nu een prachtige fietsroute) Aan de oude spwgbrug over de Lesse een goed plekje gezocht om te pic –nicken. Zalig vertoeven langs het water in gezelschap van een ijsvogel en scholen visjes van pas uit het eitje tot al wat groter. Terug op pad, wisten dat we nu 5 km. ver de warme zon boven ons hadden, (nog tot 30° C). Langzaam klimmend uit de Lesse-vallei en zijn bijwatertje “le Biran”, door Wanlin naar “Croix du Pétrali”, “Croix remy”, “Croix la Justine”, en “Croix Gérard” om boven op de kam een 360° vergezicht te aanschouwen, (Daarvoor doen we HET)…Neven “village des Vacances” terug het dichte bos in, een grote bocht door “bois du Roi” en “bois Madame” nu noordwaarts langs “rau Godelet”, terug vanonder het hoge loof een bezoekje gebracht aan Petite Hour. Op onze tocht drie “Houren” zien liggen,nl. een gewone Hour, een grande Hour en Petite Hour, zijn maar bij één op visite geweest…onze ouderdom..begrijp je…Nogmaals eens goed onze dorst gelest om de laatste vijf kilometer, in open veld en tussen weilanden, rond “Ferme de Harroy” , nog tweemaal de Lesse over, op de oude spoorwegbedding om alzo ons eindpunt Houyet te bereiken. Na deze dikke twintiger op een late maar warme zomerdag, moe maar voldaan (ikke toch), ons op een terras laten neerstrijken.
Eerst het goede nieuws. Met ons achten gezongen en geklonken, met een smakelijke Orval in ons polletjes, op het jongste kleinkind van Dany en Godelieve, proficiat aan hun zoon en schoondochter, de ouders van Lente.
Nu het droevige nieuws. ‘K kan volgende woensdag niet mee…snik…snik…komen de schouw kuisen, kwestie van planning …doen woensdag alle klanten in Sinaai…geen ontkomen aan of anders bijbetalen…man..man..man…misérie…misérie.
Tot nader orde, Hilaire
Nabeschouwing:
Ik ging het niet doen, maar bloed kruipt waar het niet gaan kan!
Eerst en vooral die affaire met zijne foto!
Pffffttt den troeten, moesten er alleen maar mooie foto's op komen we hadden hem nog nooit op het www gezien.
En dan nu
Wat lees ik, ze komen zijn schouw kuisen!
Hewel 't is proper, met een beetje geluk trekken die kerels hem eens door zijn schouw. Resultaat, schouw proper want opgeruimt staat netjes.
Terwijl ik eraan denk, de oplossing van zijn probleem! Annie gaat mee stappen (zit ze niet gans de dag met die schouwkuiser zijn gezaag). En wij zullen haar wel verzorgen.
Haha de groeten, het heeft weer deugd gedaan, en stort u niet in onkuisheid.
Dit is zowat de korste oproep. Zijn verleden woensdagavond tot een akkoord gekomen, hadden niet te veel gedronken, om nu woensdag eerstkomend nog eens de "kayaktrein" te nemen richting Lesse om te eindigen in Houyet (bolt nog drie weken). 'K zal trachten nog een paar onbekende paadjes uit te zoeken om niet in herhaling te vallen.
Voor de vergeetachtigen onder ons : den dubbeldekker vanuit st niklaas vertrek om 06.30u naar brussel noord om daar de E.C.Vauban te nemen om 07.42u naar namen en vervolgens directe aansluiting naar dinant, anseremme, gendron-celles of houyet.
Nog niet zingen van "'t is weer voorbij die mooie zomer...", 't zal woensdag nog warm zijn, dus, vroeg starten is de boodschap en doe het voor je gezondheid, lui wordt je vanzelf...daarvoor moet je niet uit je luie zetel komen, zeg dat ik het gezegd heb, tot woensdag, Hilaire
Al gekeken op de nieuwe activiteit in picasa-webalbum van Herman, heeft de schoonste foto, leider met paard, gedeleet, foei.
Recht van antwoord:
Dezen ezel moet goed leren kijken en minder neuten, lezers vreemd aan onze ploeggeest zullen weer geweldpleging voor ogen hebben.
Relaas der feiten:
09/09/09 (ziet er eigenlijk wel proper uit.)
• Zingen van “daar is LENTE, daar is de zon (verdere uitleg volgt). O9.09.09.09.09, dit is geen telefoonnummer maar het ogenblik dat we in het jaar 09 maand 09 dag 09 uur 09 minuut 09 met onze goed gekoelde honderdton-dieseltje het station van Dinant binnen spoorden. Een ingeving van mij, wat ben ik toch bij de zaak, om er een foto van te maken, eerst met tegenzin, daarna met veel plezier genomen door Dany en William. Met ditzelfde “kayak-treintje” naar het eindstation Houyet sur Lesse. Via het spoorweghart Brussel en twee aansluitingen, weer eens stipt op tijd om 09.30u, aangekomen. Wie zijn die kritiekasters die altijd maar vitten over zoveel vertraging?
Houyet sur Lesse (in een grote bocht “heen en weer”).
Relaas van de trip : Vinden in deze omgeving nog moeilijk een paadje welke we nog niet onder de voeten gelopen hebben. In de nog frisse morgen, (je weet wel… vroeg begonnen is…) aanstonds omhoog naar het hoogste punt van “bois du Tchérau” om nadien af te dalen (hadden niets anders verwacht) naar de grote meander van de Lesse langs “le gros Tienne”, zo naar “chap. N.D. du Maquis”. Nu zuidwaarts naar het gehucht Hérock en eventjes langs de baan naar “Pont d’Havenne”. Niet over de mooie rivier maar door het struikgewas een klein weggetje opgezocht om, mee met het nu zeer kalme water, naar de oude spoorwegbedding Houyet – Jemelle te slalommen. (de oude lijn 166 is nu een prachtige fietsroute) Aan de oude spwgbrug over de Lesse een goed plekje gezocht om te pic –nicken. Zalig vertoeven langs het water in gezelschap van een ijsvogel en scholen visjes van pas uit het eitje tot al wat groter. Terug op pad, wisten dat we nu 5 km. ver de warme zon boven ons hadden, (nog tot 30° C). Langzaam klimmend uit de Lesse-vallei en zijn bijwatertje “le Biran”, door Wanlin naar “Croix du Pétrali”, “Croix remy”, “Croix la Justine”, en “Croix Gérard” om boven op de kam een 360° vergezicht te aanschouwen, (Daarvoor doen we HET)…Neven “village des Vacances” terug het dichte bos in, een grote bocht door “bois du Roi” en “bois Madame” nu noordwaarts langs “rau Godelet”, terug vanonder het hoge loof een bezoekje gebracht aan Petite Hour. Op onze tocht drie “Houren” zien liggen,nl. een gewone Hour, een grande Hour en Petite Hour, zijn maar bij één op visite geweest…onze ouderdom..begrijp je…Nogmaals eens goed onze dorst gelest om de laatste vijf kilometer, in open veld en tussen weilanden, rond “Ferme de Harroy” , nog tweemaal de Lesse over, op de oude spoorwegbedding om alzo ons eindpunt Houyet te bereiken. Na deze dikke twintiger op een late maar warme zomerdag, moe maar voldaan (ikke toch), ons op een terras laten neerstrijken.
Eerst het goede nieuws. Met ons achten gezongen en geklonken, met een smakelijke Orval in ons polletjes, op het jongste kleinkind van Dany en Godelieve, proficiat aan hun zoon en schoondochter, de ouders van Lente.
Nu het droevige nieuws. ‘K kan volgende woensdag niet mee…snik…snik…komen de schouw kuisen, kwestie van planning …doen woensdag alle klanten in Sinaai…geen ontkomen aan of anders bijbetalen…man..man..man…misérie…misérie.
Tot nader orde, Hilaire
Nabeschouwing:
Ik ging het niet doen, maar bloed kruipt waar het niet gaan kan!
Eerst en vooral die affaire met zijne foto!
Pffffttt den troeten, moesten er alleen maar mooie foto's op komen we hadden hem nog nooit op het www gezien.
En dan nu
Wat lees ik, ze komen zijn schouw kuisen!
Hewel 't is proper, met een beetje geluk trekken die kerels hem eens door zijn schouw. Resultaat, schouw proper want opgeruimt staat netjes.
Terwijl ik eraan denk, de oplossing van zijn probleem! Annie gaat mee stappen (zit ze niet gans de dag met die schouwkuiser zijn gezaag). En wij zullen haar wel verzorgen.
Haha de groeten, het heeft weer deugd gedaan, en stort u niet in onkuisheid.
zondag 6 september 2009
NATIONAAL PARK HOGE KEMPEN – LIMBURG
Uitnodiging:
Eens iets heel anders, nu naar de bloeiende heide (erica) in het Nationaal park Midden-Limburg in de driehoek Genk-Maaseik- Lanaken.
Ik moet enkel nog de stafkaart 26 / 5.6 gaan halen of de wandelkaart van dit natuurreservaat. Beschik verder over alle informatie om er te geraken. Als alles goed zit gaat het een prachtige stapdag worden, nu eens in een andere omgeving.
De bedoeling is om naar maastricht of genk te sporen en daar enkel 's morgens een bus te nemen van "de lijn" nr.45.
de treinuren : met den dubbeldekker naar Brussel noord vertrek te St niklaas om 06.30u. Met wat geluk (waarom niet) te Brussel nd de trein nemen van 07.33u rechtstreeks naar Maastricht (nl). Wanneer we deze aansluiting aan onze neus zien voorbij gaan blijven we te Brussel nd om daar de I.C.trein te nemen naar Genk.
Nemen ofwel de bus te maastricht ofwel te Genk om ons te laten afzetten richting Zutendaal.
Informatie voor de familie Thys : indien we de aansluiting naar Maastricht niet halen te Brussel noord, gelieve dan in dit station af te stappen om ons te vervoegen.
Hopelijk valt dit bij jullie in goede Limburgse aarde, tot woensdagmorgen, Hilaire
Relaas der feiten:
2 september 2009
Onbekend WAS Onbemind… ik zag ze zo naar elkaar kijken en denken … nu gaat hij toch zijn willetje doordrijven…naar de Liimburrrg in plaats van naar “Onze Ardennen”. Sommigen, “we kunnen nog altijd in Luik afstappen”. Hun argwaan nam nog toe toen we, al om 09.00u, aan het station te Maastricht op de bus van de Vlaamse “lijn” stonden te wachten die zich niet op tijd aanbood. Daar was hij dan, met 10 minuten vertraging vertrokken richting Genk om bij aankomst in het gehucht Bessemer, tussen Lanaken en Zutendaal aan te komen met 5 minuten. De grote Goeroe had weer eens alles onder controle en genoeg informatie bijeen om te starten in één van de vijf “toegangspoorten” van dit enorm groot gebied, namelijk “Pietersembos”.
NATIONAAL PARK HOGE KEMPEN – LIMBURG
Relaas van de trip : Om 09.45u, (vroeg starten = meer dan half gewonnen) het grote dennenwoud in richting natuurreservaat “Zipbeek” waar natuurbehoud alles in het werk stelt om dit watertje “als zuiverste beekje van Vlaanderen” te behoeden. Verder noordwaarts tot tegen de hoge afsluiting van het “Koninklijk domein” met middenin “Koninklijke villa Fridhem”. Zo naar de baan Zutendaal – Maasmechelen, deze oversteken, naar de diepe zandgroeve waar we een p.n. plaats zochten, en vonden. Diep onder ons de ondergelopen zandgroeve die we na het boterhammen eten een bezoekje gingen brengen. (Het beste zand van Europa om het fijnste glas te blazen)-(Geniet van de mooie foto’s van Etienne en William). Het geluk was met ons, de loslopende Prewalskipaarden stonden ons op te wachten aan de rand van de waterplas om te verbroederen. Meer dan vijf kilometer nodig om deze plek met veel heide, weliswaar op het einde van de bloei, rond te stappen. Terug de baan van deze morgen over om op onze stappen terug te keren, nu naar het grote veen “onder de berg”. We hadden goed gekozen om langs daar te gaan. Dit veen is bijna volledig begroeid met veenmossen, die mossen hebben er tienduizenden jaren over gedaan om dit natuurlijke tapijt te creëren. (ze maaien op sommige plaatsen de uitgebloeide heide af om het veenmos te laten woekeren). Terug via de “Zipbeek” naar ons vertrek en aankomstpunt en tot het besluit gekomen dat dit een “aangenaam mooi wandelparadijs is”. Evenveel kilometer afgehaspeld als in “onze Ardennen” maar minder moe bij aankomst daar de moeilijkheidsgraad van de tocht één of twee sterretjes minder bevat.
