Houyet en terug

Stapdag van 17 september 2008

Om diverse redenen nog geen goede berichten van onze vrienden Danny, Eric en Willy… missen hun aanwezigheid… en Michel is gaan schilderen in de champagne-streek. Toch nog met z’n vijven op stap, een meevaller op alle gebied, de op voorhand uitgestippelde route kunnen rondmaken. De laatste maal met de kayaktrein naar Houyet welke ons stipt afzette om 09.30u aan de Lesse.

heen en terug. Houyet s/Lesse

Relaas van de tocht : De Lesse over en direct begonnen aan een lange klim langs het “parc d’Ardenne” en “tour Lèopold” naar het groot jachtgebied in het “bois de Quewisse” (hek goed sluiten svp) welke ons langs de “l’ Iwoigne” naar de “pont de Ver” leidde. Het kleine, soms diep uitgesneden riviertje, volgen onder de 50m. hoger gelegen autostrade, diep in het woud, nu “bois de Sonmont” genoemd, tot we “rau de la Morsaye” tegenkwamen. Zuidwaarts, terug flink omhoog, langs “la belle vue” en “chasse d’Hèrock”. Aan de wildwissels, de sporen en poelen te zien, in ons achterhoofd de gedachte dat we vandaag grof wild zouden ontmoeten… En zo geschiedde. Na de boterhammen en een pisstop van vriend Etienne had die de aandacht getrokken van een fameus hert met een kanjer van een gewei.. spijtig dat hij daarbij beide handen nodig heeft en bijgevolg zijn fototoestel niet kon gebruiken. Vijfhonderd meter verder, was het nu dezelfde of niet? Daar liep eenzelfde exemplaar vóór ons over de wandelweg…imposante verschijning. Blij en vol bewondering verder dalend naar het dorp Fenffe. Rustig en mooi, niemand gezien, voor de derde keer over een kam, nu de “tienne de Fenffe”. Nog steeds zuidwaarts, met de zon in ons gezicht tot het “koningsdorp” Ciergnon, op een goede kilometer van het bekende “Chateau Royal”. Nu als leidraad de oude spoorwegbedding gevolgd (lijn 166) van Houyet naar Jemelle met onderweg de stationneke’s Vignèe en Wanlin. Met veel genoegen voor ons Francine nog een ommetje gemaakt langs een smal paadje(g.r.577), op en af langs de Lesse tot “pont d’Havenne”. Terug naar de spw.bedding (ook fietspad), door een vijfhonderd meter lange tunnel (1891) zo rechtdoor naar ons einddoel. Onderweg stilgestaan bij een zestal kunstbouwwerken over “die mooie Lesse”. Eventjes door de woonkern van Houyet gewandeld en ons dan, bijna dood van den dorst, genesteld in cafè "Le Bascule" rechtover het nostalgische station.
Om de vele thuisblijvers niet te ontmoedigen, geen verdere uitleg over de kwaliteit en kwantiteit van de dranken.
De mooie foto’s zijn van Etienne en William. De lijn 166 waarvan sprake zou afgeschaft zijn in 1952. (verdere informatie later)
Hilaire