27 augustus 2008
Terwijl sommigen van onze clubleden naar Brussel zijn getrokken om te profiteren van gratis boterhammen en bier “ in ‘t park”, geschonken door radio 2, zit ik m’n verslag te pennen. Iemand moet het doen, maar altijd dezelfde.
‘s Morgens op de trein beslist om te starten in Spa, onze nostalgische termenplaats van weleer.
Spa – Spa langs de gehuchten Marteau en Canada, de dorpjes Minamplanche en Creppe.
Relaas v.d. tocht : Via villa Royale (museum) naar de promenade de la Grande Duchesse om even halt te houden aan het pavillon van Victor Bernard, auteur van het gedicht “Le livre de la Nature”, door ons Francine voorgedragen in het nederlands, met applaus. Afgezakt naar het gehucht Marteau, spwg onder en Wayaibeek en baan over, om het “bois de Rohaimont” te beklimmen, noordelijk tot bij “Croix Joseph” en vervolgens zuidwaarts naar het monument van de “Onbekende vrijheidstrijder” (Au Maquisard).
Intussen was het hoognoen, tijd om onze schoofzak te openen.
Terug op stap langs de provinciale tuinbouwschool in het gehucht Canada. Ons laten afzakken naar de “Vallèe de Tolifâ” in het oude dorpje Winamplanche. Daar op ontdekking, zeker nu we met z’n drieën kaartlezen kan het niet meer misgaan. Langs een kabbelend beekje welke we meermaals moesten oversteken aan de rand van “bois Lébiole”, genoten van ons experiment en de prachtige slingerende paadjes, om 3 km. verder uit het bos te komen langs een openstaand hek met als opschrift “bois Lébiole, geste de forêt Walonne”. (Wanneer dicht, wanneer open ?) Besloten om door het dorp Creppe te gaan via de ingang van “Manoir Lébiole”. Het hooggelegen dorpje, vol stillevens, door naar het “bois de Mambaye” om ons te laten leiden door de g.r. 5 naar hartje Spa. Eventjes rondgeslenterd, om op tijd de trein te nemen naar Verviers om daar onze dorst te lessen… iedereen drie pogingen nodig om dan gerust huiswaarts te keren.
Nog vermelden dat we in het donkere bos twee lichtflitsers hadden, Etienne en William.
Weer een geslaagde stapdag met als eindresultaat zes tevreden mensen die op geen inspanning min of meer keken, tot ziens, Hilaire
zaterdag 30 augustus 2008
zaterdag 23 augustus 2008
Van het Centre Nature de Botrange naar Malmedy
20 augustus 2008
Onze sporttak “Ardens stappen” zal nooit een “Olympic” onderdeel zijn, bijgevolg geen medailles te winnen voor ons maar wel een frisse geest in een gezond lichaam en een vriendschapsband die alsmaar toeneemt. En daarbij, ik persoonlijk heb reeds 2 eremetalen van mijn werkgever,voor 25 en 35 jaar “op post zijn”.
Een tijdje geleden dat we nog eens waren gaan stappen naar onze “hoge venen” in de Oostkantons tussen Eupen en Malmedy. Wel tweemaal autobus, geen bezwaar met een Tec-dienst die ons de laatste jaren nog nooit heeft teleurgesteld. ’s Morgens lijn 390 naar “centre nature de Botrange” en ’s avonds lijn 395 van Malmedy naar Verviers, laat ons zeggen, twee keer een toeristische busuitstap.