Met de bus naar Genk om daar te terrassen zonder Orval of andere Trappist. Of is het, zoals men zegt, toch nog een onderontwikkeld gebied en kijken ze niet verder dan hun Limburgse neus lang is. Ik alleszins in de wolken na deze stapdag met zeer mooi weer. Tot volgende woensdag, terug richting Houyet, Hilaire
Nabeschouwing:
Eindelijk heeft hij zich ge-uit, hij is zot van Limburgers (omdat ze zo mooi zingen). Hij is zot van Opgrimbie (ge weet waarom!), en hij kan niet van de merrie's blijven. Het zijn toeren. Laat je niks wijsmaken, het was een prutswandeling. Treinverkeer moeten ophouden ophouden te Brussel, omdat de heren te laat waren! Treinverkeer daardoor voor uren in de knoop. Bus te laat! Chaufeur vies omdat wij nog tickets moesten hebben en hij al laat was!
En ten laatste GEENEN Orval. Deze wandeling niet minder dan een ramp!
Juicht vrienden juicht, en treurt, weent bitter het is gebeurd.
want wat niemand blijkt te weten ho grote verassing, voor degene die het tellen verleerd zijn, staan er bij ons foto album nummers.
Wie oh wie heeft gezien dat we deze week nummer 100 ingevuld hebben.
Niemand noppes, nobody, geen reactie's.
Ik had nochtans gedacht bij zo'n nummer hoort feest, ik was al een tijdje aan het sparen, in het zwart je weet wel!
Maar ja wegens gebrek aan belangstelling (trouwens de inschrijvingen zijn gesloten) zal ik weer helemaal alleen dit potje nat moeten laten verdwijnen.
Op voor de volgende 100, volgende feest bij 250?
Gegroet deugnieten der aarde.
Eens iets heel anders, nu naar de bloeiende heide (erica) in het Nationaal park Midden-Limburg in de driehoek Genk-Maaseik- Lanaken.
Ik moet enkel nog de stafkaart 26 / 5.6 gaan halen of de wandelkaart van dit natuurreservaat. Beschik verder over alle informatie om er te geraken. Als alles goed zit gaat het een prachtige stapdag worden, nu eens in een andere omgeving.
De bedoeling is om naar maastricht of genk te sporen en daar enkel 's morgens een bus te nemen van "de lijn" nr.45.
de treinuren : met den dubbeldekker naar Brussel noord vertrek te St niklaas om 06.30u. Met wat geluk (waarom niet) te Brussel nd de trein nemen van 07.33u rechtstreeks naar Maastricht (nl). Wanneer we deze aansluiting aan onze neus zien voorbij gaan blijven we te Brussel nd om daar de I.C.trein te nemen naar Genk.
Nemen ofwel de bus te maastricht ofwel te Genk om ons te laten afzetten richting Zutendaal.
Informatie voor de familie Thys : indien we de aansluiting naar Maastricht niet halen te Brussel noord, gelieve dan in dit station af te stappen om ons te vervoegen.
Hopelijk valt dit bij jullie in goede Limburgse aarde, tot woensdagmorgen, Hilaire
Relaas der feiten:
2 september 2009
Onbekend WAS Onbemind… ik zag ze zo naar elkaar kijken en denken … nu gaat hij toch zijn willetje doordrijven…naar de Liimburrrg in plaats van naar “Onze Ardennen”. Sommigen, “we kunnen nog altijd in Luik afstappen”. Hun argwaan nam nog toe toen we, al om 09.00u, aan het station te Maastricht op de bus van de Vlaamse “lijn” stonden te wachten die zich niet op tijd aanbood. Daar was hij dan, met 10 minuten vertraging vertrokken richting Genk om bij aankomst in het gehucht Bessemer, tussen Lanaken en Zutendaal aan te komen met 5 minuten. De grote Goeroe had weer eens alles onder controle en genoeg informatie bijeen om te starten in één van de vijf “toegangspoorten” van dit enorm groot gebied, namelijk “Pietersembos”.
NATIONAAL PARK HOGE KEMPEN – LIMBURG
Relaas van de trip : Om 09.45u, (vroeg starten = meer dan half gewonnen) het grote dennenwoud in richting natuurreservaat “Zipbeek” waar natuurbehoud alles in het werk stelt om dit watertje “als zuiverste beekje van Vlaanderen” te behoeden. Verder noordwaarts tot tegen de hoge afsluiting van het “Koninklijk domein” met middenin “Koninklijke villa Fridhem”. Zo naar de baan Zutendaal – Maasmechelen, deze oversteken, naar de diepe zandgroeve waar we een p.n. plaats zochten, en vonden. Diep onder ons de ondergelopen zandgroeve die we na het boterhammen eten een bezoekje gingen brengen. (Het beste zand van Europa om het fijnste glas te blazen)-(Geniet van de mooie foto’s van Etienne en William). Het geluk was met ons, de loslopende Prewalskipaarden stonden ons op te wachten aan de rand van de waterplas om te verbroederen. Meer dan vijf kilometer nodig om deze plek met veel heide, weliswaar op het einde van de bloei, rond te stappen. Terug de baan van deze morgen over om op onze stappen terug te keren, nu naar het grote veen “onder de berg”. We hadden goed gekozen om langs daar te gaan. Dit veen is bijna volledig begroeid met veenmossen, die mossen hebben er tienduizenden jaren over gedaan om dit natuurlijke tapijt te creëren. (ze maaien op sommige plaatsen de uitgebloeide heide af om het veenmos te laten woekeren). Terug via de “Zipbeek” naar ons vertrek en aankomstpunt en tot het besluit gekomen dat dit een “aangenaam mooi wandelparadijs is”. Evenveel kilometer afgehaspeld als in “onze Ardennen” maar minder moe bij aankomst daar de moeilijkheidsgraad van de tocht één of twee sterretjes minder bevat.
Met de bus naar Genk om daar te terrassen zonder Orval of andere Trappist. Of is het, zoals men zegt, toch nog een onderontwikkeld gebied en kijken ze niet verder dan hun Limburgse neus lang is. Ik alleszins in de wolken na deze stapdag met zeer mooi weer. Tot volgende woensdag, terug richting Houyet, Hilaire
Nabeschouwing:
Eindelijk heeft hij zich ge-uit, hij is zot van Limburgers (omdat ze zo mooi zingen). Hij is zot van Opgrimbie (ge weet waarom!), en hij kan niet van de merrie's blijven. Het zijn toeren. Laat je niks wijsmaken, het was een prutswandeling. Treinverkeer moeten ophouden ophouden te Brussel, omdat de heren te laat waren! Treinverkeer daardoor voor uren in de knoop. Bus te laat! Chaufeur vies omdat wij nog tickets moesten hebben en hij al laat was!
En ten laatste GEENEN Orval. Deze wandeling niet minder dan een ramp!
Juicht vrienden juicht, en treurt, weent bitter het is gebeurd.
want wat niemand blijkt te weten ho grote verassing, voor degene die het tellen verleerd zijn, staan er bij ons foto album nummers.
Wie oh wie heeft gezien dat we deze week nummer 100 ingevuld hebben.
Niemand noppes, nobody, geen reactie's.
Ik had nochtans gedacht bij zo'n nummer hoort feest, ik was al een tijdje aan het sparen, in het zwart je weet wel!
Maar ja wegens gebrek aan belangstelling (trouwens de inschrijvingen zijn gesloten) zal ik weer helemaal alleen dit potje nat moeten laten verdwijnen.
Op voor de volgende 100, volgende feest bij 250?
Gegroet deugnieten der aarde.
Houyet - Chevethogne - Leignon
Uitnodiging:
Geven niet af : terug richting Lesse om te starten in Houyet en eventueel te eindigen op de lijn 162 te Leignon, via Chevetogne.
kaarten 54 / 5.6 en 59 / 1.2 en 59 / 5.6 Kiezen doen we op de trein, heb reeds een paar goede tochten in het vooruitzicht, ook volgens de weersomstandigheden.
Wat de treinen betreft : den dubbeldekker vanuit St niklaas vertrek om 06.30u naar Brussel noord, vandaar de E.C.Vauban om 07.42u naar Namur en vervolgens naar Houyet met de kayaktrein ( zoals verleden week )
tot woensdag op de afspraak, niet vergeten Herman z'n berichten te openen. Hilaire
Relaas der feiten:
26 augustus 2009
Niet versagen, de woensdag is “onze feestdag” geworden. Nog eens andere paden opgezocht, nu van Houyet aan de Lesse op de lijn 165 (Dinant – Bertrix) doorsteken naar de lijn 162 (Namur –Arlon) om te eindigen in de onbewaakte stopplaats Leignon, één halte voor Ciney. Een trip die we jaren geleden, ten tijde van “Mulderken”, in tegenovergestelde richting aflegden. Onze groep vandaag aangenaam aangevuld met wat jonger bloed (of is het minder oud), Eric en Guido (de werkers) en gelegenheidscompagnon Karel, een kennis van Dany uit Nieuwkerken. Familie Thys dinsdagavond afgebeld, zijn met zijn tweetjes naar Bretagne op “retraite” om zo hun “huwelijkstreintje” op het goede spoor te houden.
