Grupont – La Lomme – Mirwart – Smuid – Poix St Hubert.

Uitnodiging:


Wat is me dat met al dat feestgedoe..kijkt vanavond bij 't slapen gaan en in je nakie maar eens in de spiegel...rond buikje, zakjes onder de ogen, maag overhoop, stinkende adem en alle ledematen die piepen en kraken...dat moet er allemaal uitgestapt worden te beginnen met woensdag. We hebben het vorige week woensdag bij het laatste rondje beloofd...2011 moet met evenveel "spirit" als de vorige jaren aangevallen worden.

Traditie is er om in ere gehouden te worden, daarom zoals de vorige jaren en op vraag van onze William trekken we naar de Lomme. Starten doen we in het stationnetje van Grupont en met de snelvliedende Lomme in onze nabijheid stappen we langs het dorpje Mirwart om te eindigen aan het station van Poix St Hubert. Bevinden ons daar diep in de Ardennen waar de sneeuwlaag van de voorbije weken nog niet is verdwenen...dus, maak dat je uitgeslapen bent en met de gepaste uitrusting op het "appel". DAARVOOR DOEN WE HET !! Lui wordt je vanzelf, daar moet je niet voor uit je zetel komen !!

Met de nieuwjaarswensen in gedachte zit ik nog vol goede voornemens..'k zal jullie nog eens een uurtje langer laten slapen, St Niklaas (vertrek om 07.29u) met den I.C.trein naar Brussel Noord - (vertrek Brussel Nd om 08.42u) met den I.C.trein naar Jemelle - vervolgens met het L-treintje naar Grupont. Stafkaart 59 / 7.8.

Tot woensdag, Hilaire



Relaas der feiten:
05 jan 2011



Stapdag nr. 1 van 2011 goed opgevolgd, met ons achten een “klassieker” onder de voeten gelopen. Een ganse tocht veel in de nabijheid van de snelvliedende “La Lomme” daar waar we erg steile hellingen wilden vermijden reden: de platgelopen sneeuwlaag ijzig glad. Nogmaals ons treinaansluitingen niet gemist, zowel de “heen als terugreis” perfect verlopen.. ook verleden jaar onze bijna vijftig woensdagen kunnen afwerken zoals op voorhand geplant…hebben misschien veel geluk gehad? Met de gedachte dat de meeste ongelukken thuis of in de onmiddellijke nabijheid gebeuren…wij niet bang om vijf uur te gaan sneeuwtrappen diep in de Ardennen waar nog altijd een fel in elkaar gezakt dik pak ligt. En juist op het gepaste moment..helder en bijwijlen zonnig met temperaturen rond het vriespunt…zie op de vele prachtprentjes van ons mannen hoe we genieten en blozen van gezondheid. Vanaf vandaag zou het daar ook gaan regenen met alle gevolgen…onbegaanbare wegen, waterpoelen en daarna kans op wateroverlast… we wensen de bewoners aan de waterkant geen schade toe.

Grupont – La Lomme – Mirwart – Smuid – Poix St Hubert.

Relaas van de tocht: Om 10.45u stipt van het L-treintje te Grupont om langs de vroegere loskoer ons uitgestippeld stappad op te zoeken. Onder ons drieën in perfecte harmonie er een mooie trip uitgekozen…de verstandhouding tussen de “Leiders” staat op “Zenit” en is “toekomstgericht”… en dat tot jaloezie en nijdigheid van sommigen. Zijn zuidwaarts gegaan, altijd met de meanderende rivier in ons gezichtsveld. De ene keer op gelijke hoogte, de andere keer een paar tientallen meters onder ons. De sfeer zat van in den beginne goed.. alhoewel, om elf uur al beginnen zagen van waar en wanneer we gaan eten. Als “Hoofdleider” moet je dan je verantwoordelijkheid nemen en gepast reageren….”daar en om zo laat”…’k zat er 1 minuutje naast. Vóór we Mirwart aandeden, langs een schilderachtig natuurreservaat, een mooi geitenpaadje welke niet op de stafkaart voorkomt (wij noemen het “het Guidopad” omdat hij het was die ons verleden jaar is voorgegaan) Gezien op de foto’s, onze p.n. tafels waren gedekt…zouden niet willen wisselen hebben…in een mooie omgeving aan “La Lomme”, ons spoorlijn op 50m. afstand. Dan boven ons in de top van een hoge boom de Aalscholvers met de vleugels wijd open om de eerste zonnestralen op te vangen (de forellen in de vele kweekvijvers onder hen nu nog stil en verscholen onder een ijslaag).
Terug op stap, nu via een tiental vijvers met forellenkweek welke gevoed worden door de beek “ Le Môrseule”. Even halt gehouden en een bezoek gebracht aan de “kolenbranders”, een nederzetting uit de oudheid welke in afgedekte hopen “houtskool” fabriceerden. Geleidelijk hoger en hoger om ons hoogste punt van de dag te bereiken in het dorpje Smuid. Daar heel voorzichtig doorgewandeld, de ijsplekken ontweken om terug af te zakken naar ons aller “La Lomme” aan de “Pont de Smuid” en zo geëindigd aan het stationnetje van Poix st Hubert.
Moegestreden gaan uitrusten bij “Mamy Confiture”, Jaaaaren een vriendin van ons. Haar geluk gewenst voor haar verjaardag en pensionering…Uit onze Vlaamse borst gezongen en geklonken bij haar traktatie…lang zal ze leven 3 X Hoera. ’t Meisje is nu “cinquante- quinze”, vind ze minder erg als “soixante- cinq”.
Iedereen zonder vallen door onze zoveelste sneeuw en ijsdag…ware het niet dat onze Jacky op het stationperronnetje van Poix St Hubert onderuit ging en hem wel had bezeert …hopelijk zonder gevolgen, geen enkele verzekering neemt dit op zich als men moet bekennen dat we zo lang in de kroeg hebben gezeten…”eerlijk duurt het langst”
Nog zeven dagen wachten vooraleer we de volgende stapdag hebben…nog zo lang, Hilaire



Nabeschouwing:


- Ik heb gezien dat er vandaag al een tiental nieuwsgierigen op ons blog komen piepen zijn. Sorry, ik moest eerst nog een afwas plegen van ons Francientje. Zo zijn ze, eerst de plicht en dan de fun. Maar gelukkig heb ik nog een fles kunnen verstoppen voor noodgevallen (blink, blink)
- Jullie, mijn prachtige lezeressen, hebben niet gezien dat ik vorige woensdag in de steek ben gelaten (te Brussel Noord) door die bende sloebers. Ze moesten hun trein halen (pfffft).
- Maar daarom niet getreurd! Ik heb aan dan maar een beetje rondgekeken naar de mensen in het station en dat mag! (sien zegt: kijken mag, aankomen niet)
- Trein in aantocht gedaan met kijken, ikke naar het perron, aan de roltrap,een beeldschone jonge dame met grote metalen valies en met kind aan de hand en buggy voorgelaten, ik heb een goede opvoeding genoten! Ik ben dan wel aan de kant geduwd door een sloeber zonder opvoeding, om achter die bewuste dame op de roltrap te kunnen staan!
- Ik zag zijn gluiperige glurende ogen goedkeurend blinken. Hij staarde als het ware aftastend, naar ik moet het eerlijk zeggen de op de juiste plaatsen, juiste vormen. Haar kuiten stonden mooi gespannen, de daarbij horende achterpartij deed haar rok erg mooi rond gespannen staan. Man, man, man!
- Daar, heb ik een ogenblik mijn concentratie verloren, en juist op dat ogenblik schiet die zware valies los ... bonke, bonke, krijgt een wipje van de roltrap en bonk tegen mijn linker scheenbeen!!!
- Naar adem happen, grollen, de Heer in hoogst eigen persoon aanroepen. Boven gekomen pakt de sloeber de valies, hij wil natuurlijk goede punten scoren. Hij krijgt een lieve glimlach, ik geen blik?
- De trein op, de schade opnemen: een bult de grote van een duivenei op mijn scheenbeen, het been zwelt snel naar twee maal zijn normale volume!?

- Thuis uitleg geven over vallende valies, zonder de dame te vermelden, je weet wel geen slapende demonen wakker maken! Mijn scheenbeen heeft nog altijd een duivenei extra en al de kleuren van de regenboog.
- Dames welke deze kleurenpracht willen aanschouwen graag, en ook mijn pijn willen verzachten kom snel want ik zie erg wreed veel af! Niets tegen Fransientje zeggen he!

Al de sloebers in de wereld wens ik het eeuwig jeuksel en te korte armpjes zodat ze er niet aankunnen.