Beschrijving van de voettocht : Aan de rand van de “fagne walonne” gestart en op zoek naar “rau de ghaster” , afdalend naar de samenvloeiing met de “rau de bayehon”. Deze diep uitgesleten rotswateren gevolgd tot de “moulin de bayehon” waar we nu een ferme klim onder ons voeten kregen die ons leidde naar het dorpje ovivat. Deze rijke-villa woonkern doorgewandeld naar “chateau de Reinhardstein”. Vandaar uit een kronkelend “geitepad” afdalend naar de Warche welke al het water van de andere “bergriviertjes” opneemt. Deze vallei met links en rechts steile wanden een zestal km gevolgd zonder noemenswaardige hindernissen ware het niet dat het begon te stortregenen. Na een uur flink doorstappen het dorpje Bevercé bereikt waar de “rau de trô maret” zijn zuiver water aan de Warche afgeeft. Onze regenkledij uit, nog eens diep geademd, om aan de laatste ernstige klim van de dag te beginnen. Van 350m aan de Warche, via “ferme Libert”, eerst nog een beetje zakken naar de “ermitage”, om te eindigen op 515m met een prachtig uitzicht (dank zij een gekapt bos) op de stad Malmedy en zijn Warche beneden ons op 330m. Na uitblazen met veel voldoening en al lachend op de foto’s, onze leuze indachtig “daarvoor doen we het en lui wordt je vanzelf”.Velen van ons kennen de afsluiter, sterk zigzag dalend naar de bebloemde oude stenen brug over de Warche in het hartje Malmedy.
Nu eens geen relaas in geuren en kleuren van onze “aprés promenade” om de noodgedwongen afhakers niet te veel te ontmoedigen, hopelijk komen er betere tijden voor jullie. Alleszins een geslaagde stapdag met het span Janssens en Thys, prentjesmaker William en mijzelf. Tot kijk, voor de meesten al zaterdag op de trein naar Bokrijk, Hilaire
Onze sporttak “Ardens stappen” zal nooit een “Olympic” onderdeel zijn, bijgevolg geen medailles te winnen voor ons maar wel een frisse geest in een gezond lichaam en een vriendschapsband die alsmaar toeneemt. En daarbij, ik persoonlijk heb reeds 2 eremetalen van mijn werkgever,voor 25 en 35 jaar “op post zijn”.
Een tijdje geleden dat we nog eens waren gaan stappen naar onze “hoge venen” in de Oostkantons tussen Eupen en Malmedy. Wel tweemaal autobus, geen bezwaar met een Tec-dienst die ons de laatste jaren nog nooit heeft teleurgesteld. ’s Morgens lijn 390 naar “centre nature de Botrange” en ’s avonds lijn 395 van Malmedy naar Verviers, laat ons zeggen, twee keer een toeristische busuitstap.
Beschrijving van de voettocht : Aan de rand van de “fagne walonne” gestart en op zoek naar “rau de ghaster” , afdalend naar de samenvloeiing met de “rau de bayehon”. Deze diep uitgesleten rotswateren gevolgd tot de “moulin de bayehon” waar we nu een ferme klim onder ons voeten kregen die ons leidde naar het dorpje ovivat. Deze rijke-villa woonkern doorgewandeld naar “chateau de Reinhardstein”. Vandaar uit een kronkelend “geitepad” afdalend naar de Warche welke al het water van de andere “bergriviertjes” opneemt. Deze vallei met links en rechts steile wanden een zestal km gevolgd zonder noemenswaardige hindernissen ware het niet dat het begon te stortregenen. Na een uur flink doorstappen het dorpje Bevercé bereikt waar de “rau de trô maret” zijn zuiver water aan de Warche afgeeft. Onze regenkledij uit, nog eens diep geademd, om aan de laatste ernstige klim van de dag te beginnen. Van 350m aan de Warche, via “ferme Libert”, eerst nog een beetje zakken naar de “ermitage”, om te eindigen op 515m met een prachtig uitzicht (dank zij een gekapt bos) op de stad Malmedy en zijn Warche beneden ons op 330m. Na uitblazen met veel voldoening en al lachend op de foto’s, onze leuze indachtig “daarvoor doen we het en lui wordt je vanzelf”.Velen van ons kennen de afsluiter, sterk zigzag dalend naar de bebloemde oude stenen brug over de Warche in het hartje Malmedy.