Relaas van de trip : Wat een weelde aan tijd, vertrokken om 09.30u en vastgesteld dat het ginds de dag voordien goed geregend had, bijgevolg de grond een beetje zompig, de planten eens goed gedronken van het “Hemelwater” en daarom met hun oortjes omhoog en wij met onze longen wijd open om een voorraad zuurstof op te doen (moeten ons wapenen tegen de komende winter). Wij weg van de Lesse, het leisteenpaadje omhoog, door het “Parc d’Ardenne”, de N94 over om ons bij het wild te voegen, de laatste sluit het hek. Afdalen naar de “Ywoigne”, nu eens oostwaarts in het “bois de Quewisse” om de grote beek stroomopwaarts te volgen naar de “Pont de Ver”. Daar de minder drukke N982 kruisen, nog steeds naar het oosten om onder de vijftig meter hoge overbrugging van de E411-A4 te stappen. Wat een gigantisch bouwwerk om de vallei van één simpele beek te overspannen met een snelweg. Wij alsmaar verder in deze bedding, tot grote vreugde van vriend Michel die opgetogen was in de nabijheid van het water en zijn vriend Jacky, hun dag kon niet meer stuk. Tussen de vele sporen en “wildwissels” en de badplaatsen voor everzwijnen, een rustig plekje gevonden om te genieten en onze rugzak lichter te maken. Ook zij, het wild bedoel ik, houden hun ”siësta”. Zoveel sporen en vers omgewroete grond, maar buiten een schuchtere ree of hert die komt kijken, niemand te zien. Vastgesteld dat we vóór de noen al meer dan negen kilometer onder de voetzolen hadden in een duurtijd van 2.20u. Terug op stap, na 7km langs de “L’Ywoigne”, uit de bedding geklommen naar het dorp Chevetogne en zijn “Domaine Provincial”. Dit domein heeft alles in huis om eens een dag te verblijven in familieverband, men kan er alle sporten beoefenen, eten en drinken, in een groot, mooi en groen kader. Met nog wat tijd over langs de grote vijvers gewandeld om daarna een smal modderig paadje te zoeken nevens een gracht om zo omhoog in open veld uit te komen ( de eerste keer vandaag ). Het stille dorpje Ychippe door, mooi gerenoveerde huisjes kijkend, om ons tot slot te laten afzakken naar Leignon met zijn kasteel als toemaatje. Vastgeprikt op foto door Dany en William, waarvoor dank. Timing was goed, om 15.40u op het perron om 10 minuten later de L-trein te nemen voor een kort ritje (3’) naar Ciney.
Terrasjes tijd van vier tot zes, wat een zee aan tijd om al het goede tot ons te nemen,…en een vermelding waart, “den Orval” werd om het halfuur een halfjaar ouder, de meesten zullen dit wel begrijpen, … lekkerrrr. Tot volgende oproep, Hilaire
Nabeschouwing:
Hallo vrienden en 'innen, geen uitleg bij de foto's deze week ik was der niet bij, ik kan dus niet gezondigd hebben! Maar zie wel anderen welke volgens mij dringend moeten gaan werken aan een volle aflaat. Ik voor mij heb vastgesteld dat er nog leukere dingen zijn dan met een bende loesje ongeregelden door de bossen te trekken. Zij zouden beter ook eens meer hun eigen vrouw in de armen sluiten in plaats van hun ogen te rusten te leggen op vreemde boezems! Allee ik trek me terug tegen eigen boezem ofzo. De goeten.
Geven niet af : terug richting Lesse om te starten in Houyet en eventueel te eindigen op de lijn 162 te Leignon, via Chevetogne.
kaarten 54 / 5.6 en 59 / 1.2 en 59 / 5.6 Kiezen doen we op de trein, heb reeds een paar goede tochten in het vooruitzicht, ook volgens de weersomstandigheden.
