zondag 5 december 2010

La Roche (Brabant) – Rne Abbaye Villers-La-Ville – La Roche (Brabant)

Uitnodiging:



Oproep voor deze woensdag 1 december 2010.
En toch blijven we niet thuis…goed weten, zullen ons wel goed moeten induffelen met de gepaste kledij, warme dranken en mondvoorraad in onze rugzak.
Gaan het evenwel deze keer, wegens gure weersomstandigheden, niet diep in de Ardennen zoeken maar in Waals Brabant, meer bepaald de streek rond Villers-la-Ville, ons aller bekend van vorige uitstappen. Afwisselend bos, heuvels en een dorpje door, blijven in de omgeving van de spoorlijn zodat we altijd en bij ieder ongemak wegens het barre weer kunnen ingrijpen. ’s Morgens een uurtje later vertrekken dan anders en ’s avonds zeker op tijd thuis (tussen 19 en 20 uur)
Hebben twee stafkaarten nodig : 39 / 7.8 en 40 / 5.6
Treinuren : Met den I.C. trein (vertrek St Niklaas om 07.30u) naar Brussel noord om daar de aansluiting te nemen met den I.C. Luxemburg(vertrek Brussel nd om 08.42u) naar Ottignies en verder met het omnibustreintje richting Villers-la-Ville.
Laat jullie niet afschrikken, tot woensdagmorgen op de trein,Hilaire



Relaas der feiten:
01 december 2010




Woensdag is altijd de beste dag van de week, ook nu weer…een feestdag. Wij met ons groepje waren in het land de weinigen die de moed hadden om in deze vrieskou een gezond kleurtje op te lopen .. moet je eens op de foto’s zien hoe dat we blozen, stralend van gezondheid. Hadden ons voorzorgen genomen, lang winterondergoed tot onder de oksels of met bretellen. Gelukkig tijdens onze trip geen sneeuwval, soms een streepje zon en een temperatuur van rond de -5°, echt geen kou gehad daar we een ganse dag hoofdzakelijk in het bos zijn gebleven, uit de wind in de gezonde droge lucht onze longen gezuiverd. Daar we het niet te ver gezocht hadden, weinig problemen met de spoorweg en ’s avonds tijdig thuis.
Gevolg: Door mijn medestappers met lof overladen met de vaststelling dat het zonder tweede en derde in bevel over het algemeen vlotter loopt.

La Roche (Brabant) – Rne Abbaye Villers-La-Ville – La Roche (Brabant)

Relaas van de tocht: Uit de omnibustrein gestapt te La Roche om gedeeltelijk de route van verleden jaar over te doen. Langs een dorpwegeltje lichtjes omhoog om uit de woonkern te stappen, door het “bois de l’Heuchére”. Vanuit de onbewaakte stopplaats in de vallei van het riviertje “Thyle” naar het 100m. hogere open veld aan de “Fme Le Sartage”. Bevonden ons daar in een privaat bos waar men enkel de wegeltjes mag betreden. Door het jachtgebied van “bois de Sartage”, de bolle gladde kasseibaan over, Frans weet wel hoe glad het was, vraag het hem zelf volgende week. Nu naar het “bois Ste Catherine” om ons te laten afzakken naar de vijvers aan de rand van “bois de Haute Heuval”, vervolgens van het ene mooie bos naar het andere met veel holle wegen en korte klimmetjes naar het “bois de l’Ermitage St Jean- Baptiste”. Intussen een windvrij plekje ontdekt om in versneld tempo onze boterhammen op te eten (geen tijd voor een dessertje. – Ook opgemerkt, de vele mooie prentjes van onderweg met de holle wegen en kanjers van bomen, dank aan Dany en Jacky). Nu langs een de prachtige “slink” van “Ri Pirot”, dalend via de “Chap. N.D. des Affligés” naar de “Rnes de l’Abbaye”, zeer rustig gelegen aan de rivier “Thyle” (daar tijd genomen om foto’s te nemen). Nu de grote baan over, op de andere stafkaart, nog één maal omhoog door het groot gemengd “bois d’Hé” om te beginnen aan de laatste zes kilometers van onze trip. Het klein woud doorgestoken tot de rand om meet te stappen met naast ons de vliedende beek “Ri d’Hé”, met honderden kronkels een mooie helder waterloopje. Een leuke afsluiter, uit het bos gekomen aan het kerkje van het gehucht Tangissart om daar de N 275 over te steken, vervolgens de spoorlijn 140 over om langs een hoger gelegen stationswegeltje uit te komen aan het perron van La Roche (Brabant). Goede “timing”, na tien minuutjes wachten in het schuilhokje, het L- treintje naar Ottignies genomen om …je weet wel!!...het Edel- nat uit de “Goudvallei”.
Ons tafel van vijf stond gereserveerd, we hadden ’s morgens de tijd gehad om daar een koffietje te slurpen. Ook wisten we van de paar vorige keren dat de cafébazin haar vak beheerst, den Orval op gepaste temperatuur met daarnaast een schoteltje goudgele klompjes. …Man…Man…Man…LEKKERRRR… Weer moeten klinken en zingen … nu op de nakende verjaardag van onze FRANS ..Hiep..hiep..hiep…hoera 3x… We wensen hem nu al een warme stal vol gezonde lammetjes (’t lammetjessuiker volgt later)
Hoeveel maal hebben we onderweg gezegd…de thuisblijvers hebben ongelijk…zeker 10 keer. Tot volgende oproep,Hilaire



Nabeschouwing:


Een zinnetje in gans de uitleg valt ons onmiddellijk op namelijk en ik citeer letterlijk "Door mijn medestappers met lof overladen met de vaststelling dat het zonder tweede en derde in bevel over het algemeen vlotter loopt."
Ge moet hen kennen om dit te geloven!
Het is niet moeilijk om een oude beginnende dementerende man zo zot te maken dat hij deze woorden niet alleen geloofd, maar ook nog in zijn relaas schrijft. Ze mogen fier zijn op zo'n heldendaad.
Maar wij zijn mild en vergeven hem zijn onbezonnenheid, aan de aangevers van deze woorden.
Let op, wees steeds op uw hoede, wees steeds voorzichtig, kijk voortdurend achterom, slaap met de open ogen, maak zelf uw eten klaar! Geen ogenblik rust zult gij nog hebben.
Uw geweten zal u vernietigen. Zo zij het!
Aan alle anderen nog een prettige zondag, en laat het een les wezen, met medeleiders wordt niet gespot!