- Je moet het er voor overhebben, 250km van huis,aanleunend tegen de Gaume,het zuiderlijkste deel van de Ardennen met als vertrekpunt Florenville s/Semois.
- De nacht had er onweerachtig geweest, de lucht was zwoel en vochtig en op 400m hoogte raakten de regenwolken de grond, bijwijlen het regenwoud gevoel.
- Afgezakt naar een voor ons onbekend terrein met een driekilometer lang pad langs de groene oever van ’t Lands mooiste rivier. Nu begroeid met bloeiende waterranonkel waar veel soorten kleurige vlinders en libellen op pronkten. Tot halfweg dit pad geen probleem tot het plots ophield te bestaan en je enkel nog zag hoe de tot de oksels “belaarsde” forelvissers er langskwamen. Wie moest als eerste door de 1,5m hoge brandnetels en bramen om een weg te banen en zo aan de vermaarde “pont Saint-nicolas” uit te komen…van de eerste keer goed geraden…ikke, in functie van rieker,verkenner,sporenzoeker,plattrapper en de eerste om de teken op te vangen…….Ons Annie heeft ’s avonds een half uur nodig gehad om bij mij alle hoekjes en kantjes te controleren op die beestjes, de doornen te verwijderen, wondjes te ontsmetten en tot slot de stijve delen te behandelen.
- Doordrenkt van zweet en bloed en een half uur vertraging onze p.n. plaats aan de oude brug ingenomen. Na de middag was de zwoele en vochtige lucht nagenoeg verdwenen en konden we weer normaal stappen. Op bekend terrein hoog boven de Semois met verscheidene mooie panorama’s op Chiny en/of de diep onderliggende rivier. Vanop “la Roche écureuil” en “Roche pinco”. Vanaf daar, voor de laatste maal, dalend naar ons allerliefste water waar de meesten van m’n lotgenoten enkel nog “fantaseerden” over het amper 10km.verderop gebrouwen edel-nat, den trappist Orval.
- Op het tuinterras van “les beaux rivages” aan de “débarcadère” van de Semois te Lacuisine, geklonken op de verjaardag van vriend Willy…de zon en de goede sfeer. 3 x hoera. Zeker op zo een zomerse dag te vroeg moeten opstappen daar er sommigen onder ons ’s avonds moeten thuis zijn vóór hun partner. Ik wil altijd eens komen praten om hun te overtuigen dat drie trappisten rap na elkaar drinken niet goed is. Zeurt er niet te veel over zodat het niet tot een breuk komt en je er volgende week terug bijbent.
- Weer een leuke dag in ons leven waar we ons terug in de jeugdbeweging waanden en ergens gedropt werden. Ook dank aan de prentjesmakers Etienne, William en Willy. Herman doet de rest via picassa.
- De nacht had er onweerachtig geweest, de lucht was zwoel en vochtig en op 400m hoogte raakten de regenwolken de grond, bijwijlen het regenwoud gevoel.
- Afgezakt naar een voor ons onbekend terrein met een driekilometer lang pad langs de groene oever van ’t Lands mooiste rivier. Nu begroeid met bloeiende waterranonkel waar veel soorten kleurige vlinders en libellen op pronkten. Tot halfweg dit pad geen probleem tot het plots ophield te bestaan en je enkel nog zag hoe de tot de oksels “belaarsde” forelvissers er langskwamen. Wie moest als eerste door de 1,5m hoge brandnetels en bramen om een weg te banen en zo aan de vermaarde “pont Saint-nicolas” uit te komen…van de eerste keer goed geraden…ikke, in functie van rieker,verkenner,sporenzoeker,plattrapper en de eerste om de teken op te vangen…….Ons Annie heeft ’s avonds een half uur nodig gehad om bij mij alle hoekjes en kantjes te controleren op die beestjes, de doornen te verwijderen, wondjes te ontsmetten en tot slot de stijve delen te behandelen.
- Doordrenkt van zweet en bloed en een half uur vertraging onze p.n. plaats aan de oude brug ingenomen. Na de middag was de zwoele en vochtige lucht nagenoeg verdwenen en konden we weer normaal stappen. Op bekend terrein hoog boven de Semois met verscheidene mooie panorama’s op Chiny en/of de diep onderliggende rivier. Vanop “la Roche écureuil” en “Roche pinco”. Vanaf daar, voor de laatste maal, dalend naar ons allerliefste water waar de meesten van m’n lotgenoten enkel nog “fantaseerden” over het amper 10km.verderop gebrouwen edel-nat, den trappist Orval.
- Op het tuinterras van “les beaux rivages” aan de “débarcadère” van de Semois te Lacuisine, geklonken op de verjaardag van vriend Willy…de zon en de goede sfeer. 3 x hoera. Zeker op zo een zomerse dag te vroeg moeten opstappen daar er sommigen onder ons ’s avonds moeten thuis zijn vóór hun partner. Ik wil altijd eens komen praten om hun te overtuigen dat drie trappisten rap na elkaar drinken niet goed is. Zeurt er niet te veel over zodat het niet tot een breuk komt en je er volgende week terug bijbent.
- Weer een leuke dag in ons leven waar we ons terug in de jeugdbeweging waanden en ergens gedropt werden. Ook dank aan de prentjesmakers Etienne, William en Willy. Herman doet de rest via picassa.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten