• Gelukkig is er iedere week een woensdag = stapdag.
• Winterperiode is voorbij = geen besneeuwde paden meer, soms zien we de lente al ontluiken. Toch nog een aantal weken te vroeg om ons "Thema- wandelingen" aan te vatten (Lentebloeiers spotten)
• Daarom zou ik volgende woensdag nog eens richting Duitse grens gaan stappen, meer bepaald afstappen in het grensstation Hergenrath en zo het "Aachenerwald" binnen, iets dat voor ons allen (grotendeels) nieuw is.
• Moeten wel een beetje geluk hebben 's morgens bij de aansluiting te Brussel noord. Nemen zoals altijd den dubbeldekker vanuit St Niklaas om 06.29u tot BruNd. om daar de rechtstreekse trein te nemen naar Liége gm om 07.33u. (moeten deze keer eens niet wachten op de I.C.trein komende van Oostende daar ons koppel van 't Gentse - hoe noemen ze nu ook alweer - niet aanwezig zullen zijn)
• Wanneer we deze aansluiting mislopen, geen paniek, heb al een vervangende tocht in mijn gedachten. tot woensdagmorgen, Hilaire
Relaas der feiten:
29 februari 2012
Eens iets nieuw geprobeerd en meegevallen. Met de “gewone” trein van Liége gm naar Aachen Hbf om af te stappen in de stopplaats Hergenrath juist voor de Duitse grens, daar waar de nieuwe “Hogesnelheidslijn” samenkomt met de oude om zo over de “grense” Aachen binnen te sporen. Hadden wel al een paar keren Hergenrath aangedaan maar nog nooit het “Aachenerwald” doorkruist. Zeker geen spijt van onze tocht, een mooi woud met veel afwisseling quasi boombeplanting maar de paden, wegels en dreven zijn meer aangelegd voor de “Recreatieve sporter”. Te veel verharde brede paden waar de jogger, fietser en ruiter zijn gading krijgt. Moesten zoeken om toch maar de weinige kronkelende bospaadjes te belopen, hetgeen ons wel lukte vóór de grensovergang.
Relaas van de tocht: Het Aachenerwald heeft een rechthoekvorm van 6km bij 3km = 18 vierkante kilometer. Vanaf de treinstopplaats Hergenrath direct het bos in 2km verder de eerste grenspaal (Nr 964) tegen te komen. Deze ongeveer 2km gevolgd om in het gehucht Köpfgen definitief Duitsland binnen te stappen. Even halt gehouden aan de overblijfselen van de “anti- tankwal”. Nu in een bos met “kletskoppen”, zijnde oeroude afgesleten rotsblokken welke een mooi beeld geven. Verder oostwaarts gaan zoeken naar de “Beverbach” waar we rechts op een grote weide de honderden schapen niet geteld kregen (dan is Frans een kleine schapenboer – deze heeft meer dan één paar botten nodig). Nu in de bedding van de “Beverbach”, noordelijk en ongeveer 2km ver om dan de terugtocht aan te vangen in westelijke richting en al trachtend de rechte verharde paden te vermijden. Via de “Düsberg” slingerpaadjes gezocht en zo toch nog een fel klimmetje naar “Brandenberg”. Een laatste maal van richting veranderd, nu zuiders om via de “Klausberg” en “Vennblick” terug onze grens te bereiken aan paal nr 969. Besloten door het dorpje Hauset te stappen om niet langs dezelfde wegeltjes naar ons eindpunt af te zakken, de treinstopplaats Hergenrath.
Erg, heel erg, te Hauset of Hergenrath, toch twee vrij grote woonkernen geen enkele kroeg te bespeuren. Dan maar de trein genomen naar Pepinster waar we met open armen werden ontvangen, dank zei het tf- je vooraf. Wilden de traktatie ter gelegenheid van onze Jacky zijn verjaardag niet missen (gezongen en geklonken,..Hoera) Bekijk en geniet van de mooie prentjes geschoten door onze Danny, Etienne en Harry, tot volgende keer, Hilaire
Nabeschouwing I:
Hallo,
De aansluiting met de trein naar Hergenrath verbroken en dus wachten, en dus in Luik al in de kroeg.
Sommigen maakten van de gelegenheid gebruik een heel pak soep in te slaan.
Mooie wandeling met deskundige gidsen (Hilaire, Guido e.a.).
Vrijwel de ganse dag in het bos. Mooie streek.
Deugnieterij was er genoeg (grijze muis, wasspeld "sans papiers", boomlint,...).
William en Herman ook tegen gekomen. Stonden samen in een weide.
Jacky die zijn stokken vergeten was te Raeren. Goed dat zijn gat aan zijn lijf hangt of.....
Anti tank wal (hoe schrijf je dat?) ook zien staan en liggen.
Eénmaal klein beetje verkeerd gelopen, en dus nog een nijdig klimmetje op de boterham.
Lange tocht - 20,4 km. De bobijn was af bij een aantal mensen.
't Was goed geweest. Grote dorst, maar niks geen kroegen onderweg of in Hergenrath.
Duitse Marken hadden we dus niet nodig.....
Mooi afsluiter te Pepinster dan maar, waar Jacky trakteerde op zijn verjaardag.
Kreeg hij drie kussen van de café-bazin, en wij allen een stylo in etui.
Laat thuis, en vannacht goed geslapen.
Hilaire, morgen zijn we in gedachten bij jou. We zullen voor je duimen.
Beterschap!!!
Geniet van de foto's.
Harry
Nabeschouwing II:
Geen uitleg wegens niet meestappen.
Pure lux, lang leve mijn luie zetel!
Herman
