Hoge venen(Mont Rigi) – Polleur – Statte – Hoegne - Sart- Lez- Spa.

Uitnodiging:


Op algemene aanvraag.. Hoge venen / Hautes Fagnes / Hohes Venn.

Voor mij niet gelaten, 't is weer eens een tijdje geleden - voor een paar van ons stappers "Herontdekking" van dit natuurreservaat - voor degenen die het nog niet of nauwelijks kennen is het een avontuurlijke belevenis.
Als we alle mooie en/of ruwe plekjes willen verkennen zijn we maaaaaanden bezig. bedenk wel dat het meestal 2 X tec-bus nemen is, doorgaans vanuit Verviers en aldaar terugkeren. Laat ons afspreken om bijvoorbeeld om de 2 à 3 weken naar ginder te trekken totdat we de vier windstreken hebben aangedaan met als Centraal punt de hoogste top van deze Venen, den Botrange 694m. N = Eupen O = Duitse grens Z = Malmedy en W = Spa.

Wat hebben we nodig om niet verloren te lopen : Wandelkaart van de Hoge Venen en Malmedy.
Stafkaarten 43 / 5.6 - 49 / 3.4 - 50 / 1.2 - 50 / 3.4 - 50 / 5.6.
Beschik ook over alle mogelijke Tec-bus verbindingen.

Laat ons woensdag beginnen met de "Hoegne" en de "Statte".
Hebben keuze uit:
1) Centraal naar West (v.b. Mont Rigi via "fagne Polleur", langs "Statte" en "Hoegne") of
2) van West naar Centraal punt (zelfde parcours in omgekeerde richting)

Wat de treinen betreft, hebben met deze veel minder risico om onze verbindingen te mislopen t.t.z. Met den dubbeldekker vanuit St Niklaas (vertrek om 06.29u) naar Brussel Noord en terug vertrekken om 08.06u met den I.C. komende van Oostende naar Verviers en aldaar aansluiting met den Tec-bus naar ons vertrekpunt.( 20 minuten aansluitingstijd te Verviers)


Hopend jullie met deze stapdagen een dienst te kunnen bewijzen, tot woensdag, Hilaire



Relaas der feiten:
21 september

De sfeer zat er goed in vanaf het eerste uur, veel gelachen onderweg, lees hierover de commentaar van onze William. Hadden geluk met ons treinen en de aansluitingen met de tec-bus . Alles tot in de puntjes verzorgd en geregeld, mooi parcours met alles erop en eraan, een groots veengebied – vele kleine en grotere rotsachtige waterloopjes in een prachtige natuur. Kortom, ik was content dat ik dit voor mijn tien meestappers had kunnen regelen, een schouderklopje van hun is genoeg om al het voorbereidend werk te vergeten. Spijtig dat mijn euforie bij de terugreis een ferme deuk gekregen heeft door toedoen van een onaangenaam voorval, meer daarover in de laatste alinea.

Relaas van de tocht:
10.10u even naar de buschauffeur wuiven welke ons afgezet heeft aan Mont Rigi (Hautes fagnes) . Eerst “Fagne de Polleur” door langs de plankjes van het “leerpad”, dan links van het beekje “rau de Polleur” het hoger gelegen bospad genomen dat ons tot “Pont de Bèleu” leidde. (onze twee fotografen, Etienne en William een ganse tocht hun apparaat in aanslag moeten houden om al het natuurschoon in prentjes te steken, waarvoor dank) Nu een brandgang in om een andere veengracht over te stappen, “rau de Herbofaye” om even verder halt te houden aan het “Kruis van de verloofden” en zo de oude Romeinse weg “La Vecquèe” te kruisen. Nu aan de rand van het grote veengebied “Grande Fagne”, een klein modderig paadje volgend tot “Monument Américain”. De verbinding gemaakt naar de bron van de grotere beek “Statte” om een viertal kilometer lang een ongerept en alsmaar breder wordende waterloop langs te slalommen, via “Cascade des Nûtons” en “Rocher Bilisse”, de “Statte” verlaten om het gehucht Solwaster door te wandelen. Al het avontuurlijke was nog niet op, ons laten afzakken naar de vallei van de “Hoegne” om dit riviertje langs te klauteren aan de kant van “bois Roslin” tot de kleine woonkern Croupets du Moulin. Goed “getimed”, tijd voor nog een ommetje om onder de Autostrade A27-E42 door te eindigen in het dorp Sart-Lez-Spa waar we aan de dorpspomp ons proper maakten.
Een half uurtje busrit naar Verviers station om daar onze dorst te gaan lessen…niet goed, hadden er bij ons laatste bezoek, maanden geleden, al geen goed oog in. Madammeke van dienst, niet gewoon om dit werk te doen, wist niet wat eerst doen van de stress. Ik, hoe onnozel kun je zijn, toch maar het voortouw genomen om de rekening uit de voeten te doen, anders waren we zeker de trein naar Brussel kwijt. Op de I.C. trein de afrekening gemaakt en daarna vastgesteld dat onze Frans zijn trappist niet aangerekend was, moest prompt zijn geld terug hebben…zijn goed recht maar niet collegiaal, kon het evengoed aan de “kas van weduwen en wezen” van ons clubje gegeven hebben. Tot daar kon ik er nog mee leven ware het niet dat twee “apartzitters”, geen namen noemen, onze goedgelovige Tony in zijn oor fluisterden dat de twee wijntjes van zijn Rita (2 X 4 Euro) ook niet op de rekening stonden. Ik als mensenkenner zag het aan zijn gezicht “kom Tony wat moet je vragen”. Gelukkig had ik de rekening losjes in mijn broekzak gestoken en kon zo bewijzen (moest ik dat bewijzen?) dat alles klopte. Ik was op mijn pik getrapt, in mijn kruis genepen..zelfs in mijn rug geschoten… wat als ik de nota niet meer kon voorleggen? Nagekeken worden als een bedrieger !! Als je het niet zeker weet, zwijgt en slaapt voort. Voorval afgesloten. Daar mijn nabeschouwingen niet vrolijk waren, geniet van die van William en Herman, tot volgende week, Hilaire.


Nabeschouwing I:

Hoi vrienden wandelaars
Wat voor ons een zorgeloze dag zou moeten worden begon weeral met een probleem en ditmaal niet door de treinen. De Karel had het gepresteerd om zijn vervoersbewijs voor hem en zijnen onmiddellijke sjef thuis te laten liggen. Door bemiddeling van onze G G is alles toch
nog goed verlopen.
Over de wandeling niks dan lof, deze maal was iedereen het er overeens. Maar het toppunt van de dag was het terugvinden van Herman zijn bril (dat dacht hij toch). Een bril die hij in een ver verleden was kwijtgeraakt met zijn wilde capriolen die hij soms uithaalt. Helaas was het niet de zijnen maar die van "le vieux chaud", die had hem op een steen gelegd om onze voormalige 3de om de tuin (in de venen) te leiden, en het is gelukt.
Wij wachten vol ongeduld op de weerwraak van Herman!!!
Onze op traditioneel afsluitertje was deze keer van mindere kwaliteit, de bediening was ondermaats, stel je voor Orval in een degustatieglas je moet durven zeg!!!! Niet voor herhaling vatbaar hoorde ik alom zeggen.
Geniet van de foto's en tot volgende trip.

ILLIAM


NabeschouwingII:

Hallo warmteminnende stappers, de zon schijnt, de vogeltjes doen maar, en ik, ik drink mijn vitamines (onder voorschrift) en dat om mij te kalmeren en geen fysiek geweld te gebruiken tegen heimelijke duikers. Ik ga er nog eentje nemen, de barbecue heet stoken, lekker genieten van spijs en drank en dromen van schone wandelingen zonder duikers, zonder gezaag, alleen maar zever!
De wandeling was er eentje om in te kaderen, de treinen deden wat ze moeten doen, de bus was er en leverde ons af op tijd. De stappers waren in grote getale opgekomen en de neuters liepen vanachter. Blijkbaar zijn ze blijven neuten na hun dutje en mijn afscheid en hebben onze grote manitou weer eens op zijn zenuwen gewerkt. Moge de god van de wandelaars hen enige grote bleinen schenken, pijnlijke gewrichten en stijve spieren.
Vergeef mij deze korte nabeschouwing maar mijn boog kan niet altijd gespannen staan.
De groeten en geniet van het mooie weer het zijn waarschijnlijk de laatste dagen voor de koele, koude en natte winter.

Herman