Nu eens geen relaas in geuren en kleuren van onze “aprés promenade” om de noodgedwongen afhakers niet te veel te ontmoedigen, hopelijk komen er betere tijden voor jullie. Alleszins een geslaagde stapdag met het span Janssens en Thys, prentjesmaker William en mijzelf. Tot kijk, voor de meesten al zaterdag op de trein naar Bokrijk, Hilaire
zaterdag 16 augustus 2008
Blogger de blog!
Hallo beste spoortrippers
Gelieve aandachtig de naam te lezen en niet dat waar je constant aan denkt.
Naar het schijnt (uit betrouwbare bron vernomen) zijn er problemen om de foto's te bekijken, laat mij iets weten, zodat ik mijn bron verder kan betrouwen! Je kan ook deze links eens testen.
http://picasaweb.google.com/hermanthys
http://spoorstappers.blogspot.com/
groeten
namreh
Gelieve aandachtig de naam te lezen en niet dat waar je constant aan denkt.
Naar het schijnt (uit betrouwbare bron vernomen) zijn er problemen om de foto's te bekijken, laat mij iets weten, zodat ik mijn bron verder kan betrouwen! Je kan ook deze links eens testen.
http://picasaweb.google.com/hermanthys
http://spoorstappers.blogspot.com/
groeten
namreh
donderdag 14 augustus 2008
Van Tilff naar Mery
13/08/2008
- Toegegeven, onze Luikse vrienden zijn krakken om zulke bouwprojecten aan te kunnen en…te financieren. Antwerpen kan bij hen eens “ten rade” gaan aangaande de “lange wapper”.
Genoeg krachtvoeding binnen om te 09.20u te Tilff aan te zetten voor onze dagtocht. Uit de vallei v.d. Ourthe eerst naar de abdij van Brialmont, de abdijkerk binnen om een volle aflaat en goed weer te offerblokken… Door het devote leven van de zusterkes een beetje uit ons werelds-lood, slaagden er moeilijk in om uit de bosrijke omgeving rond de abdij te stappen. Door broederhovenier op het goede pad gezet, door het beekje “rau de chaw’resse”, naar “monument Donnay” (schrijver,dichter) en het uitzichtpunt op het dorpje Mèry. Verder naar “point de vue boubou” maar niet gevonden, terug het grote bos in om een goed plekje te zoeken om te pic-nic’ken, in het zonnetje. Ons laten zakken naar een ander beekje “ri de Gobry” in het “bois le-Comte”. Vervolgens naar het gehucht Hayen, nu meer in open veld met veel holle wegen , geregeld afgeboord met braambesstruiken. Ons tegoed gedaan aan de rijpe zwarte bessen, gezien het vroege aanvangsuur ons niet moeten haasten om het parcours af te leggen. Rond het dorp Dolembreux zeer afwisselend traject langs “Haie de pauvres”, nog meer holle wegen omzoomd met struikgewas alle soorten. Juist op een goede plaats, onder een grote boom, kunnen schuilen voor de enige kortstondige regenbui van de dag. Terug in ons hemdje de laatste klim overwonnen om al genietend van het weids uitzicht ons te laten zakken via het gehucht Haut’gné naar de 160m lager gelegen Ourthe en het terras aan het station van Méry.
- Na de voetwassing in de rivier, zoals afgesproken, onze tijd kunnen nemen om alles, drank en spijs met veel geur en smaak, tot ons te nemen ,..amen!! Dank aan de goede timing van de zaak.
- Deze aangenaam rustige uitstap in beeld gebracht door Sonja en William.
Tijdens dit kladwerk beloond door het kunnen bewonderen van een regenboog tijdens duiveltjeskermis (regen en zon). Wie goed is voor de natuur krijgt er wat voor terug,..met dank aan hierboven.!!
