Ochamps - Poix-St.-Hubert

Uitnodiging:



Opletten vrienden, een paar dagen "smogalarm" in ons Land, tegen woensdag zal het ergste weg zijn maar toch neem ik, zoals een perfecte leider hoeft te doen, mijn voorzorgen = Veel bos en diep zuidwaarts op een hoogte van om en bij de 500m., daar de meeste kans op een "open en zuivere lucht".

Zouden sporen naar Libramont en daar eventjes de tec-bus nemen (bij smogalarm = tec-bus gratis) richting Ochamps om noordwaarts te stappen, rechts van Libin om te eindigen in Poix St Hubert. ( Hebben daar reeds een gedeelte van gedaan met veel applaus - tweede gedeelte langs de "sablerie" = lang geleden )

Stafkaarten : 64 / 3.4 en 59 / 7.8

Overbodig maar toch nog maar eens de treinuren opgeven : met den dubbeldekker vanuit St Niklaas (vertrek om 06.29u) naar Brussel Noord en aansluiting te Brussel Nd (vertrek om 07.42u) met onzen E.C.Vauban naar Libramont.

Maak dat je "Present" bent, met onze luxe - treinen weg van de kilometers lange stinkende file's bij ons, om de longen zuivere lucht te laten pompen, zeg niet dat je niet gewaarschuwd bent, Hilaire



Relaas der feiten:
02 februari 2011



Jullie moeten niet schoon zijn om geluk te hebben…wij zijn het wel, dit was weer één van de vele superdagen die een natuurminnende stapper zich kan voorstellen : alle vuiligheid uit de lucht, boven de 500m een laagje sneeuw, aangevroren mist op de bomen welke de “echte Ardennen” hun typisch karakter gaven, windstil met een temperatuur even boven het vriespunt…vrouw,man, man, man, wij hebben genoten(4). Als je de stafkaart 64 / 3.4 open legt bemerk je één groot woud, we zijn de kaart van zuid naar noord zigzaggend doorgestapt en alle mooie plekken langs geweest. Geen enkele grote baan op onze weg, gans het gebied aangeduid als “stiltezone” welke we zonder moeite hebben gerespecteerd… t’ was niet moeilijk daar onze grootste babbelaars er niet bijwaren. Op onze Luxe-trein richting Libramont merkten we het al, spekgladde perrons en weinig verkeer op de wegen door de onderkoelde regen welke zich aan ieder takje vast haakte.. een feest voor onze William, enige als sfeerbeeldenmaker. Alles op uur, zelfs de tec-bus lijn 61 van Libramont naar ons startpunt even buiten de woonkern aan de rand van het groot bos. Wij maar met vieren, gaan er niets achter zoeken…onze Michel geraakte niet vanonder den deegrol van zijn Yvonne en onze Jacky bleef plakken aan zijne papborstel.. zeven dagen in één week om te klussen en dan nog met zulke argumenten afkomen…niet met echte mannen.

Relaas van de tocht: Om 10.10u ons laten afzetten langs de N40 (Libramont – Libin) om direct het woud “La Hé” in te duikelen, 500m. hoog, zo naar ons eerste trefpunt, het veengebied van “res. Nat. dom. des Anciens Troufferies de Libin”. Opgepast voor de gladde plekken, het gammele bruggetje niet over maar springend over het beekje “Rau de Large Fontaine”. Onze William stak dit alles in zijn fotobakje maar ook een “snoek” in zijne bottin.. spijtig maar één natte voet. Een ganse dag tussen de 4 à 500m. flirtend maar geen steile hellingen. Nu richting Libin, aan de rand van een loof- en naaldbos naar de oude en verlaten “Sablière” om een goed plekje te zoeken aan de groeve welke “natuurlijk” aan ’t verwilderen is. We wilden met niemand deze plek delen, zelfs niet met den Bart en den Elio, geseind in één of ander frietkot. Nu eens zonder nieuws van ’t Waasland verder, door het “bois la Haie” naar “bois- à- Ban”, vervolgens door het bos “Mihau – Chérau” en het “bois de Fausse Fontaine” (alle paadjes zijn daar prachtig, zoek maar uit maar blijf aandachtig volgen op de stafkaart = bijna geen uitgestippelde routes = onzen Herman weerom veel goede punten bij een tussentijdse steekproef). Toch eens een baan over, den N 808 van Libin naar Poix (geen stinkende auto gezien en wij weg) om ons te laten zakken naar de “Lomme” aan het stationnetje van Poix St Hubert.
Een dikke knuffel gekregen van “Mamy Confiture”, blij dat ze ons nog eens zag, wilde malgrè een handtekening en op de foto met de grote Leider. Hoe meer we dronken op de goede afloop van deze superdag, hoe ouder den Orval, de laatste bijna 3 jaar, alles geflankeerd door de goudgele brokjes kaas. DAARVOOR DOEN WE HET..!! we hebben genoten..vrouw Francine en man Herman,man Hilaire, man William..lekkerrrrr;
Na de zoveelste prachtige winterse stapdag, geniet van de foto’s, daaag Hilaire.



Nabeschouwing:


De waarheid en niks dan de waarheid, zo besta ik!
Bij het uitstappen uit de bus een kreet "Pas op he mannekes 't is hier glad".
Onverantwoord totaal uit de boze, niemand met een beetje gezond verstand zou hier en nu aan een wandeling beginnen. Wij wel dus! Het moet en zal gezegd het was schoon zeer schoon.
En de waarheid is dat loontje altijd om zijn boontje komt. Vrees niets als je onschuldig bent zoals ik, maar vrees de toorn van het noodlot als ge een deugniet zijt. En hij zal het geweten hebben deze keer, het was mooi om zien, ik heb genoten! Takken welke plots tegen hem zwiepten, zijn schoenen bleken niet slipbestendig, maar hij kon rechtblijven, iedereen vond het spijtig! Je voelde het komen de natuur wou wraak voor al de deugnieterij van deze man.
Een beekje van niks, iedereen zonder spatje erover, hij ook trouwens, maar hij moest en zou het noodlot tarten. Aan de overzijde stak hij grootmoedig als hij is, zijn hand uit, je zag zijn oogjes beginnen glinsteren.
Voorwaar ik zeg u vertrouw hem niet, nooit of te nimmer, jamais.
Je zag plots zijn voet door de grond zakken (van schaamte). De duivel kwam hem ter hulp, net onder de bovenrand van zijn getten was er weer grond! Snok voet er uit, en precies doen of er niks aan de hand is. Maar het alziende oog van de leider had zijn beweging gespot, en ik genoot mee. Zeiknat zijn voet!
Ik moet zeggen er was verder de ganse dag een prima warme sfeer in de groep.
Nog voel ik de warmte van deze leuke dag, moge er zo nog vele komen.
Groeten, en blijf op het droge!