zondag 8 januari 2012

Jemelle - Rochefort - Wavrielle - Forrieres - Jemelle

Uitnodiging:

HOI VRIENDEN WANDELAARS.

Vooreerst wens ik jullie allen een voorspoedig en vooral gezond 2012 toe met nog veel wandelplezier.
Omdat onze grote lei(ij)der er nu niet kan bij zijn zie ik en de voormalige 3de ons genoodzaakt het roer in handen te nemen. Wij hadden gedacht om naar Jemelle te gaan waar aansluitend op de trip zouden kunnen blijven eten aldaar in het stationsbuffet voor degenen die er zin in hebben. Het parkours van de trip zullen we op de trein wel bespreken en goedkeuren door de bende.
De treinen zijn zoals gewoonlijk 6u29 te St.-Niklaas en in Brussel de Vauban van 7u42 naar Jemelle. Wie durft het aan om onder leiding van de V3 te gaan stappen (ik moet er in alle eerlijkheid bij vermelden dat ik hem te volle zal steunen in deze moeilijke opdracht, ben geen deugniet zulle).
Laat eens iets weten AUB.

Grtjs

William en mag ik wel stellen "Herman" (de tijdelijke GG)




Relaas der feiten:
04 januari 2012


Hoi vrienden wandelaars.

Vandaag de 1ste trip van het jaar en dat zonder de GG en andere afwezigen (begrafenis=begrijpelijk, babysit en gebroken tanden).
Met de treinen is alles vlot verlopen, alles redelijk op uur zoals het zou moeten zijn maar het valt niet veel voor.

Onder deskundige leiding van de V3 (als GG voor 1 dag) en met de hulp van mijzelf de PG begon ons tripje te Jemelle. Van daaruit trokken we Westwaarts voorbij het kruis St.-Jean op de voormalige grenslijn van Luik en Luxemburg zo naar Rochefort. Vandaar door Tier des Falises en Bois de Noulaite naar het natuurreservaat Fond St.-Martin man, man, man hadden we daar mooie panorama's iedereen vol bewondering over het natuurschoon. Verder gestapt via Champo Spoloux en Hadouchamp naar Wavreille en zo langs veldwegen naar Forrieres.
Allemaal waren ze het volmondig over eens het was een prachtige wandeling vooral met de zeer geslaagde afsluiter te Jemelle.
Lamsbrochette overgoten met Orval gesmaakt door bijna iedereen.

Allen moe, voldaan van het natje en het droogje suf op de trein (zie foto's).
Het moet wel gezegd zijn toch missen we de echte GG, die is onvervangbaar, volgende week zal hij er wel terug bij zijn om onder kundige leiding de Ardennen te verkennen.
De V3 heeft er volgens mijn oordeel zijn taak als tijdelijke GG goed volbracht en hij verdient enkele procenten bij op zijn score, laat ons zeggen 3% na een verlies van 45% is dat toch al iets gewonnen.
Geniet van de foto's en tot volgende trip misschien met een etentje achteraf met de ECHTE GG en de dames.

WILLIAM


Nabeschouwing:


Eerste stapdag van het jaar 2012 en onze grote voortrekker kon niet mee, gevangen door de lokroep van familie en vrienden. Het weze hem vergeven.
Wat vinden jullie van onze PG, is hij niet goed bezig? Het verslag was al geschreven op de trein huiswaarts! Snelle gast, toch?
Het vertrouwen in deze vervangers van onze grote voortrekker was van bij de start zeer laag om niet te zeggen onbestaande. Een ontelbaar aantal afzeggingen, niet te geloven wat sommigen zichzelf hebben aangedaan om niet mee te moeten. Er was er zelfs eentje (Danny) om zijn naam niet te noemen had zelfs zijn kompas van de zolder gehaald om er ons voortdurend attent op te maken dat het Noorden lag waar het moest liggen. Er is mij verteld dat sommigen zelfs een cursus overleven in de woestijn zijn gaan volgen voor ze met ons op pad gingen. De grote leider zal wel weten waarom ze in de woestijn willen overleven.
Iets anders nu. Heb je hem zien groeien. Bij het vertrek alles in kannen en kruiken, zoals voor een echte grote leider betaamt. Enige minpunt was dat hij mij in het oog moest houden wilde hij zijn trein huiswaarts halen. Met zijn alziend en toeziend oog was hij voortdurend bij de pinken om mijn gepruts in het vizier te houden, altijd klaar om bij te sturen. Vooral als de koplopers al enige tientallen meters voorbij de volgende afslag waren, zodat hij ze met een brede glimlach kon terug roepen. Deugniet word je geboren, niks aan te doen!
Ik kan er niet buiten, ik moet hem loven en prijzen, ophemelen tot in de wolken. Ik begin te zweten, tranen in mijn ogen, mijn handen trillen maar het moet. Goed gedaan William!
Vergeet echter niet: wie hoog klimt kan laag vallen. Ik zal beneden op u staan wachten en toezien dat de put die uw inpakt veroorzaakt degelijk gevuld zal worden
Gegroet blijde medestappers, en tot de volgende stapdag.

Herman