Op vraag van William, volgende woensdag naar de hoge venen, later meer daarover, Hilaire
- Toegegeven, onze Luikse vrienden zijn krakken om zulke bouwprojecten aan te kunnen en…te financieren. Antwerpen kan bij hen eens “ten rade” gaan aangaande de “lange wapper”.
Genoeg krachtvoeding binnen om te 09.20u te Tilff aan te zetten voor onze dagtocht. Uit de vallei v.d. Ourthe eerst naar de abdij van Brialmont, de abdijkerk binnen om een volle aflaat en goed weer te offerblokken… Door het devote leven van de zusterkes een beetje uit ons werelds-lood, slaagden er moeilijk in om uit de bosrijke omgeving rond de abdij te stappen. Door broederhovenier op het goede pad gezet, door het beekje “rau de chaw’resse”, naar “monument Donnay” (schrijver,dichter) en het uitzichtpunt op het dorpje Mèry. Verder naar “point de vue boubou” maar niet gevonden, terug het grote bos in om een goed plekje te zoeken om te pic-nic’ken, in het zonnetje. Ons laten zakken naar een ander beekje “ri de Gobry” in het “bois le-Comte”. Vervolgens naar het gehucht Hayen, nu meer in open veld met veel holle wegen , geregeld afgeboord met braambesstruiken. Ons tegoed gedaan aan de rijpe zwarte bessen, gezien het vroege aanvangsuur ons niet moeten haasten om het parcours af te leggen. Rond het dorp Dolembreux zeer afwisselend traject langs “Haie de pauvres”, nog meer holle wegen omzoomd met struikgewas alle soorten. Juist op een goede plaats, onder een grote boom, kunnen schuilen voor de enige kortstondige regenbui van de dag. Terug in ons hemdje de laatste klim overwonnen om al genietend van het weids uitzicht ons te laten zakken via het gehucht Haut’gné naar de 160m lager gelegen Ourthe en het terras aan het station van Méry.
- Na de voetwassing in de rivier, zoals afgesproken, onze tijd kunnen nemen om alles, drank en spijs met veel geur en smaak, tot ons te nemen ,..amen!! Dank aan de goede timing van de zaak.
- Deze aangenaam rustige uitstap in beeld gebracht door Sonja en William.
Tijdens dit kladwerk beloond door het kunnen bewonderen van een regenboog tijdens duiveltjeskermis (regen en zon). Wie goed is voor de natuur krijgt er wat voor terug,..met dank aan hierboven.!!
Op vraag van William, volgende woensdag naar de hoge venen, later meer daarover, Hilaire
zaterdag 9 augustus 2008
MERY
06/08/2008
MERY - MERY
Met twee, ik en William, op pad om in functie van eventueel volgende woensdag een algemene clubuitstap te doen. Graag een seintje op voorhand als jullie interesse hebben. Iets mooi op het oog met veel afwisseling en het is de laatste week dat die toeristentrein rijdt.
