Van Gendron-Celles naar Anseremme

Uitnodiging:


Hallo mannekens

Omdat onze grote Goeroe het nodig vindt zijn SCHOUW te laten kuisen zal ik de nodige stappen zetten om jullie in deze moeilijke tijd te vergezellen op ons wekelijks tochtje in DARDENNEN.Ik had gedacht nog eens naar Houyet te gaan en langs een andere weg richting Gendron of Anseremme te stappen.
Voor de geintereseerden kaarten
53 / 7-8
54 / 5-6
58 / 3-4
59 / 1-2
meebrengen we zien wel op de trein hoe we gaan.
Trein zoals gewoonlijk 6u30 in St-Niklaas en verder weten jullie dat wel allemaal.
Wie durft het aan met mij ,geef een seintje.

grtjs

WILLIAM




Relaas der feiten:
16 september 2009

Iets vooraf:

Jonge goeroe is geen groot schrijver, ik ook niet daarom doe ik het in zijn plaats.

Ontmoetingsplaats Brussel – Noord.
Alle treinen op uur en iedereen paraat, uit bijna alle windrichtingen. Dit wil zeggen ze bleven komen. Uit Zottegem, Sint Niklaas en deelgemeenten, en last but not least Lochristi.
Samen de Vauban op en weg. Onderweg bespreking waar naartoe, en langs waar te stappen, fijne gast die nieuwe leider, inspraak op alle niveaus, met luisterbereidheid. De rit werd opgevrolijkt door Freddy welke op zijn pc een fotoreportage gaf van zijn reis naar en staptocht door Nepal. Aansluiting in Namen gemist met zeggen en schrijven 1 minuut, volgende keer in Namur overstappen dat zal moeten helpen. Geen nood, geen gezaag, geen paniek, gewoon via Dinant op T trein en met een beetje vertraging op pad.


Relaas van de staptocht:

Van Gendron-Celles naar Anseremme.

Met een schuine blik op wat eens een stamkroeg was, waar Michel met gebogen hoofd voorbijliep alsof hij daar nog een ei moet uitbroeden, onder het spoor door over de Lesse en holder de bolder naar beneden om toch maar zo rap mogelijk aan het stappen te zijn.
Om een lang verhaal kort te maken, en om aan alle deugnieten welke liever aan hun schouw laten prutsen dan te stappen, in korte trekken vertellen hoe het ging.
Waar we konden kiezen tussen plat en gemakkelijk, namen we moeilijk en omhoog, waarna we moesten dalen (das de wet der natuur) Er waren er bij die op een derde been moesten rekenen om veilig op moeder aarde te blijven. (zie foto’s) Tussendoor even halt houden om boterhammetjes te verorberen. Weer op pad want de benen waren goed, de sfeer opperbest en ons knap koppel nam de leiding!
Verbod hier verbod daar, voeten aan vegen, geen hindernis te groot of te hoog, vooruit is de weg. Maar uiteindelijk moeten we een kasteel veroveren of het hoofd buigen en terug naar af. Nog even niet geplooid en volgende pad enz. maar het domein was te groot en wij te klein.
Niet getreurd asfalt stapt snel en goed en de uiteindelijke beloning nadert dan ook snel.
Op ons vast terras was er drank en worst en nootjes, en niemand heeft ook maar een ogenblik aan zijn schouw gedacht.


Nabeschouwing:


Het zal je maar overkomen, een schouw boven een jarenlange vriendschap?
Niet getreurd op pad met andere en … .
Het was duidelijk te zien aan de enthousiaste deelnemers, ze waren met veel en uit alle richtingen, iedereen wil wel eens met een jonge gast op ongekende paden stappen. Ik ga er niet veel woorden aan vuil maken maar het was goed.
Hij was zo lief meneer, hij heeft zelfs zijn laatste Orval vrijwillig met mij gedeeld, dat zijn daden waar men op beoordeeld word en waar mijn hart van smelt en mijn pen zijn scherpte van verliest! Een goede luisteraar heeft maar een half woord nodig.

Voila, voor deze week zit het er op, en volgende week zullen we wel zien.
De groeten