Wat de treinen betreft : den dubbeldekker vanuit St niklaas vertrek om 06.30u naar Brussel noord, vandaar de E.C.Vauban om 07.42u naar Namur en vervolgens naar Houyet met de kayaktrein ( zoals verleden week )
tot woensdag op de afspraak, niet vergeten Herman z'n berichten te openen. Hilaire
Relaas der feiten:
26 augustus 2009
Niet versagen, de woensdag is “onze feestdag” geworden. Nog eens andere paden opgezocht, nu van Houyet aan de Lesse op de lijn 165 (Dinant – Bertrix) doorsteken naar de lijn 162 (Namur –Arlon) om te eindigen in de onbewaakte stopplaats Leignon, één halte voor Ciney. Een trip die we jaren geleden, ten tijde van “Mulderken”, in tegenovergestelde richting aflegden. Onze groep vandaag aangenaam aangevuld met wat jonger bloed (of is het minder oud), Eric en Guido (de werkers) en gelegenheidscompagnon Karel, een kennis van Dany uit Nieuwkerken. Familie Thys dinsdagavond afgebeld, zijn met zijn tweetjes naar Bretagne op “retraite” om zo hun “huwelijkstreintje” op het goede spoor te houden.
Relaas van de trip : Wat een weelde aan tijd, vertrokken om 09.30u en vastgesteld dat het ginds de dag voordien goed geregend had, bijgevolg de grond een beetje zompig, de planten eens goed gedronken van het “Hemelwater” en daarom met hun oortjes omhoog en wij met onze longen wijd open om een voorraad zuurstof op te doen (moeten ons wapenen tegen de komende winter). Wij weg van de Lesse, het leisteenpaadje omhoog, door het “Parc d’Ardenne”, de N94 over om ons bij het wild te voegen, de laatste sluit het hek. Afdalen naar de “Ywoigne”, nu eens oostwaarts in het “bois de Quewisse” om de grote beek stroomopwaarts te volgen naar de “Pont de Ver”. Daar de minder drukke N982 kruisen, nog steeds naar het oosten om onder de vijftig meter hoge overbrugging van de E411-A4 te stappen. Wat een gigantisch bouwwerk om de vallei van één simpele beek te overspannen met een snelweg. Wij alsmaar verder in deze bedding, tot grote vreugde van vriend Michel die opgetogen was in de nabijheid van het water en zijn vriend Jacky, hun dag kon niet meer stuk. Tussen de vele sporen en “wildwissels” en de badplaatsen voor everzwijnen, een rustig plekje gevonden om te genieten en onze rugzak lichter te maken. Ook zij, het wild bedoel ik, houden hun ”siësta”. Zoveel sporen en vers omgewroete grond, maar buiten een schuchtere ree of hert die komt kijken, niemand te zien. Vastgesteld dat we vóór de noen al meer dan negen kilometer onder de voetzolen hadden in een duurtijd van 2.20u. Terug op stap, na 7km langs de “L’Ywoigne”, uit de bedding geklommen naar het dorp Chevetogne en zijn “Domaine Provincial”. Dit domein heeft alles in huis om eens een dag te verblijven in familieverband, men kan er alle sporten beoefenen, eten en drinken, in een groot, mooi en groen kader. Met nog wat tijd over langs de grote vijvers gewandeld om daarna een smal modderig paadje te zoeken nevens een gracht om zo omhoog in open veld uit te komen ( de eerste keer vandaag ). Het stille dorpje Ychippe door, mooi gerenoveerde huisjes kijkend, om ons tot slot te laten afzakken naar Leignon met zijn kasteel als toemaatje. Vastgeprikt op foto door Dany en William, waarvoor dank. Timing was goed, om 15.40u op het perron om 10 minuten later de L-trein te nemen voor een kort ritje (3’) naar Ciney.
Terrasjes tijd van vier tot zes, wat een zee aan tijd om al het goede tot ons te nemen,…en een vermelding waart, “den Orval” werd om het halfuur een halfjaar ouder, de meesten zullen dit wel begrijpen, … lekkerrrr. Tot volgende oproep, Hilaire
Nabeschouwing:
Hallo vrienden en 'innen, geen uitleg bij de foto's deze week ik was der niet bij, ik kan dus niet gezondigd hebben! Maar zie wel anderen welke volgens mij dringend moeten gaan werken aan een volle aflaat. Ik voor mij heb vastgesteld dat er nog leukere dingen zijn dan met een bende loesje ongeregelden door de bossen te trekken. Zij zouden beter ook eens meer hun eigen vrouw in de armen sluiten in plaats van hun ogen te rusten te leggen op vreemde boezems! Allee ik trek me terug tegen eigen boezem ofzo. De goeten.
Abonneren op:
Posts (Atom)