Relaas van afgelopen woensdag : om 09.25u vertrokken te Mèry na eerst in de enige taverne/rest, op het beschut pleintje voor het station ons tafeltje te hebben besproken. De Ourthe over door het oud dorpje, je kan nog goed zien hoe de mensen vroeger van en met de rivier leefden. Gaan zoeken en gevonden,” rau de Gobry”, dit beekje gevolgd tot we de g.r. tegenkwamen in het “bois le-Comte” . Deze doorgestoken naar het gehucht Hayen, een ganse bocht gemaakt door akker en weiland om ons rond het dorp Dolembreux te begeven. Boven op de kam nog maar eens gezocht naar holle wegen welke ons beschutting gaf voor de felle zon en warmte. Onderweg ook veel hagen met braambessen, smullen maar ( in volle zon- lekker en zoet). Intussen reeds namiddag, toen we 2 km. langs een beekje genaamd “rau de la haze” wilden stappen. Het hek was dicht maar verder geen aanwijzingen van verboden terrein. De stoute schoenen van Francine aangetrokken om toch door de fel begroeide en modderige dreef te slalommen. Als we het beekje volgden moesten op een verharde weg uitkomen..en, zo geschiedde…en, dit zijn dan de leuke dingen aan zo een daguitstap…daarvoor komen we uit onze luie zetel …maar dat wist je al. Tot onze opluchting , op het einde van deze “zoekweg” stond het andere hek “wagenwijd” open. Verder langs het gehucht Bét’gne en La Haze nog wat onder een groene parasol gelopen tot we, de laatste maal klimmen, bovenkwamen aan de watertoren en chateau d’Avionpuits vóór ons lag. Van hieruit een zonovergoten vergezicht op Esneux en de valkenrots. (zie foto’s van William). Met zo een weer 1km. door een dreef volgestort met dikke keien. Die ene km. heb ik verwenst (te mijden). Op het laatst, achter de woonkern van Mèry door het “bois de Crêvecoeur”, diep afzakken naar ons voorziene tafeltje. Tijd genoeg om de 7 maand oude (jan. 08) Orval tot zijn recht en ons genot te laten komen, de goudgele kaasbrokjes gaven nog wat meer kleur aan het festijn.
Ter inlichting : Men kan er binnen en buiten zitten, goed beschermd van zon en het weinig autoverkeer ver van het terras. Een paar suggesties en prijzen : forel in de papillote 8 € / scampi’s 9 € enz enz. een glas witte wijn 1.90 €
Dus, wat volgende week betreft : zouden starten te Tilff, zo langs de abdij Notre Dame de Brialmont, trou des Nutons, monument Donnay en point de vue Boubou. Daar aansluiten bij de tocht die wij nu gedaan hebben om er de mooiste plekjes uit te zoeken en bij leven en welzijn eindigen te Mèry. Verdere uitleg begin volgende week en laat je vlug inschrijven, de eersten mogen naast mij zitten, Hilaire
MERY - MERY
Met twee, ik en William, op pad om in functie van eventueel volgende woensdag een algemene clubuitstap te doen. Graag een seintje op voorhand als jullie interesse hebben. Iets mooi op het oog met veel afwisseling en het is de laatste week dat die toeristentrein rijdt.
Relaas van afgelopen woensdag : om 09.25u vertrokken te Mèry na eerst in de enige taverne/rest, op het beschut pleintje voor het station ons tafeltje te hebben besproken. De Ourthe over door het oud dorpje, je kan nog goed zien hoe de mensen vroeger van en met de rivier leefden. Gaan zoeken en gevonden,” rau de Gobry”, dit beekje gevolgd tot we de g.r. tegenkwamen in het “bois le-Comte” . Deze doorgestoken naar het gehucht Hayen, een ganse bocht gemaakt door akker en weiland om ons rond het dorp Dolembreux te begeven. Boven op de kam nog maar eens gezocht naar holle wegen welke ons beschutting gaf voor de felle zon en warmte. Onderweg ook veel hagen met braambessen, smullen maar ( in volle zon- lekker en zoet). Intussen reeds namiddag, toen we 2 km. langs een beekje genaamd “rau de la haze” wilden stappen. Het hek was dicht maar verder geen aanwijzingen van verboden terrein. De stoute schoenen van Francine aangetrokken om toch door de fel begroeide en modderige dreef te slalommen. Als we het beekje volgden moesten op een verharde weg uitkomen..en, zo geschiedde…en, dit zijn dan de leuke dingen aan zo een daguitstap…daarvoor komen we uit onze luie zetel …maar dat wist je al. Tot onze opluchting , op het einde van deze “zoekweg” stond het andere hek “wagenwijd” open. Verder langs het gehucht Bét’gne en La Haze nog wat onder een groene parasol gelopen tot we, de laatste maal klimmen, bovenkwamen aan de watertoren en chateau d’Avionpuits vóór ons lag. Van hieruit een zonovergoten vergezicht op Esneux en de valkenrots. (zie foto’s van William). Met zo een weer 1km. door een dreef volgestort met dikke keien. Die ene km. heb ik verwenst (te mijden). Op het laatst, achter de woonkern van Mèry door het “bois de Crêvecoeur”, diep afzakken naar ons voorziene tafeltje. Tijd genoeg om de 7 maand oude (jan. 08) Orval tot zijn recht en ons genot te laten komen, de goudgele kaasbrokjes gaven nog wat meer kleur aan het festijn.
Ter inlichting : Men kan er binnen en buiten zitten, goed beschermd van zon en het weinig autoverkeer ver van het terras. Een paar suggesties en prijzen : forel in de papillote 8 € / scampi’s 9 € enz enz. een glas witte wijn 1.90 €
Dus, wat volgende week betreft : zouden starten te Tilff, zo langs de abdij Notre Dame de Brialmont, trou des Nutons, monument Donnay en point de vue Boubou. Daar aansluiten bij de tocht die wij nu gedaan hebben om er de mooiste plekjes uit te zoeken en bij leven en welzijn eindigen te Mèry. Verdere uitleg begin volgende week en laat je vlug inschrijven, de eersten mogen naast mij zitten, Hilaire
zaterdag 2 augustus 2008
Van Flèmalle – Haute naar Tilff
30 juli 2008
Van Flèmalle – Haute naar Tilff
Joepie, de warmte ontlopen langs fris water in een enorm groot eiken-en beukenbos. Een mens verwacht dicht bij Luik (gemeente seraing) de grijsheid van de vroegere industrie, integendeel, onuitgegeven maar zeer geslaagd,
Pont barrage d’Ivoz-Ramet a/d maas naar Tilff a/d Ourthe. oud maar nog niet versleten
Door veel afzeggingen toch met ons vieren, gelukkig Danny erbij met zijn digital-toestelletje.Leuk om er zelf eens iets uit te zoeken in functie van het warme weer. Om 09.50u afgestapt te Flèmalle-haute, over de Maas naar het gehucht Ivoz langs kerkwegeltjes naar het “bois de l’Abbaye” dat vôôr ons opdoemde. Gaan zoeken naar het beekje tegen de Cristalleries du Val St. Lambert. Over 6km. niet van de beekjes weggeweest, met namen als “rau de villencour” “rau du fonddu bois de l’abbaye” en “rau du chéra ou de la vequèe”. Verscheidene malen moeten oversteken langs heel oude bruggetjes (zie foto’s). bij wijlen diep uitgesneden met rotspartijtes. Deze waterloopjes zijn tevens de scheiding tussen twee grote bossen, bois de la neuville en bois de la vequèe. Na de middag gestaag hoger naar de “ source du Pére Antoine”, door een natuurreservaat tot aan een Expresweg met betonnen middenberm. Onze tijd genomen om veilig de overkant te bereiken om zo aan de “chateau de Plainevaux” te komen. Daar 1km. ver moeten constateren hoe warm het wel was onder de blote hemel. Terug de “groene parasol” onder naar de ons bekende valkenrots. Deze panorama’s nog nooit zo helder en zonnig vanonder ons zonnescherm zien schitteren “en plein soleil” (foto’s liegen niet). Vanaf daar de g.r. gevolgd naar het heel diep gelegen Tilff aan de ourthe. Deze mooie afsluiter moeten we niet meer omschrijven. Nogmaals goed “getimd”, binnen om 15.50u om de trein te nemen van 17.27u naar Liége gm.
Op het gezellig drukke dorpspleintje met de vele terrasjes, ons een schaduwrijk plekje en tafeltje van vier uitgezocht. Begonnen met een heel jonge, daarna een tweetal oudere, goed fris (je weet wel, die dikbuikige van 33cl), laten verdwijnen in onze dorstige warme keeltjes. Man …man …man…lekker.!!!!
Besluit : Een tocht voor alleman en alle seizoenen, geen steile klimmen, geleidelijk omhoog van 80m a/d maas tot 280m a/d expresweg. Tijd genoeg om onderweg op adem te komen
Toemaatje : de irritatie op mijn rug, ik dacht dat m’n rugzakriem niet goed zat, bleek na grondig nazicht van ons Annie (onder de douche) een klein monsterachtig ding dat zich vastprikte = een teek. Vakkundig verwijderd en ontsmet.
De groetjes aan allen, bekijkt de foto’s op picassa en tot volgende week, waarschijnlijk terug richting Ourthe met de toeristentrein, hilaire
Van Flèmalle – Haute naar Tilff
Joepie, de warmte ontlopen langs fris water in een enorm groot eiken-en beukenbos. Een mens verwacht dicht bij Luik (gemeente seraing) de grijsheid van de vroegere industrie, integendeel, onuitgegeven maar zeer geslaagd,
Pont barrage d’Ivoz-Ramet a/d maas naar Tilff a/d Ourthe. oud maar nog niet versleten
Door veel afzeggingen toch met ons vieren, gelukkig Danny erbij met zijn digital-toestelletje.Leuk om er zelf eens iets uit te zoeken in functie van het warme weer. Om 09.50u afgestapt te Flèmalle-haute, over de Maas naar het gehucht Ivoz langs kerkwegeltjes naar het “bois de l’Abbaye” dat vôôr ons opdoemde. Gaan zoeken naar het beekje tegen de Cristalleries du Val St. Lambert. Over 6km. niet van de beekjes weggeweest, met namen als “rau de villencour” “rau du fonddu bois de l’abbaye” en “rau du chéra ou de la vequèe”. Verscheidene malen moeten oversteken langs heel oude bruggetjes (zie foto’s). bij wijlen diep uitgesneden met rotspartijtes. Deze waterloopjes zijn tevens de scheiding tussen twee grote bossen, bois de la neuville en bois de la vequèe. Na de middag gestaag hoger naar de “ source du Pére Antoine”, door een natuurreservaat tot aan een Expresweg met betonnen middenberm. Onze tijd genomen om veilig de overkant te bereiken om zo aan de “chateau de Plainevaux” te komen. Daar 1km. ver moeten constateren hoe warm het wel was onder de blote hemel. Terug de “groene parasol” onder naar de ons bekende valkenrots. Deze panorama’s nog nooit zo helder en zonnig vanonder ons zonnescherm zien schitteren “en plein soleil” (foto’s liegen niet). Vanaf daar de g.r. gevolgd naar het heel diep gelegen Tilff aan de ourthe. Deze mooie afsluiter moeten we niet meer omschrijven. Nogmaals goed “getimd”, binnen om 15.50u om de trein te nemen van 17.27u naar Liége gm.
Op het gezellig drukke dorpspleintje met de vele terrasjes, ons een schaduwrijk plekje en tafeltje van vier uitgezocht. Begonnen met een heel jonge, daarna een tweetal oudere, goed fris (je weet wel, die dikbuikige van 33cl), laten verdwijnen in onze dorstige warme keeltjes. Man …man …man…lekker.!!!!
Besluit : Een tocht voor alleman en alle seizoenen, geen steile klimmen, geleidelijk omhoog van 80m a/d maas tot 280m a/d expresweg. Tijd genoeg om onderweg op adem te komen
Toemaatje : de irritatie op mijn rug, ik dacht dat m’n rugzakriem niet goed zat, bleek na grondig nazicht van ons Annie (onder de douche) een klein monsterachtig ding dat zich vastprikte = een teek. Vakkundig verwijderd en ontsmet.
De groetjes aan allen, bekijkt de foto’s op picassa en tot volgende week, waarschijnlijk terug richting Ourthe met de toeristentrein, hilaire
Abonneren op:
Posts (Atom)